අයිතියක් නොමැතිව ආදර කිරීම හා රිද්දවීම!

 අපිට ඕන අපි වෙන්නද? නැත්නම් වෙනම කවුරු හරි වෙන්නද?

ආදරේ කියන්නේ මොකක්ද ? ආදරේ දැනෙන්න ඕන කාටද?

මේ වගේ ප්‍රශ්න ටිකක් ඔලුවේ කොහේ හරි තියාගෙන මම ඇස් නතර කර ගන්නේ ඉමන්දරාගේ ෆොටෝ එකක් ලඟ. මට දැනෙන විදිහට නුඹට දැනෙනවා නම්, මට හැගෙන විදිහට නුඹටත් හැඟෙනවා නම්? 

දැන් මම පුරුදු වෙලා ඉමන්දරා! නොලැබෙන දේවල් දිහා බලන් ඉදලම, සමහර වෙලාවට ජීවිතය පවා කලකිරෙන අවස්තා එනවා.

එකම එක දවසක ඉමන්දරා කිව්වා මතකයි.. අනේ අයියේ ඔයා දැන්මම කලකිරෙන්න නම් එපා කියලා. මම ඒක හිතට ගත්තා ඒත් මම තවම මැරි මැරී ඉපදෙනවා මහ රැට තනියම .

කාලයක් මම බලන් හිටියේ කොහොම හරි නුඹව මට හිමි වේවි කියන බලාපොරොත්තුවෙන්. ඒත් සමහර අව්ස්තා එනවා ජීවිතේට බෙල්ල ලගටම හිරවෙන. මට නුඹට ආදරේ කරන්නත් බැහැ ඒත් මට එහෙම නොකරත් බැහැ. ඒ තවම මම නුඹට ආදරේ නිසා.

මම කාලෙකට කලින් කිව්වා මතකද මිනිස්සුන්ට ලබා ගන්න බැරි හදවතක් වුනාම , මිනිස්සු ඉර්ෂ්‍යාවෙන් පිරෙනවා ඊට පස්සෙ මිනිස්සු කරන්නේ ලබා ගන්න නොහැකි වුනු කෙනාට අයිති හිත රිද්දන එක. ආදරනීය ඉමන්දරා මමත් දැන් ඒ තත්වයටම  වැටිලා ඉවරයි වගේ . මට නොදැනිම මම කරන්නේ ඉමන්දරාගේ හිත ගැන නොදන්නවා වගේ රිද්දන එක. රිද්දලා සමාව ඉල්ලන එක. ඒත් මට තවම හිතා ගන්න බැරි නුඹව මට අහිමි වුනු මොහොත ගැන.

හැම රැකම ඒ ගැන හිතලා ඉර්ෂ්‍යාවෙන් පුපුරන එකෙන් මම හෙම්බත් වෙලා ඉන්නේ. මහ පාන්දර වෙනකන් ඇස් වලට වද දෙන්නේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති. කාටවත් නොතේරෙන්න ගැලරියේ හයිඩ් වෙලා තියෙන උඹේ ෆොටෝ සිය ගනනක හිනාව දිහා බලාගෙන තනියම හිනා වෙන්න තරම් දුරකට ඇවිත් ඉවරයි. 

කවමදාවත් මට ආදරය නොකරන ඉමන්දරාට මම ඇයි ආදරය කරන්නෙ කියලා කියවන් කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන්. මට ආදරයක් ඉල්ලගෙන පස්සෙන් වැටෙන්න බැහැ. ඒක හරියට ඉස්කෝලේ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ හරි මැදින් තාප්පයක් ගහල වගේ දෙයක්.

නුඹ මට ආදරය නොකරන බව දැන දැනම උඹේ රුවට ආදරය කරන්න මම පුරුදු වෙලා ඉවරයි ඇබ්බැහි වෙලා ඉවරයි. මට ආදරය කරලා වේදනා විදිනවාට වඩා මම විතරක් නුඹට ආදර කරලා වේදනාව දරා ගන්න එක හොදයි.

කොටින්ම් තවත් කෙනෙක්ගේ නමක් කියලා විහිලු කලාට ඇත්තටම හිත තව තව මැරෙනවා ඇරෙන්න සතුටක් දැනෙන්නේ නම් නැඑ හැබැයි යටි සිත හැම වෙලාවෙම ඉල්ලුවා ..අනේ ඒ කියන නම මගේ නම වුනා නම් කියලා. ඒත් කමක් නැ ඉමදරා මම ආදරෙයි කියලා මට ඔයාව පරාද කරවන්න බැහැ, මට ඕන ඔයා හිනා වෙලා ඉන්නවා දකින්න මොනම දේ නැති වුනත්, හිත රිදෙන කතාවක් කරලා අඩන්න වගේ ඇස් දෙක රතු වුනාම මට ම්න ගැනම ලැජ්ජාවක් ඇති වෙනේ ඒකයි ඇවිත් සමාව ඉල්ලනේ ඒකයි.

මට ණුඹව වටින්නේ නැති බව පෙන්නුවාට, මම තාමත් නුඹට ආදරෙයි ඉමන්දරා!

හීන නොතිබුන තැනක නැවතුනු  

හිනාවක් ගැන කතාවත් නොකරපු

ආදරේ අරගෙන තැනක නොපෙනුනු

ඉතින් අවසරයි ආදරය කල් මරපු

හිමි නොවෙන හිතක් බව දැනත් 

පෙම් කරපු..

ඒ දැනත් ආදරේ තවරපු,

හිත ලඟ අවැසි විට නිදි මරපු,

උඹ මලකි සැමදාම 

උඩම අත්තක පිපී හිනැහුනු!

අර දරුනු සුළඟට විතරක්ම

පහල විත් සුවද දී උඩට විසි වුනු..

.කවී.

 

මට ජීවිතයක් තියෙනවා!

ලෙක්චර් හෝල් එක පේන තැනක ඉදන් හෙමි හෙමින් බැහැගෙන ආවහම කොහුවල පැත්තට යන්නෙ නැතුව සේදවත්ත පැත්තට බස් ගහන ස්ටැන්ඩ් එකට වෙලා මම බලන් ඉන්න පුරුදු වුනා. හරිම ඉක්මනට ජීවිතයක් තියෙන බව මට තේරුම් යන්න ගත්තා බොහෝම ටික වෙලාවකින්.

හදිසියෙන් කොන්ඩෙ හදනවා වගේ හැරිලා මම තාමත් එතන ඉන්නවද කියලා බලල ආයෙත් ෆෝන් එක දිහා බලාගන්නවා බස් එකේ ජනේලෙන් මම දැක්කා..

මගේ පරන් සෝනි එරික්ස්න් ඩබ්ලිව් ටූ හන්ඩ්‍රට් ෆෝන් එකේ මැසේජ් නොටොෆිකේශන් එකක් ආවා. 

ශේන් කවුරු එනකන්ද බලන් ඉන්නේ?

අහ් නැ ඉමන්දරා මම මේ දෙයක් කල්පනා කරන්න ඕන් නිසා මෙතන බැම්මේ ටිකක් ඉදගත්තා, ලාවට බඩගින්නකුත් එනවා ඩයිනමෝර් එකටත් යන්න ඕන කියලා මම රිප්ලයි කරලා ආයෙත් බස් එකේ ඉන්න ඉමන්දරා දිහා බැලුවා.

එහා පැත්තෙ ඉන්න යාලුවා එක්ක තිබ්බ කතාව නවත්වලා මැසේජ් එක කියවනවද කොහෙද.

ආයෙත් මැසේජ් එකක්!

අහ් හරි මම හිතුවා කවුරු හරි එනකන් ඉන්නවා කියලා,,විශේෂ කෙනෙක්!

මම ආයෙත් මෙහෙම ටයිප් කලා විශේෂ කෙනා මේ පාරෙන් එන්නේ නැ කියලා! මැසේජ් එක දාන ගමන් මම බැලුවෙ ඉමන්දරාගේ මූන දිහා !

මැසේජ් එක බලලා එහෙම්ම ෆෝන් එක හැන්ඩ් බැග් එක අස්සට දා ගත්තද කොහෙද..ඒ එක්කම බස් එක ඇද්දුවා. බලන් ඉන්න හේතුවල් නෑ නේ කියලා මාත් නැගිටිනකොටම ආයෙත් මැසේජ් එකක් ආවා!

ශේන් කල්පනා කරලා ප්‍රශ්නේ විසද ගත්තා වගේ, අනිත් එක දැන් බඩත් පිරිලා වගේ නේද යන්න ලැස්ති වුනේ කියලා.

ඉකේ! ලැජ්ජාවෙ නෑ ඉමන්දරා බලලා තියෙනවා බස් එක ට්‍රැෆික් එකේ හෙමින් හෙමින් අද්දනකොට.

නෑ ඉමදරා මට හිතුනා එතන බලන් ඉන්න එකෙන් මට ලොකු වැඩක් වෙන්නේ නැ කියලා ..ඒක කාලය කා දැමීමක් කියලා මම තේරුම් ගත්තා. ඒකයි කියලා.

ආයෙත් ඉමදරාගෙන් - ඕකේ ඔකේ මේ ඔයගේ එයාර් ටෙල් එකට මගෙ ඩයලොග් එකෙන් මැසේජ් දාලාම ක්‍රෙඩිට් ඉවරයි. මම රී ලෝඩ් එකක් දාගෙන මැසේජ් එකක් දාන්නම් ..දැනට ඔයාගෙ මැසේජ් වලට රිප්ලයි කරන්න බැරි වෙයි කියලා තමා ඒකෙ තිබුනේ..

මමත් එක උරහිසකට දාගෙන හිටිය බැග් එකේ පටිය ආයෙත් හදලා උරහිස් දෙකටම දාගෙන ෆෝන් එකත් සාක්කුවේ ඔබාගෙන යන්න හදද්දිම ..ඩයිනමෝර් එකේ දොර පැත්තෙන් ශේන් ශේන් කියලා හීනි ඒත් කන විදගෙන යන සද්දයක් ඇහුනා. ඒක දිහා බලන්කොට ඩයිනමොර් එකේ දොරේ මදක් හරියෙන් ඔලුවක් එලියට ඇවිත් තිබුනා ! චතු! මොකෝ ගෙදර ගියේ නැද තවම?

නැ ශේන් එන්න එන්න අද මගේ ගානේ බන් එකක් කමු..ස්මෝල් සබ් එකක්! 

ආයෙත් අර පුරුදු ආඩම්බරකම ඔලුවට අරගෙන් මම කිව්වා ..අනේ තැන්ක්ස් චතු ගෙදර යන්න පරක්කු වෙනවා මම යනවා කියලා!

අහ් ශේන් අපිත් මෙතනට ඇවිත් විනාඩි විස්ස්කට වැඩි වින්ඩෝ එක ගාවම ටේබල් එකේ අපි වාඩි වෙලා හිටියෙ! ඔයාට අපිව පෙනුනේ නැති වුනාට ඔයා නම් එතනම් එඩ්ජ් එකේ වාඩි වෙලා බස් එකේ ටයිම් කීපර් ජොබ් එක කරනවා දැක්කා..මොනවා කරන්නද ඉතින් බස් වලට ටයිම් කීපිං කරන යාලුවට අපිත් එක්ක කන්න වෙලාව නෑලු නේ කියලා හෙන අමුතු හිනාවකුත් දැම්මා!

යකෝ අද මම මොන නැකතකද නැගිට්ටේ! හෙන ගහන්න වගේ බලන බලන තැන්වල බයි වෙනවා ඉල්ලන් කා ගන්නවා නේවා නේ..ආයෙත් ලග්නය බලාගත්තනම් හොදයි වගේ! ආයෙ ඉතින් සිංහයා වගේ ඉස්සරහට දා ගත්ත පපුව බව්වා වගේ පිටිපස්සට කරගෙන ඩයිනමෝර් එක ඇතුල ගියා ! බඩගින්නටවත් ෆ්‍රී සබ්මැරීන් එකටවත් නෙමේ එහෙම් පිටින්ම වුනු විලි ලැජ්ජාව කවර් කරගන්න. ආයෙ ඉතින් රෙද්දක් ඇදන් ලෙක්ච්ර්ස් යන්නද... පොඩි වුනාටා මේකගේ කටේ සද්දේ කොහොමද කියලා මම දන්නවා නේ හොදටම. කර බාගෙන එහා පැත්තට වෙන්න තියෙන පුටුවේ වාඩි වුනා.

ඒයි ශේන් ඔන්න ඕක ඔයාට..බෙල්ල උලුක් කරගෙන බස් එකේ ජනේලයි ෆෝන් එකයි දිහා මාරුවෙක් මාරුවට බලන් වෙලාවෙමයි මම ඕක ඕඩර් කලේ. අද දවල්ට කැවෙත් නෑ නේද ඔයා? කන්න කන්න ඔය නැගිටිනකන්මයි මායි සමායි දෙන්නම බලන් හිටියේ. සමා අතින් කට වහගෙන පොඩි හිනාවක් දැම්මා මිසක් මුකුත් කිව්වේ නැහැ.

පොඩි එකෙක් හොර වැඩක් කරලා අහු වුනාම කරනවා වගේ හෙමීට සබ් එකේ චූටි කැලි කැලි කඩ කඩ හිටියා මිසක් මට මුකුත් ගලපගන්නත් බැරි වුනා කියන්න, මොනවා කරන්නද හෙමි හෙමින් ලැජ්ජාව කඩ කඩ කටේ දා ගන්නවා ඇරෙන්න.

ශේන්..ඔය තද නිල්පාටයි ලා නිල්පාටයි ගවුම ගැන හිත හිත ඉන්නෙ නැතුව කැවනම් නේද හොද? ආයෙත් හවසට අයි ටී ඩිප්ලෝමා එකට යනවා කිව්වා නේද කියලා චතු කිව්වමයි තේරුනේ මේක සැඑහෙන්න වෙලාවක් මෙතන ඉදලා කියලා. මොකද ඉමදරා අද ලෙක්චර්ස් ඇදගෙන ආවෙ මම ආසම තද නිල් ලා නිල් දෙකම තියෙන ගවුමක්!

හපොයි වනේ විනාසේ ! ගහේම වැදුනනෙ මාත්!

(මේක පැබ්ලෝ පිකාසෝගේ ප්‍රකට ණිර්මානයක්) හේතුව කියන්නේ නැ මම ඇයි මේක දැම්මේ කියලා මෙතනට)

...........................................

ඊලඟ ටික හෙට දෙන්නම්.. ටටා!

.කවී.

පන්තියේ මතකය!

ශේන්ගෙන් පාපොච්චාරනයක් .. ඒත් ඒකට  මට සිද්දවෙනවා ආයෙමත් ටිකක් ඈත අතීතයට යන්න. වැඩි ඈතකට නෙමේ අවුරුදු අටකට විතර එහාට .

කොහුවල ආසන්නයේ තියෙන ප්‍රයිවට් තැනක ඒ ලෙවල් ඉවර කරලා තව අමතර කෝසස් දෙකක් කරගන්න හිතුනට සල්ලි නම් ඒකට වැඩිය නෑ වගේ ඒත් එහෙම කියලා බෑ නේ .. ක්ලාස් තියෙන්නේ සතියට දවස් දෙකක් නිසා ඉතුරු දවස් ටිකේ කාඩ්බෝඩ් ප්‍රින්ටින් එකක වැඩට ගිහින් තමා කොස්ට් එක රිකවර් කර ගත්තේ. ඇසිස්ටන්ට් ග්‍රැෆික් ඩිසයින්‍ර් කියලා ජොබ් එකට ගියාට අන්තිමට උනේ දවස් දෙකක් නිවාඩු ගන්න නිසා ලේබර් කැටගරි එකට වැටිලා අඩි විස්සේ හතලිහේ කන්ටේනර් පුරවලා එන පේපර් රීල්ස් බාන්න.. කොල බර නැ කියල හිතුනට බරයි කියලා දැනුනේ ඒ ජොබ් එකෙන් තමා. 

සපත්තු ෆැක්ටරි එකකින් ඕඩර් එකක් අරගෙන සපත්තු පෙට්ටෙවලට සමහර වෙලාවට ඉරිදත් රැ වෙනකන් අදිනවා, කරන්න තිබුනේ තඩි ස්ටේප්ලර් ගහන් මස්ඝිමක් ගාව කොලගොන්නක් තියන් ඒවා හද හද ස්ටේප්ලර් ගහන එක . ජිවිතේ කිසිම දෙයක් ලේසි නැඑ කියලා හිත ගන්න පුලුවන් ඒ වගේ ජොබ් එකක් කෙරුවම . එකට කන බොන යාලුවා දන්නේ නෑ ඇත්තටම මම මොන මානසික තත්වයකින් එනවද කියන එක. ඩෙනිම් දෙකක් තියාගෙන හෝද හෝද මාරුවෙන් මාරුවට අදින මට ජීවිතේ ජය ගන්න මෝටිවේශන් ස්පීච් දෙන  ලෙක්චර්ස් දෙන්න හිටිය අවුරුදු විසි හතරේ පහේ මිස්ලා ඇත්තටම එහෙම ජීවිතයක් ගත කරපු අය නෙමේ කියලා තේරෙනවා ඒත් මොනවා කරන්නද අපි අහන් ඉන්නවා. මොන කරුමෙ හරි කරේ ගහගන්න උපන් වෙලාව හොද හින්දද මන්දා මොනිටර් නැත්නම් ක්ලාස් හෙඩ් පට්ටමත් බලෙන් වගේ දෙනවා පලවෙනි දවසෙම.

කොහුවල ශෙඩ් එක ගාවින් බැහැලා පාරෙන් එහා 

පැත්තට පැනලා නුගේගොඩ දිහාට ඇවිදන් ගිහින් අපේ පන්තිය තියෙන බිල්ඩිමට යන්නේ හෙන ගැම්මෙන්, අපේ බැජ් එක වීක් ඩේ එකක් නිසා ලොකු සෙට් එකක් හිටියෙ නැති වුනාට A සහ B කියලා ක්ලාස් දෙකක් තිබුනා ඒ දෙකම තිබුනේ හතරවෙනි තට්ටුවේ. දම්පාට දිග ඩෙස් එකක හතර දෙනෙක්ට පහසුවෙන් වාඩි වෙන්න පුලුවන් , ඒ වගේම හැම ඩෙස්ක් එකකටම කුශන් ගහපු හොද පුටුව ගානෙ දිලා තිබුන නිසා ලොකු අවුලක් වුනේ නෑ .. හොදම දේ තමයි මේක ඇඩ්වාන්ස් ඉන්ග්ලිශ් කෝස් එකක් නිසා උදේ අටහමාරේ ඉදන් හවස හතරහමාර පහ වෙනකන් ඇදගෙන යන එක. පලවෙනි දවස නුහුරු වුනාට දෙවෙනි දවසේ ඉදන් හරිම හුරු පුරුදු බවක් දැනෙන්න ගත්තා කට්ටිය එක්ක ඉන්නකොට..‍රචිත , අයේෂ් , ප්‍රසාද්, තාරක , අමාකර, ජයශාන්ත, මලීශ් , චමිදු, බඩී ( බුද්ධික) කියන මේ ට්ක එක සෙට් එහෙකට වැටෙන්න මහ කාලයක ගියෙ නෑ.

මේ සෙට් එක ගැන හැදින්වීමක් කරනවා නම් සරලවම රචියා පොඩි කාලේ ඉදන් දන්න එකෙක් ඌත් මෙකෙ කිව්වම හෙන ගැම්මක් ආවෙ මොක්ද අපේ පැත්තේ ඉදන් තමා ඌත් එන්නේ.. ඊලඟට රසිකයා ඌත් අපේ ඉස්කෝලෙම හිටිය ඩෑල් එකක් අනිකා  උස අයේෂ්  ඌ රසිකයා එක්ක ඒ ලෙවල් වලට ඩී එස් එකට ගිහින් සෙට් වුනු එකෙක්, ඊට කලින් ඉදන් හැබැයි ඌව දන්නවා ඇරැව්වල ඉස්කෝලෙ ඉන්නකොට ඌ එනවා සුපුනගේ ගේ ඉස්සරහා මකුලුදූවෙ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ මැච් ගහන්න..

ප්‍රසා, තාරක , බඩී, අමාකර  උන් සෙට් එකම පානදුරේ මතක විදිහට සුමන්ගලේ. අප්පුවා හෙවත් දනුෂ් සහ උගේ බෙස්ටා ශලිත දෙන්නම මතක විදිහට සයන්ස් කොලේජ් එකේ රගර් ගහපු දෙන්නෙක්!  අමාකරයා ටිකක් මීටර්  ඩයල් එකක් හෙන ආතල් එකේ හිටපු, ප්‍රසා  තමා සෙට් එකෙන් උසම වගේම හැන්ඩියටම හිටපු එකා! ඌ ගාව ඉන්නකොට මිස්ලත් නිකන් කෙල්ලො වගේ ඇඹරෙන ලයින් එකකුත් තිබුනේ නැතුවම නෙමේ. ජිම් ගිහිලා ඇගැ ගානට මේන් ටේන් කරලා ඩෙනිමක් ගහලා කොන්ඩෙත් උඩට හදාගෙන ඉන්නෙ ඩෑල් එක ලාවට විත හේමාල් පෙරේරාගෙ ලුක් එකක් නැත්නම් මොඩ්ලින්ග් කරන් ඩෑල් එක්ක් වගෙ තාම ඌ. චමිදුව නම් අනේ මන්දා ඌ අනිත් එවුන්ට ආතල් දෙන එක තමා කලේ, එහෙමත් නැත්නම් එහා පැත්‍තේ නර්සිං හෝම් එකට එන අක්කා කෙනෙක්ව අපිට ඇනලා පෙන්වන්න තරම් ඌ කාරුණිකයි. අනෙකා බඩී ඌටනම් තිබුනේ ටිකක් නළු උනක් එක්ක ටිකක් විතර ට්‍රැක් ගතියක් මොනවා හරි ට්‍රැක් පනින කතාවක් මැද්දෙන් දාන්න ඌ හෙන දක්ශයා.  

ඊට අමතරව හිටියේ උදාරලා දෙන්නෙක් සහ මලීශ් සාහ ජයේ නැත්නම් ජයශාන්ත.

උදාරලා දෙන්නගෙන් තදි උදාර නැත්නම් ගඩාෆි ඌත් රගර් ගැහුවේ මතක විදිහට ලුම්බිනි හරි තර්ස්ටන් හරි හරිය්ටම මතක නෑ හැබැයි. අනික් උදාරයා කෙට්ටු පොඩි ඩෑල් එකක් ඌට නම වැටුනේ යුනීක් උදාර කියලා ඌත් සාමන්‍ය විදිහට මීටරයක් තමා ඉතින්. මට මතක විදිහට මලීශ් වගේම ජයශාන්ත දෙන්නම ආනන්දෙ හරි නාලන්දෙ හරි හරියට මතක නෑ.! උන් දෙන්නා වැඩි සද්ද ඩැල් දකක් නෙමේ! මම මේ කියන්නේ මුල් මාසෙ දෙකේ ඊට පස්සෙ උන් දෙන්නා නටපු ඩෙගා දන්නේ අපිම තමයි ඊට අමතරව හිටියා කෙෂාන් නැත්නම් කෙෂාන් බුද්ධික මල්ටි ටැලන්ටඩ් ඩයල් එකක්. සිගින්, ඇක්ටින්, ඩාන්සින් වගේම ඩ්‍රම්ස් වගේ ඉන්ස්ටුමන් ප්ලේ කරන්න පුලුවන් සුපිරියට. උගේ ඉස්කෝලෙ නම්.මතක නෑ මහරගම සෙන්ට්‍රල්ද මන්දා කොහොම හරි ඒ දවස්වල ඉදන් උගේ කෙල්ල ඒ නංගි එනවා හවසට ඌ එක්ක යන්න , මල් කඩ කඩ ඉන්න කැම්පස් එක යටටම. 

අඩේ තව එකෙක් හිටියා ඌ තමයි ජනක! ඉදලා හිටලා පොඩි විහිලුවක් සපයලා ඉගෙනීමට කැප වෙලා හිටපු එකෙක් තමා ඉතිම් ඒ. ඒකත් එක්ක විස්තර දකුනු පැත්තේ කොල්ලොන්ගේ පැත්තේ විස්තර ඉවරයි. දැන් තියෙන්නේ   ක්ලාස් එකේ වම් පැත්ත ගැන නැත්නම් හිටපු කෙල්ලො ගැන විස්තර කරන්න!

සාමන්‍ය විදිහට ඉස්සරහම පෝලිමේ වමේ කෙලවරට වෙන්න හිටියේ චාපා නැතන්ම් චාපා බස් නායක අති සුපිරි මීටරයක්, ඊලගට හිටියේ ගයනි නැත්නම් ගයනි රනවීර දැන් අයේශගෙ වයිෆ්❤.. ඊට පස්සෙ හිටපු අය පිලිවෙලට මතක නැති වුනාට දෙවෙනි පේලියේ නිතරම වාඩි වෙලා හිටපු අන්ජලී මනීශා, චතුරිකා නැත්නම් චූටි දුව ( මෙයා නම් තාම දැක්කත් හිතෙන්නේ ඉස්කෝලෙ යන පොඩි එකෙක් කියලා එච්චරට චූටියි) තාමත් ආ කවී අන්කල් ගාලා තමයි කතා කරන්නේ මොකද පුරුද්දට මට තාම චූටි දුව කියලා කතා කෙරෙන්නේ.. ඒවගේ චූටි දුවගේ හොදම යාලුවා සමාලි, ඊට පස්සේ අශී නැත්නම් අශිකා දුලාන්ජලී, ඊට පස්සේ හිට්යා ශලියාගේ ට්‍රයි ඒත් මට දැන් නම මතක නෑ මතක් වුනාම අප්ඩේට් කරන්නම් මෙතන🤣. (එරා) දැන් තමා මතක් වුනේ( 8.30 PM). ඊයෙ පෙරේදාත් ඉන්ස්ටා එකේ පෝස්ට් එකක් දාලා තිබිලා ලයික් කලා නම මතක නෑ සගෝ!😋

ඊලඟ පෝලිමේ මතක හිටින චරිතයක් තමා සන්දීපනී/ තුශානි සන්දීපනී අපි කාර්ඩ් එක දැම්මේ සැන්ඩි කියලා ..මාරම හිත හොද කෙල්ලෙක්, සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න වගේම වගේම ලස්සන හිනාවක් තියෙන කෙනෙක්! අපේ ක්ලාස් එකේ හැමෝම වගේම ටීචර් මිස් අමා වුනත් ඒක කියනවා, සැන්ඩි නිකන් හාවෙක් වගේ කියලා... හැබැයි ජපුරේ කැම්පස් සිලෙක්ට් වුනාම සැන්ඩ් අනූ වුනා කියලා ආරන්චි වුනා මොකද එයාගෙ ස්කූල් එක අනුලා එක වුනු නිසා. අදටත් වට්සැප් එකේ මොනවා හරි ස්ටේටස් වැටිලා තිබුනොත් රිප්ලයි එකක් දාන්න අමතක නොකරන යාලුවෙක් ඉස්සර වගේම. වෙනස් නොවුනු යාලුවෙක් කියලා කියන්න පූලුවන් කෙනෙක්.!

හරි ඊට පස්සෙ හිටියා පියුමිකා ( අල බෝලෙ) එහෙම කිව්වම මලත් පනිනවා , පසු කාලීනව නම නාලාගිරි කියල වෙනස් කලා අප්පුවගෙ පිට මැදදට දීපු පාරක් නිසා🤣 ! හැබැයි දැන්නම් යමි කිසි ප්‍රගතියක් පෙන්නුම් කරන බව තේරෙනවා වැටෙන වට්සැප් ස්ටේටස් දිහා බැලුව. මතක විදිහට ලුම්බිනිද මන්දා, ඊට පස්සෙ හිට්යේ නිමාශා සජානි ටිකක් උස කොන්ඩෙ නිකන් මුහුදු රැලි වගේ වැවුන මූන ටිකක් විතර හරිම අමුතු හැඩය තියෙන කෙල්ලෙක්( කැත විදිහට නෙමේ හොදේ) හරියටම කියනවා නම් ලාවට නිකම් රවුම් අඹ ගෙඩියක් වගේ කියලත් හිතෙනවා.! ඊට පස්සෙ එයත් එක්ක හිටියා සදලි නැත්නම් සඳා අමුතුම සුදු  පාටක් තියෙන ටිකක් විතර චබී ඩෑල් එකක් තාමත් මාත් එක්ක එදා වගේම අදටත් හොද යාලුවෙක් විදිහට කතා බහ කරන එකෙක්! ( දැන් නම් සදායි හස්බන්ඩ් දෙන්නම ඩයට් කරන්වද කොහෙද 🤣🤣) කොහොම හරි සදා හිතන් ඉන්නේ මම අයි ටී කාලා ඉන්න ඇනෝනිමස් හැකර්ස්ලග් කෙනෙක් කියලද දන්නේ නෑ ..ගොඩක් වෙලවාට අදට වුනත් ලැප් එකේ හරි ෆෝන් එකේ හරි ජිල් මාට් එකක් නම් තාමත් කතා කරලා උපදෙස් ගන්නවා.. ඊට පස්සේ හිට්යා U.D. ඇත්ත නම උද්දීපනී අපි ජෝර්ක් එකට කියන්නේ උද් දී පනී කියලා විසන්ධි කරලා කෙල්ලට එතකොට මල  අතේ..🤣 එතකොට. ඊට පස්සෙ හිටියා චූටි උදාරි වැඩි සද්ද බද්ද නැති පුලුවන් හැම වෙලාවෙම ඩෙස්ක් එකට ඔලුව ගහගෙන සැප නින්දක් දාන කෙල්ලෙක්. අර චුටි චතූගේ අච්චුවෙම තමා ඉතින් ඒකත් පොඩි එකෙක් වගේ දැක්කම. මීට අමතරව තව හිටියා දිස්මි තුසන්ගා ඕන ඔලමොට්ටල වැඩකට වගේම අනම් මනම් වැඩ ඕගනයිසින් වලට දඩිබිඩි ගාලා පෙරලගෙන එන්නේ ! එසයිමන්ට් කිව්වාමනම් ටිකක් විතර මූන මැලවෙනවා.. ඊට පස්සේ හිටපු පිරිස වැඩිය නම් ගම් වලින් මතක නෑ වගේ. හැබැයි ඔය උඩින් හිටපු සෙට් එකම ලෙවල් වන් එකේදි පන්තියේ හැමෝම එක ගානට ඇවිත් එකටම පිස්සු නැටුවා. 

කොල්ලෝ සෙට් එක කවීයගෙ ගෙදර ගිහින් දාපු ජෝගි, ටැලන්ට් ශෝ වලට සදාලගෙ ගෙදර ප්‍රැක්ට්ස් කරපු විදිහ, පැක්ටිස් කරනවා කියලා පියුමිකා ගේ ගෙදර ගිහින් තොවිලයක් නටපු විදිහ වගේම ටැලන්ට් ශෝ එක අස්සේ ගිය වලි ඉස්සරහට ලියන්නම්!

එතෙක් සමු ගනිමි!

------------

.කවී.

ලියල ඉවර කරගන්න බැරි පරිච්ජේද! ඉමන්දරා!

 සමහර කතන්දර තියෙනවා ඔහේ ලියාගෙන යන ඒවා, තවත්  සමහර ඒවා තියෙනවා වුනු දෙයක් ලියාගෙන යන ඒවා. හැබැයි මේ දේකේම සමහර තැන්වලිදි අපිට එනවා අවස්තා දෙකක්!

    1.ඉක්මනටම ලියලා ඉවර කරන්න හිතන පරිච්ජේද

    2.ඉවර කරන්න හිතෙන්නේ නැති පරිච්ජේද

කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන් ඉක්මනට ලියලා ඉවර කරන්නේ දුක හිතෙන කොටසක් වගේම ඇදගෙන පැල් බැදගෙන ලියන්නේ වඩාත්ම දැනෙන කොටසක් කියලා.

නෑ එහෙම නොවෙන්නත් පුලුවන්!  

ගොඩක්ම වේදනාව දැනුනු තැන්වල එන හැඟීම් නවත්වන්නේ නැතුව එක දිගට ලියාගෙන යන එක හරියට හිත නිදහස් කරගන්න දගලනවා වගේ. දැනුනු හැඟීම කාටවත් කියාගන්න බැරුව සාදාරිණීකරනය කරගන්න හදනවා වගේ දෙයක්. ඒක එහෙම් පිටින්ම යුද්ධ ප්‍රකාශ කිරීමක් මම මට  විරුද්ධව  මටම කරගන්න.

..................................................

කොහේ හරි ගහක් යට පැත්තකට ඇලවෙන්න ගහපු බයික් එක උඩ ඉදගෙන කල්පනා කරන්නේ එහෙම දෙයක් වෙන්න පුලුවන්. බයික් එක පැදගෙන යන අතරවාරෙ ඔලුවට එන හැම සිතුවිල්ලක්ම ඉස්සරහින් එන වාහනය බොද කරන්නේ නැති තරමට මම ඒ දේ ගැන හිතමින් යනවා.

ඒ උඹ කොහොමද බන් ඔච්චරක් සැහැල්ලුවෙන් ජීවත් වෙන්නේ?  මම 90% ක්ම ජීවත් වෙන්නේ වර්ථමානයේ.

උඹ දන්නවද සාමාන්ය ලෝකයයි මගේ ඔලුව ඇතුලෙ දුවන ලෝකයයි අතර ලොකු වෙනසක් තියෙනවා මට ඒ හිඩැස පුරවගන්න බැහැ.. මේකයි හේතුව කියලා උඹට පැහැදිලි කරන්න බැහැ. ඒත් ඒ වෙලාවට කරන්නේ මම ලියන එක. මට මාවම තේරුම් ගන්න බැරි එකේ .උඹ කොහොමද මාව තේරුම් ගන්නේ ? 

අපි මේ දුවන්නේ තවත් පොඩි කාලයකට..

ඔෆිස් එකේ හෑමෝම ගිය වෙලාවක හවසට ඔලුවට එන හැම වචනයක්ම කොලවල ලියලා එහෙම්ම ගුලි කරලා කුනු කූඩෙට දාලා කිසි දෙයක් වුනේ නෑ වගේ එනවා.

ආදරේ නෑ , ආදරේ කරන්නේ නෑ කියලා පෙන්වන්න කොච්චර උත්සහයක් ගත්තත් මම මටම කියා ගන්නවා ඒක වෙනස් වෙන එකක් නෑ කියලා. දැන් හරියට බලන් ඉන්නේ උඹව මට නැති වෙන බව දැනගෙන මම උඹ දිහා ආදරෙන් බලන් ඉන්නවා වගේ දෙයක්.

ඒත් උඹට කට කැඩෙනකන් මම ආදරෙයි කිව්වත්, උඹ හැමදාම හිටියෙ කිසිම දෙයක් නොදැනුනු ගානට. මටත් කොහොමත් අහන්න බැරි වුනා මම සැරින් සැරේ ආදරේ කිව්වට උඹේ හිතේ මොන වගේ  දෙයක්ද , කරදරයක් වෙලා ඉවරයි කියන දේද කියන එක හැමදාම වගේ අහන්න බැරි වෙනවා.

දවසින් දවස ආදරේ අඩු වෙලා යන හැටි බලාගෙන ඉන්නවා කියන්නේම පුදුම දෙයක්! ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ මට පුලුවන් ලියන්න විතරයි. අයිතිය ගැන ප්‍රශ්නයක් එක්ක ඉමන්දරා මම නවතිනවා හැමදාම වගේ!

ශේන්ට ශේන්ව නැති වේගෙන එන්නේ, ලැබුනු එකම අදේශකයට ආදරේ කරන්න පටන අරගෙන මම අතරමං වෙලා ඉන්නේ. ඒ අමුතුම හැඩයක් තියෙන කම්මුල් දෙක කොච්චර සිප ගන්න ඕන වුනත් ඒක ව්‍යාජ හැදියාවකින් වහගෙන ඉවසිමේන් උඹව සිහිකරගෙන උඹ දීපි ඩ්‍ර්‍රිම් කැචර් ඒකේ කලු පිහාටුවල අතරමං වෙනවා.

...................................................................

මේ පරිජ්චේදය කවදාවත් ඉවර වෙන එකක් නෙමෙ ශේන් , උඹට උත්තරයක් ලැබෙනකන් උඹ ආයෙත් පොත අරගෙන ආයෙත් ආයෙත් ලියපන්!

.කවී.

ඒක උමතු නැටුමක් වගේම කැද හැලියක්!

 වෙලාවට ඇත්ත කියන එක, කතා කියනවට වඩා අමාරුයි.  මිනිසෙක්ගෙ ජීවිතයක්. ඉහලට යන්න යන්න තනිකම වැඩි වෙනවා. කවුරුවත් නැති කඳු මුදුනේ තනිවම ඉන්නවා වගේ. 

ඒත් හැම මොහොතකම ගින්නෙන් දැවි දැවී තමයි එහෙට එන්නෙ වෙන්නෙ. 

මිනිස්සුන්ට පහර දෙන සුළඟ මොකක්ද කියලා කාටවත් කියන්න බැහැ. හැමෝම ඉගිලෙමින් ඉන්නවා. මරන්න ඕන නැත්නම් මැරෙන්න ඕන. හැම රැකියාවකම ඒ වගේ තමයි. ඒක උමතු නැටුමක්. මෙහෙන් පිට වෙන්නත්, ගමන් කරන්නත් සම්බන්ධයක් නැහැ. ඒක දෛවය ද? හැමෝම පැනලා යන්නයි උත්සාහ කරන්නෙ. කොහොම හරි යන්න ඕනේ කියලා තැතිගන්නවා. ඒත් පැනලා යන්න හැදුවම තවත් ගැඹුරටම ගිහින් එරෙනවා. මේකේ කතාවක් නැහැ. මොකද මේ ජීවිතයට තේරුමක් තියෙනවා නම් තියෙනවා. නැත්නම් නැහැ. මට නම් මේක නිකන්ම සෙල්ලමක්. වෙන කිසිදෙයක් නෙවෙයි!

– ගෞතම් වාසුදේවන් මේනන්. –

කවී බොශාට ලියමි.

මිනිස්සු කැමතිම අමතක කරලා දාන්න, එහෙමත් නැත්නම් වෙනස් වෙන්න. එහෙම වෙලා කිසිම වෙනසක් නෑ වගේ හැසිරෙන්න. සමහර අය වෙනස් නොවී ඉදිවි කියල හිතුවට ඇත්තටම ඒයාලටත් කවද හරි මේ වෙනස් වීම කියන උමඟ ඇතුලෙන් යන්න වෙනවා. හැමෝගෙම පාරවල මේක හරහා වැටෙනවා...බොහොම ඉක්මනින් හරි හුඟක් ප්‍රමාද වෙලා හරි.

මම හුඟක් වෙලාවට හිතාගෙන හිටියෙ ඉමන්දරා කියන චරිතය වෙනස් නොවී ඉදිවි කියලා. ඒත් මොනව කරන්නද ඒක මගේ හිතේ පමණක්ම ඇති වුනු හැඟීමක් නිසා ඉමන්දරාගේ හිත කියවන්න මට බැහැ නේ.

ඉතින් මම දවසක් ඇහුවා, ඉමන්දරා ඔයා පසු තැවෙනවද මාත් එක්ක කතා කරපු කාලය ගැන, මාව ආශ්‍රය කරපු විදිහ ගැන, හුඟක් පුද්ගලික දේවල් ඕන වෙලාවට බෙදා හදා ගත්ත එක ගැන? මට ඒකට උත්තරයක් ලැබුනෙම නෑ කවමදාවත්,, ඒත් සමහර දේවල් වැරදි  කියලා හිතෙනවා කියල නම් කිව්වා.

හැමෝගෙම හැමදේම අහගෙන හිටියට, අදහස් දක්වන්නේ නැතුව හෝ ඇතුව.මට දෙයක් කියා ගන්න ඕන වුනාම කෙනෙක් නැති වෙන එක නම් ගොඩක් භයානකයි කියලා හිතුනා. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ දැන් වෙන් කිරිමේ වැට ගහලත් ඉවරයි. දැන් අපිට කරන්න තියෙන්නේ මුකුත් වුනේ නැති ගානට බුරියානි එකක්, ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකක් හදාගෙන කන්න.. ඒ නිසාම මම ඉමදරාගෙන් ඇහුවා ඇයි මට යළුවෝ නැත්තේ කියලා?මට කතා කරන්න ඕන වුනාම, මගේ හිතට එන දේවල් බෙදා හදා ගන්න කෙනෙක් නැත්තේ කියන එක.?  ඉමන්දරා ඒ පොඩි පණිවිඩ දකින්නේ නැතුව ඇති.. නැත්නම් දැක්කත් ඒකෙන් වෑඩක් නොවෙන නිසා පිලිතුරු නොදී ඉන්න හිතන්න ඇති. ඉස්සර නම් මට කිව්ව මතකයි,  ඕනම  දෙයක් කියන්න මම ඉන්නවා , මම ඔයාගේ යාළුවෙක් කියලා, ඒ වගේම තවත් වෙලාවක මට හිතුනා මිනිස්සුන්ට ඕන අලුත් මම නෙමේ පරණ මාව කියලා.අඩු තරමින් මට ඒ නිහඩ මම ගාවම නැවතෙන්න තිබුනා. 

මගේ ජිවිතේ ලං කරගන්න මිනිස්සු කෝකියෝ වගේ! මම කැද හැලියක්! කෙනෙක් එක පැත්තකට හැදි ගානකොට අනෙකා අනික් පැත්තට හැදි ගානවා, කෙනෙක්ට හොදටම රහ දැනෙනකොට , තව කෙනෙක්ට් ලුණු මදි, එලවලු මදි, කොල වැඩී , ගින්දර වැඩී.. කොහොම හරි කමක් නෑ.. බඩ පිරෙනවා නම් මගෙන්..යන්කොට ලිප නිවලා යන්න..එච්චරයි.. පිච්චෙන්න බෑ හැමදාම..

ඒත් ඉමන්දරා මම දැන් දන්නවා නුඹ ආදේශකයක් ව්තරක් නෙමේ! උඹ කොහොමහරි හිතේ පතුලට වෙන්න ලොකු ඉඩක් වෙන කරගෙන ඉන්නවා හැමදාම. ඒ නිසා හිත රිදෙන වචන වලට, විහිළු වලට සමාවෙන්න.හුඟක්ම වචන  පිට වෙන්නේ වේදනාවත් එක්ක ආදරයකුත් ඇවිත් එතන අහිමි වීම කියනා ඉර්ශ්‍යාවත් එක්ක කැරකැවෙන නිසා. එක මොහිතකට තුරුල්ක කරගෙන හාදුවක් දෙන්න හිතුනත්, දැන් වැටක් ඉමන්දරාම ගහල නිසා මට ලේසියෙන යන්න එන්න බැහැ. චොකලට් වලට ආස නැති කෙනෙක් ඉන්නවා නම් ඒ ඉමන්දරා! හැබැයි එයා ආසයි මල් සුවදට!

.ශේනුක.

..........................................................

හැමදාම වගේ  ඉදලා හිටලා අපිව නොදන්න කෙනෙක් මරලා ගියාට අපිව නිරම නැවත නැවත මරලා දාන්නේ අපි හොදටම දන්න මිනිස්සු..

..කවී..

ඇබ්බැහී වීමක් සහ නොලැබීම

 මේ දවස් වල මම මාවම හොයනවා.. ඉන්න තැනක් තිබුනද කියන එකට වඩා , අමතක වෙන්න දෙයක් තිබුනද කියලා ඒත් එහෙම නෑ!

සමහර තැනකදි බොහොම් පරිස්සමෙන් අහපු වචන ටිකක් විදිහට මේ ටික කියන්න පුලුවන් " සමහර වෙලාවට මිනිස්සුන්ට තමන්ට ආදරේ හිතුන කෙනාම ලැබුනෙ නැති වුනාම මිනිස්සු දරුණු වෙන්න පුලුවන්..

ආදර කතා ඇතුලෙ තමන්ගෙ පුතාට ආදරේ කරන්න කෙනෙක් ඉද්දි තව කෙල්ලෙක්ව බලෙන් කසාද බන්දලා දීලා අවුරුදු  තුන හතරක් ගියාම ඒ ජීවිතෙන් දෙන්නටම වැඩක් වෙලා නැහැ කියලා තමන් වැරද්දක් කලා කියලා තේරුනු , වත් පොහොසත්කම් අමතක කරලා ලිදට පැනලා මැරුණු අවස්තාවන් තියෙනවා. ඒවා රචනා ප්‍රශ්ණ අපිට තියෙනේ බහුවරණ  ගැටළු. (MCQ).

මේ ශේන්ගෙන්!

වෙනදා වගේම මහරගමින් නාවින්නට ඇව්ත් එතනින් කොටුවට එන ට්‍රේන් එකට නගින්නේ වෙනදා විදිහටමයි. හැබැයි ටිකක් කලින්. කොටුවෙන් බැහැලා මරදාන හරහා අනෙක් පැත්තට යන ට්‍රේන් එකට වෙලාව තියෙන නිසා මම හිමින් හිමින් ස්ටේශන් එකෙන් එලියට එන්න ගත්තා..ස්ටේශන් එක ඉස්සරහා තියෙන කපුටො පේන්ට් කරපු පිළිමෙ ඉස්සරහින් හිටගෙන මම.කල්පනා කලා.. කොටුව පැත්තට යනවද නැත්නම් ලේක් හවුස් පැතතට යනවද කියලා.කොහොම හරි මගේ හිතට ආවේ ලේක් හවුස් එක පැත්ත බලන්න. ඒ නුහුරු පාරකුත් නෙමේ ඉමන්දරා එක්ක දෙපාරකට වඩා තනියට ගිහින් තියෙන නිසා කොටුවට. කොටුවෙ ස්ටේශන් එක එහා පැත්තෙ තියෙන කඩ පේළිය පහු කරගෙන ගිහින් වැහිලා ගිය රයිස් කඩේ ඉස්සරහා නිදාගෙන හිටපු හිගාකන මනුස්සයෙක්ගේ විස්සේ පනහේ කොල තිබුනු ටින් එකට මාත් විස්සක් දැම්මේ පුරුද්දට වගේ. එතන් ඉදන් හෙමින් හෙමින් ලේක් හවුස් පැත්තට එනකොට රේගුවත් පේනවා. ඉස්සර ඉමන්දරා ට්‍රේන් එකේ යනකම් මෙතනට වෙලා බලන් ඉන්න එක මගේ පුරුද්ද..ඉමන්දරා දන්නවා මම මෙතනට වෙලා බලන් ඉන්නවා කියලා ඒ නිසා එයා හැමදාම ට්‍රේන් එකෙව් දකුනු පැත්තේ ජනේලෙ ගාව තමයි වාඩි වෙන්නේ. හැබයි කවමදාවත් කිව්වේ නැහැ ඒ නිසා මේ පැත්තෙන් වාඩි වෙනවා කියලා. හැබැයි සීට් එකක් නොලැබුනු දවසට මට මැසේජ් එකක් දානවා ඒ වේලාවට හරියටම දන්නේ නෑ වගේ..ශේන් අයියේ අද ට්‍රේන් එක සෑහෙන්න ක්‍රවුඩ් , හිටගෙන තමා යන්න වෙන්නේ කියලා. අපි අපිවම රවට්ටගන්න ආදරනිය ලෙස බොරු කියන්න පුරුදුවෙලා හිටියා.

ඒත් සමහර දේවල් තිගැස්මක් එක් කලා වගේ ආදරය කියන දේ රේල් පීලි වගේ තිබුනා . නිතරම දකින් සිල්පර කොටන් කියන හැඟිම් එකෙනෙකා ඇන දාලා ළංංකරලා තිබුනට කවමදාවත් යා වුණෙ නැහැ. සමහර මොහිතවල් තිබුනා ඇත්තටම හිටපු සේරම දමලා ගහලා ඇන ගලවලා සිල්පර කොටන් විසික් කරලා අනිත් පීල්ල උඩට පැනලා එකට එක දිගට ගමනක් යන්න .. ඒ අදහස කියන්න ඔන්න මෙන්න කියලා තියෙනකොට තමයි තේරුනේ ඉමන්දරාත් ගමනක් යන ගමන් ඉන්නේ කියලා තව කෙනෙක් එක්කම.. ඔෆිස් එක ගාවින් එන දෙන්නාට නොදැනෙන්න සමහර වෙලාට මම ළඟම තියෙනෙ ලෑලි ගහපු කෑම කඩේ අස්සට වෙලා උණුවෙන් රොටියක් කනවා සැරට හදපු ලුණු මිරිසක් එක්ක.. දිව පිච්චෙනවා , කදුළු පනිනවා  ඒත් ඉමදරා තවත් කෙනෙක් ළඟින් ඇවිදන් යන වේදනාව යටපත් කරගන්නවා වෙනුවට ඒක කලේ හිත තවත් අවුස්සපු එක..

ඒ අදහස වෙනස් කරගෙන ඉන්නකොටම තමයි හ්මදේම ටික ටික වෙනස් වුනේ! හිතවත් කම් ඇතිවුණෙ, ඒ වගේම මම ආදරෙයි කියලා ප්‍රකාශ කර් ගන්න පුළුවන් වුනේ. හැමදාමත් වගේ මම මගේ ජීවිතයෙන් අහනවා ඇයි සමර මිනිස්සු අපේ ජීවිත වලට කලින් ඇවිල්ලා කලින් යන්නේ වගේම පහු වෙලා ඇවිත් ඉකමනටම යන්නේ කියලා.

ඉමන්දරා කියන නම කියද්දිම මගේ හිතට එන්නේ ඒ කම්මුල් වලින් ඇදලා ඇදලා මිරිකන්න. නැත්නම් ටියුට් ගොන්නක් , ක්ලාස් කාර්ඩ් ලිස්ට් එකක් අරන් විකාර කර කර ඇවිදගෙන යන ඉමන්දරාව. නැත්නම් පිටු ගනන් පුරාවට කවී අයියට කිය කිය ඇදලා ගත්තු උබේ ෆොටෝ ටික...  ඒත් ඇයි ඉමන්දරා මගේ නොවුනේ? ..

හේතුවක් නැතුවම , කිසිම දෙයක් වත් නැතිව  ආදරෙත් නැති කරගෙන දැන් බලන් ඉන්න වෙලා තියෙන්නේ. වෙනදා ඉල්ලපු ගමන් ලැබෙන ෆොටෝ එකක් , නැත්නම් මැසේජ් එකකට රිප්ලයි එකක් දැන් එනකන් බලන් ඉන්න වෙලා තියෙන්නේ.. වදයක් නොවීම. මම කියනවා කවී අයියේ උඹ හරි ඒක පාර්ශවික ආදරයකට ආදරය වෙනස් වුනාම ඒක සෑහෙන්න අමාරුයි. දරා ගන්න අමාරුයි. සමහර වෙලාවකට ඇස් පියා ගන්න නෑ නිදහසේ.. ඒත් මොනවා කරන්නද ඇදපු චිත්‍රයක ඉමන්දරා හිනා වෙලා ඉන්න් හැට් බලලා සැනසෙනවා. එහෙමත් නැතිනම් මේ සේරම අමතක කරලා වෙනම රටකට ගිහින් ජීවත් වෙනවා. සතුටෙන් ඉන්නවා කියලා හිටියට මිනිස්සු සතුටෙන්ම නෙමේ කවී අයියේ ඉන්නේ. ඇත්තටම සතුටක් තියෙන තැන මහ ලොකු නීති ගොඩක් නැති වෙන්න ඕන, හිර කිරීමක් නැති වෙන්න ඕන.. කොච්චර නෑ බෑ එපා කියල හිතුනත් සෑහෙන්න කාලෙකට කලින් නවත්වල තියපු ඒ විස්කි බෝතලෙන් ආයෙත් ටික ටික බොන්න හිතෙන එක නවත්ව ගන්න බෑ හරියට මට ඉමන්දරාට දැනුනු ආදරේ වගේ, ඇබ්බැහි වීම් කවුරුත් කියපු පලියට නවත්වන්න බැහැ අපිම හිතලා නවත්ව ගත්තොත් මිසක්..ඉමන්දරා කියන්නේ  තනිකරම ඇබ්බැහි ව්මක්. 

කවී අයියේ මට ඩිරෙක්ට් ඇක්සස් දීපන් බ්ලොග් එකට මම පූලුවන් වෙලාවට මේක ඩ්‍රාෆ්ට් කරන්නම්, ඔයා හරිවැරදි බලලා වෙනස් කරලා කතාව දාන්න ..

...මේ ශේන්ගේ වචන..

ටටා ...

.කවී.

පරාද වෙයන් ! ඊට් පස්සේ දිනපන්

 කොහෙන්ද ආවේ කියලා හිතන්න ගත්තම හැමදාම වගේ නැවතුනේ එකම තැන 

ඉමන්දරා ටික ටික  අමතක කරන ගමන් ඉන්නේ ..

කාවද ? 

මාව කවී අයියේ !

හේතුව ?

හේතුවක් ඕන නෑ අයියේ , හැමෝම ජීවිතේ ඉස්සහරහට යන්න ඕන , කවුරුවත් මඟ බලන් ඉන්න ඕන කියලා නීතියක් නෑ නේ 

අනික මම හිටියෙ නෑ නේ .

නෑ උඹට ඉන්න තරම් කාලයක් හම්බුනේ නෑ ! උඹට හැමදේම ලැබෙන්නේ පරක්කු වෙලා ශේන් .. සමහර වෙලාවටඋඹ හොයලා හොයලා හති වැටිලා 

එක තැනක නැවතුනාම  ... හරි කියලා හිතන දේ  ජීවිතය ලඟින් එහෙට මෙහෙට යන්න ගන්නවා උඹට සරදම් කරනවා වගේ.

ආදරේ කියන්නේම හෙන විකාරයක් කවී අයියේ .

උඹ කොහොමද හරියටම ඒක කියන්නේ ශේන් ? 

නෑ හැමදාම පවතින ආදරයක් තියෙනවද ? නැත්නම් එක වෙනස් වෙනවද ? ඉමන්දරා මට ආදරේ ඇති කියලා හිතාගෙන මම හිටියට 

ඇත්තටම ඉමන්දරා කියන්නේ මට ආදරේ කරන්න ඕන චරිතයක් නෙමේ .. මේ හැඟිම මම හොදට අදුරනවා  කවී අයියේ ..

මෙ හැඟීමට පුලුවන් හොදම යාළුවෙක් සදහටම නැති කරලා දාන්න .. නැත්නම් ඊටත් වඩා එහා දෙයක් වෙලා ලෝකෙටම හැංගිලා ඉන්න .

ඒ කියන්නේ  ශේන් ?

නෑ අයියේ බලපන් ලැම්බොගිනි එකක් , ඩිෆෙන්ඩර් එකක් වගේ හීනයක ෆොටෝ දිහා බලලා  සතුටු වෙනවා වගේ ඉමන්දරාගේ ෆොටෝ දිහා 

බල බල ඉන්න එක තමයි කරන්න වෙන්නේ .. කවමදාවත් මගේ තුරුලට ගන්න වෙන එකක් නෑ ආදරේ විදගන්න වෙන එකක් නෑ කියලා හිත හිත දුක් 

වෙන එක තමා කරන්න තියෙන්නේ .

ඒත් ශේන් ඔය කියන හීන වාහන  අයිති කර ගත්ත එවුන් නැතුවද ? මම දැකලා තියෙනවා ..

ඔව් ඒ සමහර වෙලාවට උන්ට ආදරේ කියනහ් හීනයෙන් කලින්ම පරාද වෙලා දිනපු එවුන් .. උන්ට පසු කාලීනව හම්බ්වෙන්නෙ  ඇත්තටම  උන් හොයපු දේ විතරමයි ..

ඉතින් ශේන් උඹත් පරාද වෙයන් ! ඊට් පස්සේ දිනපන් ...

බෑ අයියේ .. කවී අයියේ තමුසෙට  තේරෙන්නේ නෑ නේ .. තව කෙනෙක් දිනන්න තව කෙනෙක් පරාද කරන්න ඕනද ?

මේකයි ශේන් උඹට පලවෙනියා වෙන්න ඕනද එහෙනම් අනිත් ඒවා පරාද කරන්න වෙනවා ..

බැහැ මට තව කවරුත් පරාද නොකර දිනන්න ඔන .. හරියට අර ෆෝර්ඩ් වර්ස් ෆෙරාරි ෆිලිම් එකේ වගේ .. 

උඹට වැරදුනා ශේන් .. ඒ කතාවෙ අන්තිමට කොහෙවත් හිටපු මැක්ලරන්ස් කාර් එකකට දිනුම දෙන්න සංවිධාන කමිටුව කියනවා ..

ඇත්තට දිනන්නේ ඌ ..

ඒත් කවී අයියේ මතක තියාගන්න ඇත්තටම තරඟයක් ඌත් එක්ක තිබුනේ නෑ .. තරගේ තිබුනේ තමන්ගේ කියලා හිතපු එවුන් එක්කමයි ..

මොන සෙල්ලම , රේස් එක ගියත් ඉමන්දරාට දැනුනු ආදරේ නවත්වන බැහැ. කරන්නෙත් නෑ .. එක්කෝ මේ රේස් එකෙන්ම මැරිලා යන්න ඕන !

හැමදාම උඹ කියන  එකේ අද  මම කිව්වා කියලා ලියලා දාපන් 

ටටා ...කවී අයියේ ..    

ඉමන්දරා සහ දිය කාවා.

 කතන්දර කිය කිය යන එක නිකම්ම ඉන්නවට වඩා හොද වෙන්නේ කොහොමද කියන එක මම හිත හිත ඉන්න වෙලාවක කවුරු හරි දෙයියෙක් ඇවිත් දර කපන්න කියලා රත්තරන් පොරවක් දීලා යන්න බැරි කමකුත් නෑ.. ඒ තරමට ඒක අවුල් සහගතයි.

පොඩි එකෙක් සෙල්ලම් බඩුවකට තියෙන ආදරේ තරම්වත් මිනිස්සු ආදරේට ආදරේ කරන්නේ නෑ. ඒ ඇයි කියන තැනට වෙනකන් හැමදාම ඇවිත් මම හිතන එක නවත්වනවා. කෙනෙක්ට තියෙන ආදරේ අඩු කරන්නේ නැතුව තවත් කෙනෙක්ට ආදරේ කරන එක මොන වගේ දෙයක්ද කියලා කියවගන්න ලැබෙන්නේ ශේන්ගේ ඩයිරියේ එක දවසක් ගැන අනිත් දවස්වල පිටු වලත් ඉඩ අරගෙන ලියලා තියෙනවා පෙරළන පිටු අතරතුරදි.

බර්ලින් තාප්පය වගේ තාප්පයක් ජීවිතේ හටි මැද්දෙන් ගහගෙන කාලයක් හිටියට සෝවියට් ආණ්ඩුව බිඳ වැටෙනවා වගේ මේ තාප්පයක් බිඳ වැටෙන්න ගන්නවා. පහසුවෙන් එහා මෙහා යන්න පූළුවන් විදිහට. ශේන්ගේ හදවත ටිකක් විතර ජර්මනිය වගේ. බැලූ බැල්මට උස දිග තාප්පයක් වුනාට අතටින් පතර සැරින් සැරේ කරපු පළුදු කිරීම සෑහෙන්න තිබුනා. වෙලාවකට මිනිහම කටුවකුයි මිටියකුයි අරගෙන මේ තාප්පෙ හිල් කරන්න ගන්නවා.. ඒ වෙලාවට ශේන්ගේ ළඟ තියෙනේම ඇල්කොහොල් සුවඳට වඩා ත්‍රයිලෝක විජ්ජා පත්‍ර පිච්චිලා එන දුමක සුවදක්. ඉස්සර නිතර නිතර ආවත් දැන් ඉදලා හිටලා එන සුවදවල් දෙකම අස්සේ මොනවා හරි බර හැඟීම් දෙකක් හිරවෙලා තියෙනවා.

කොහොම වුනත් ශේන්ගේ ඩයිරිය නොකියවා ඉන්න හිතෙන්නේ නෑ!

අගෝස්තු දහ වෙනිදා..

මත මතක විදිහට ඉමන්දරා ගැන පුන්චි පුන්චි දේවල් හුඟක් මතකයේ තියාගන්න එක දැන් මගේ ක්‍රමය වෙලා ඉවරයි. ක්ලාස් එකේ හැමෝම ගියාට පස්සේ ජනේල් ටික ලොක් කරල, හෙට දෙන්න තියෙන ටියුට්ස් ටික බෙදනකොට ඉමන්දරා කිව්වා එයා ආර්කේඩ් එකට ගියා කියලා  ඒ වගේම වෝල්කින් ට්‍රැක් එක අයිනේ තණකොළ ගොඩේ බිත්තර රැක් රැක් හිටපු දිය කවුඩෙක් නැත්නම් අපි කියනවා වගේ දිය කාවෙක්ගේ ෆොටෝ එකක් ගන්න ගිහින් තියෙනවා , ඒත් ලඟට යන්කොට ඌ තටුත් විහිදගෙන කෑ ගහලා ඉමර්ජන්සි මූඩ් එක ඇක්ටිව් කරලා, පවු ඉමන්දරා හිතපු විදිහටම බිත්තර වල ෆොටෝ නම් ගන්න හම්බවෙලා නෑ.. හේතුවක් නැතුව මේ සිද්ධිය මතක තියෙන්නේ ඇයි කියලා හිතා ගන්න බෑ.

=======

එක දෙයක්, කුරුල්ලො අත් තටු විහිදන්නේ, පූසෝ මවිල් කෙලින් කරගෙන පිම්බෙන්නේ විශේෂයෙන් තමන්ගේ ප්‍රතිවාදියාට වඩා ලොකුයි කියලා පෙන්වන්න.ඉමන්දරාව කිරිල්ලියක් විදිහට දැක්කා කියමුකො, ඒත් එතකොට ඉමන්දරාගේ සයිස් එකට කුරුල්ලට එන්න පුලුවන්ද.🙄

======

අගෝස්තු දහ තුන් වෙනිදා

වට්සැප් එකට ඉමන්දරාගෙන් කෝල් එකක් ආවා, මම කලින්ම කිව්වා තනියම කොහෙ හරි යනවානම් මට කියන්න කියලා, කිසිම හේතුවක් නැතුව, කිසිම අයිතියක් නැතුව තාමත් මම ආසයි ඒ අතින් අල්ල ගන්න, තාමත් ආසයි අයිති කර ගන්න බැරි වුනු ආදරේ ඇස් වල තියෙනවද කියලා එබිලා බලන්න.

කෝහොම හරි කෝල් එකේ විදිහට ඉමන්දරා එන් එස් බී බෑන්ක් එකට යනවා එකවුන්ට් එක හදා ගන්න වැඩකට. මම දෙපාරක් හිතන්නේ නැතුව බැංකුව ගාවට ගියේ තවත් ක්ලාස් දෙකක් ලන්ච් එකට නවත්වපු ගමන් තියෙනකොට, කරන්න දෙයක් නෑ ඒ වැඩ වලට වඩා උඹ්ට්ත් එක්ක ඇවිදන් යන ඒ පුංචි දුර මට හොදටම

ඇති. 

හති දාගෙන බෑන්ක් එක ගාවට දුවගෙන ගියාම ඉමන්දරාත් ටිකක් පුදුම වුනා, ආපු එක ගැන. නොකිව්වට පොඩි හරි ආදරයක් දැනෙන්න ඇති ඉස්සර වගේම. කොච්චර ලෝකෙට වැරදි ඇති කියලා හිතුනත් පාර පැනලා ආයෙත් ක්ලාස් එක පැත්තට එනකන් පුලුවන් තරම් හෙමීට ඇවිදගෙන ගියා.. ලඟට ඇදලා අරගෙන ඒ කම්මුල් ආදරෙන් විකන්න හිතුනත් පාර හින්දා හරි අමාරුවෙන් ඉවසන් ආව. ක්ලාස් කරන බිල්ඩින් එක පස් වෙනි තට්ටුවට යන්න එපැයි.ලිෆ්ට් එක නැතුව පඩි පෙලේ යමු කිව්වේ, කාලෙකින් ර්ස බලන්න බැරි වුනු ඒ තොල් වල රස එහෙම්මද, තාමත් ඒ සුවදම එනවද බලන්නත් එක්ක.. ඒත් කරුමෙට අතින් අල්ලන් උඩට නගිනකොට මගේ කකුල පැටලිලා පඩි පෙලේ වැටුනා, ඒ වෙලාවෙ මාව නැගිට්ටවනවා වෙනුවට කලේ මට හිනා වෙන එක.. හිතේ පොඩි විදුලියක කෙටුවා වගේ වුනා, මේ මම ආදරේ කරපු මට යන්තමින් හරි ආදරේ කරපු ඉමන්දරාමද කියලා.  මම ඇස්වලට එබිලා බැලුවෙ එතනත් තවම ආදරේ තියෙනවද කියලා..කොහොම හරි ආවොත් දෙන්නම් කියලා පොරුන්දු වුනු හාදුව  නම් ලැබුනේ නෑ අද, ඒක වගේම මාවත් මඟ ඇරියා. සමහර විට බෝයි ෆ්‍රෙන්ඩ්ටයි මටයි එක වගේ ආදරේ කරන්න බැරුව ඇති. හැබැයි ඉමන්දරා උඹ ඉස්සරහා මම, මමම තමයි ඒ වගෙම මම ඉස්සරහා උඹ උබමයි, වෙන්ස්ම ප්‍රති රූපයක් මවා ගන්න ඕන කමක් නෑ..හංගන්න දෙයක් නෑ.. ඉමන්දරා කොච්චර දේවල් වුනත් කමක නෑ ඉස්සර වගේ වට්සැප් ඒකට   එකම එක මැසේජ් එකක් හරි එවන්න..ඉස්සර වගේ මහ ගොඩක් නැති වුනාට කමක් නෑ. එකම් එක මැසේ එකක ආදරේ ඇති මට.

ඉමන්දරා පොරොන්දුව රකින්න..

.....

ශේන් මල්ලි කොහොම හිතුවත් ඉමන්දරා ඉක්මනටම තව කෙනෙක් අතේ එල්ලිලා කන බොන්න් යයි. එතොට උඹට උඹව නැති වෙයි කොයි  වෙලාවෙ හරි.

එතකන් බලන් ඉදපන්...

.කවී.

සිහින

 

සෙබා බණ්ඩාගේ මිණි පහන සහ කොන්ඩේ නොබැදපු චීනා

 

...........ශේන්ගේ ඩයිරියේ එක පිටුවකින්.........

හීන නැවතුනු කල මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතද නවතින්න පටන් ගන්නා හැටි දැන් යන්තමින් දකිමින් හිදිමි.

ආදරය උපදින්නෙ කාටද  කොයි වෙලාවටද මොනවගේ කෙනෙක්ටද කියලා හිතා ගන්න බැරි තරම් . ක්ශනිකව වගේම කාලාන්තරයක් තිස්සේ ටික ටික ඇති වුනු හැඟීමක් වෙන්න පුලුවන්. ජීවිත කාලෙ පුරාවටම ළඟ තියාගන්න අයිතියක් තියෙන වගේම ලං වෙන්නවත් කිසිම අයිතියක් නැති තවත් හිතකට වැහී ගිය කෙනෙගේ හිතක් එක්ක වෙන්න පූළුවන්. අභිශේකා ගේ නිස්සාර සීහිනේ ලියැවුණු හැටි ගැන කතා කරන වෙලාවක් මේ ගැන සදහන් වෙනවා මම බලාගෙන හිටියා. 

මිනිස්සු හිතන්නේ මොන වගේ දේවල්ද හිමදරා ! උඹ දන්නවාද? මම දන්නෙත් නෑ! උඹට පුලුවන් මට කට වහන් ඉන්න කියන්න, වදයක් නොවී ඉන්න කියන්න, අමතකම කරලා දාලා රිද්දන්න. ඒත් හැමදාම වගේ වට්සැප් එක දිහා බලන් ඉන්නවා උඹගෙන් මැසේජ් එකක් එනකන්! හදිස්සියෙන් වෙලාවක් ලැබුනු ගමන් ඩෙස්ක්ටොප් එකේ තියෙන උඹ සාරියක් ඇදන් ඉන්න ෆොටෝ එකක්, නැත්නම් තද නිල්පාට දැන් හිරයි කියපු ගවුමෙන් හැඩ වෙලා ඉන්න ෆොටෝ එකක් දිහා බලලා ඇස් දෙක පියා ගන්නවා! හැමදාම වගේ ඒ මොහොතෙත් හිතෙන්නේ ඇයි කලින් නාවේ...ඇයි කලින්ම් නාවේ කියලා. එක  දිගට  ...මගේ ජීවිතේ ඇතුලට.. නොකිව්වට බොහොම අමුතු විදිහකින් විදවනවා මම..

දැන් ඉතිම් හැම එකාම යූ ටියුබ් ෆේස්බුක් ඇල්ගොරිදම් එකට අභිශේකාගෙ නම් ටැග් කර කර දානවා රීච් වෙන්න..

..........මමත් චීනෙක් කොන්ඩෙ නොබදින...............

කොහේ හරි තැනකට වෙලා නිශ්ශබ්දව උඩ බලාගෙන කල්පනා කරනවා තරම් දෙයක් තවත් නැති වෙන්න පුළුවන් ඒකත් හැබැයි මම හිතන විදිහට, කියවන උඹට කොහොම දැනෙනවද කියන්න මම දන්නෙ නම් නැහැ..ඒත් මම හිතනවා උඹට දැනෙනවා ඇති කියලා! එහෙම නොවුනොත් උඹ නෙමෙයි මම අස්වාභාවිකයි.

බෝකුන්දර ශෙඩ් එකෙන් පෙට්ට්‍රොල් ගහන්න හිතාගෙන පන්සල ගාවට වෙලා පෝලිමේ ඉන්නකොට අංක දාන්න පොතයි මාකර් පෙන් එකයි ගෙනාපු අයියා දකුනු පැත්තේ පැති කන්නාඩියේ හත්සිය දහ හතයි කියලා මුතුවන් අකුරෙන් ලියලා ඊලඟ බයික් එක ගාවට යන්න හදකොටම මම ඇහුවා ...අයියේ මේ මම ගිය සතියෙන් මේ හරියෙම පෝලිමේ හිටියේ , අනික ඉස්සරහ ඉදන් උදෙ ගනන් කරගෙන් ඇවිත් බයි එක නවත්වනකොට මම හිටියේ තුන්සිය දෙකට වගේ, ඒත් දැන් කොහොමද හත්සිය දහ හත වුණෙ!?? 

ආ ඒකද මල්ලි ඒ අද් තෙල් ගහන්න ඉන්න අය ඊයෙම පොලිමේ නම්බර් ඉල්ලගෙන ගියා..තෙල් ගහන්න ගත්ත ගමන් එයි. ඔයා කලබල වෙන්න එපා මල්ලී කියල යන්න ගියා.! 

හූම් ... ඒක කියන එකෙත් ඇත්තක් තියෙනවා.. අපි කොළඹ පෝට් සිටිය හදන ළඟ පාත ඔෆිස් එකක වැඩ කරන නිසා ඒ පාරෙ නිතරම චීන මිනිස්සු යනවා එනවා, හිනා වෙනවා , හෙලෝ ගානවා මම හිතන්නේ දැන් ඒ නිසාම මාවත් නිකම්ම ඒ ගානට කොන්ඩේ වැවිලා කියලා හිතන්න ඇති නම්බර් දාන අයියා.. කාට හරි කියලා බූල් බෑන්ඩ් එකක් ගෙන්න ගන්න ඕන අනිත් දවසේ පෝලිමට එනකොට..

...........සෙබා බණ්ඩාගේ මිණි පහන..............

කොච්චර පාට් දැම්මත් කෝච්චියේ එනකොට ගෙදරින එනකොට ඔෆිස් යනවා කියලා ආපු යාලුවා කොලඹ ස්ටේශන් එක වෙනුවට කොල්ලෙක්ගේ අතේ එල්ලිලා දෙහිවල හරියේ ස්ටේශන් එකකින් බැහැලා යනවා දැක්කම තමන් ලඟ ඉන්න අක්කට නොකිය බැහැ නේ.. නිකම් අන්ත අසරණ වුනා වගේ ෆීලිං එකක් තමයි තියෙන්නේ. ඇයි දැන් කොටුවට ගිහින් බැංකුව වෙනකම් පයිනම තනියම ජීවිත කෑල්ල ඉස්සරහට ඇදගෙන යන්න එපැයි. සෙබා බණඩාරෙගේ වචනෙන්ම කියනවනම් නංගිලා යනු නිවසට මිණි පහනක්මැයි. ඇය නිවස ආලෝකයෙන පුරවා හිතුනොත් කර්ටන් වලට ගිණි තියා කිසිවක් නොවුණු ගානට ගිණි ගන්නා ගෙයි ඉස්සරහා තාප්පයේ  හේත්තු වී පාර පැත්තට මූණ දාගෙන එක කකුලක් තාප්පයේ තියාගෙන රුපියල් දහයේ බීම පැකට් එකක් වුනත් බොන්න පුළුවන් හැකියාවක් ඇති දැරිවියෙකි.  තවත් කෙටියෙන් කියනවා නම් දහම් පාසලේ උදේ දහය නිමාවෙන ප්‍රයිමරි කොම්ලෙක්  අතේ ගේට්ටුවෙන් බෑගය පන්නා දමා ලමා සාරිය ගලවා උරහිසේ දමාගෙන දහම් පාසල් තාප්පෙන් බල්ටියක් ගසා ශෝට් ලිව් දමා ගෙදර පැමිණ අම්මාගෙන් බණ හා අක්කාගෙන් දහම් කරුණු අසා ගන්නා උපාසිකාවකි.! අහෝ අක්කණ්ඩි, මා මෑණියනි මා කෙසේ පවසන්නද, ඒ ගසන්නාවූ හැම බල්ටියකටම, ඒ උරන්නා වූ සෑම බීම පැකට් එකක්ම, රුපියල් පහේ දෙකේ ටොෆියකට රැවටුනු ප්‍රයිමරි කොල්ලෙක් වගේ ගෙවල් ලගම වෙන දහම් පාසල් තාප්පය එක්ක තියෙන ඒ ලෙන්ඟතු බැදීම ඒ ත්‍රිල් එක නුඹට දැන උගෙන ගැනීමට තවත් කල්පයක් වුවද ගත විය හැක, එබැවින් නොපමාව මැගී නුඩ්ලස්ම උයාගෙන මට කෑමට යෙහෙකි. එහෙයින් මෑණියනි , කනිටු අක්කණ්ඩියනි නොපමාව කුසලයෙහිම යෙදෙන්න.

අහෝ ඛේදයකි, ඉරකි තිතකි...

.......................................................................

තවත් වීර ක්‍රියාවන් සමඟින් හම්බවෙමු...

ටටා 👋 

.කවියා.

බෙරේ වැව, තාරකා ඉබ්බෝ සහ නෑනා විරෝධී සංගමය

 ජීවිතය සමහර වෙලාවට ආදරෙන් පිරිලා යන එක ඕඩි ක්ලෝන් සුවදකින් වෙන්න පුලුවන් වගේම බේරේ වැවේ කෝච්චි පාලම යටින් යන පටු මගේ දි දැනෙන සුවද වෙන්නත් පූලුවන්. ආදරේ එහෙමයි! ආයෙත් මැරි මැරී ඉපිද ආයෙත් ආදරේ කරනවා. ආයෙත් මොහොතකට දුක් වෙනවා.. ආයෙත් කල්පනා කරනවා හැමදාම වගේම, අනේ උඹ තව ටිකක් කලින් මට හම්බවුනා නම් කියලා.. ජීවිතය දුවන්නේ එහෙමයි. උඹයි මායි මේ රේල් පීලි දෙක, උඹට මම දකුණු පැත්තේ පීල්ල, මට උඹව වම් පැත්තේ පීල්ල...එකිනෙකා දිහා බලාගෙන සෑහෙන දුරක් යන්න තියෙනවා යනවා.. ඉදලා හිටලා කලවම් වෙන තැන් තියෙනවා.

මගේ යාලුවෙක් ඉන්නවා බල්ලො විකුණන, ඒ වගේම මුදල් ගැන ප්‍රශණ වල්දී නිතරම " මේවා බල්ලෝ විකුණලා හම්බකරපුව නෙමේ" යකෝ කියලා. මම ඒ වගේ වෙලාවට ළඟ පාතක හිටියනම්  කියන්නේ, අඩෝ උඹ බල්ලෝ විකුණල තමා හම්බ කරන්නේ..කියලා.. ඒ වගේ වෙලාවට ඌ මං දිහා බලන්නේ හරියට හාවෙක් කැරට් අලයක් දිහා බලනවා වගේ ප්‍රේමයකින්, ඒ වගේම ඒ මුවින් පිටවන්නේම සංස්කෘත, පාලි හා පැරණ සිංහල බස් වහරේ අන්තර්ගත ලස්සනම වචන වීමත් පුදුමාකාර දෙයක්.

.....

මම මේ දවස්වල අධි වෙගී 2000න් පස්සෙ සෙට් එක ගැන පරීක්ශනයක් කරන ගමන් ඉන්නේ. දෙදාහෙන් පස්සෙ ඉපදුනු නංගිලා මල්ලිලා ඉන්න යාළුවො ගැන වෙනදාටත් වඩා සෙවිල්ලෙන් ඉන්නේ. මොකද ඉපදුනු දවස්වල ඉඳලාම මන්චි ටිකිරි මාරි කාලා සෙට් එකේම.බුද්ධි වරධනය ඉතා සීඝ්‍රගාමීව සිද්ද වෙනවා කියන එක අපි කාගෙත් පොදු අදසක්.

අපේඔෆිස් එකේ ඉන්න උත්තරා වෙඩිකාරගෙයි , සෙවන්දි බන්ඩාරටයි දෙන්නටම ඉන්නෙ දෙදාහෙන් පස්සේ නංගිලා දෙන්නෙක්. වයසෙන් පොඩි වුනාට දෙන්නම අක්කලා ළඟින් හිට ගත්තම , අක්කලා දෙන්නව හරහට වඩා ගන්න පුළුවන් ශාරීර වලින් ඉන්නවා වගේම ( මගේ පෞද්ගලික මතය නම් නංගිලාට ඒ දවස්වල හම්බ්වුනු ත්‍රිපෝෂ අක්කලා කනවා බලන් ඉදලා ඒ තරහට හැදිච්ච වෙන්න ඕන මේ)  ඕනෑම වෙලාවක අක්කලා දෙන්නගේ කනෙන් රිංගා යා හැකි මනා මානසික තතවයකින් ඉන්නවා. මා මෙසේ පවසන්නේ මක් නිසාද යත් පහත දෙබස මට නිතරම ඇසෙන දෙබස කියවා බලා තේරුම් ගත හැක.

උත්තරා වෙඩී - සෙබා අක්කේ මේ ඔයා දන්නේ නෑ අපේ තරු කරපු වැඩක් හොදේ...බ්ලා බ්ලා බ්ලා..

සෙබා බණ්ඩාරෙ - අම්මෝ වෙඩී ඒ ගැන නම් කවර කතාද.. ඒකට අපේ එකා කරලා තියෙන දේ දන්නවද...බ්ලා බ්ලා බ්ලා බ්ලා... කෝමත් වෙඩි මුන් සේරම එකයි..පොදු ප්‍රශනයක් තමා තියෙන්නේ.

වෙඩී- ඒකනම් ඇත්ත මේ දෙදාහෙන් පස්සේ නිසා වෙන්නැති නේ.. කෝමත් අපේ නංගි මට අනතුරු ඇඟවීමක් දීලා තියෙන්නේ ගෙදරට නාකි නොවී ඉකමනට අංකල් කෙනෙක් හොයලා හරි බැදගන්න කියලා,,, මොකද එයාට විස්ස වෙනකොට බදින්න ඕන, ගෙදර අක්කා ඉන්නකොට නංගි බදින එකට නෑදෑයො අනම් මනම් කියයි. බලන්න සෙබන්දි අක්කේ නම්කිලා ගේ හැටී.....

සෙබා - හරි බම් නංගි අපි ඔය සම්බන්දව කතා නොකර ඉමු.

කෝමත් මුන් දෙන්නාම මෙහෙම හරි වැරදි මාක් කලාට කරන තරමක් අලිකුට්තේරු වැඩ නංගිලා එක්කම කරන බව තමයි මගේ අදහස. කෝමත් මේක නංගිලා ඉන්න අක්කලා වගේම මල්ලිලා ඉන්න අයියාලාටත් පොදු තියරියක්.

කඩේට ගියොත් , ඩිලිවරි කොස්ට් එකයි සර්විස් චාර්ජ් එකයි වැට් පැල් එන් බී ටී සේරම කපලා තමයි බැලන්ස් එක අතට දෙන්නේ.. දිලා කෘන්තක රදනක චාර්වක පුරාස්චාර්වක කියන දත් ජාති හතරම පෙන්නලා හිනා වෙලා යන්නේ, හෙන ගේමක් දිලා දතක් ගලවපු ඩෙන්ටිස් කෙනෙක්ට වඩා සතුටින් සහ සැහැල්ලුවෙන්.

නැදෑ සහෝදරයාගේ වෙඩිමට පස්සෙ දවසෙම , අලුත් ගෙනා මනමාලි ( නෑනා) ට එරෙහිව පවුල් පිටින් එකතු වෙලා නෑනා විරෝධී සංගම් පිහිටුවා ගන්න තරම් සමහර අක්කලා සහ නංගිලා සමත් වෙනවා.. පුලුවන් නම් ජන්ද ලේකම් කාර්යලයට ගිහින් මේකත් ලියාපදිංචි කර ගන්න තරම මේක දුර දිහ ගිහිල්ලා.

ඒ කතාව පස්සේ දවසක.. 

එසේ නම් බේරේ වැවේ තාරකා ඉබ්බෝ ගනන් කරගෙන අපි අනාගතයට යමු! 

පිටිපස්සෙන් ඉන්න මිනිස්සු ඔ

ලුව කස කස අපි දිහා බල බල ගියාට අපි නොසැලී ඉමු!

ජෙයින් ජෙයිම වේවා...

ටටා...

.කවී.

පොදු ප්‍රවාහණය, මැද වල සහ කරවල

 මීස්සු ආදරනීයම වෙන්න ඕන තැන් වලදි අත් හැරලා යනවා කියනේම හරිම පුදුම දෙයක් , ඒත් සමහර තැන් වලදි මම මටම කියාගෙන පුදුම වෙනවා , මම ආදරේ උකරන මිනුස්සුනේ අත් හැරීම් දිහා බලලා. ඒවායින්  සමහර අත් හැරීම් හරිම තාවකාලිකයි කියලත් තේරෙනවා.

..........

වෙනදා වගේම පිළියන්දලින් 120 බස් එකේ එල්ලිලා උදේම කොළඹට එන්න ඕන කියලා හිතනකොට, සමහර වෙලාවට හොරණ ඉදන් එක පිම්මට එන බස් එකට රැවටෙනවා කැස්බෑවෙන් එන 120 බස් එක කියලා. උදේ පාන්දර බොඩි ස්ප්‍රේ දෙකක් විතර ගහල, යන්තම් ක්ලෝන් පර්ෆියුම් ටිකක් හලාගෙන ආවට ඒක තියෙන්නේ ටික වෙලාවයි. උසස් පෙල ලියලා z ස්කෝර් එක වැඩිම එවුන් ටික කැම්පස් එකට යනවා වගේ සීන් එකක් බස් එකට නගින්න තියෙන්නේ. 

බස් එකෙත් කුල භේදය නැතුව නෙමේ,

ක්ශත්ත්‍රීය ගොඩක් වෙලාවට ජනේලෙ ලඟම සීට් වල වාඩි වෙලා ඉන්නවා, පිං ඇති ඇත්තෝ..ජනේලෙන් හුලං වැදි වැදි නිදාගෙන නැත්නම් පාර දිගේ තියෙන තෙල් පෝලිම් දිහා බලමින් සුවෙන් ගමන් කරනවා. රාජ තේජස!

ඊලඟට බ්‍රාහ්මණ , ශීට් එකේ අනිත් පැත්තේ ඉන්න සෙට් එක, එක පැතකින් තද වුනත් අනෙක් පැත්තෙන් ලාවට හුලං පාරක් වැදීගෙන ලොකු අවුලක් නැතුව යනවා.

ඊලඟ සීට් අයිනෙ පෝලිම් දෙකේ ඉන්න උන්., උන් ඇවිලා  වෛශය කුලයේ සෙට් එක ලොකු අවුලක්මත් නෑ අවුලක් නැත්තෙමත් නෑ.කෝම හරි දරාගෙන ඉන්නවා.

එතකොට අතින් කටින් උස්සගෙන මැද පෝලිමේ ඉන්න උන් සහ ෆුට් බෝඩ් එකේ අන්තිම අඩියට කලින් යන එවුන් ක්ශුද්‍ර කුල වලට අයිති එවුන්. ඇත්තටම සමහර එවුන් එතනින් උඩට එන්න කැමති නෑ, මොකද ලයිට් කනු වල ගෑවි නොගෑවි යන එක වෙනම ආතල් එකක කියලා හිතන නිසා.

වෙලාව අඩි පහකුත් අඟල් නවයා මාරක් විතර උස නිසා බස් එකේ මොන කැටගරියෙ හිටියත් වෙන දේවල් ටිකක එහෙන් මෙහෙන් පේනවා, සමහර වෙලාවට ඔෆිස් යන කෙල්ලො නිකන් පෙන්ගුයින්ලා , මුහුදු සිංහයෝ වගේ කට උඩට ඇරගෙන තමයි මැද පෝලිමේ ඇවිත් හිරවෙලා ඉන්නේ. ඇයි ඉතිම් සැමන් ටින් පැක් කලා වගේ තද වෙලා ඉන්නේ වටෙන්ම තාප්ප ගහලා වගේ නේ, හුස්ම අල්ලගන්නේ උඩ බලලා.. මොනවා කරන්නද ඉතින් බිම බලලා හිනාවෙනවා මිසක්. ඊට අමතරව සැරින් සැරේට..අහනවා අයියේ දැන් කොහුවලද? අයියේ බොරලැස්ගමුවට ආවද! අනේ අංකල් වේරහැර ලං වෙනකොට කියනවද  කියලා අහන ඒවයින් නම් අඩුවක් නෑ.

අර සබ්මැරීන් වල දුර බලන කණ්ණාඩිය වගේ සීන් එකක් බස් වලටත් හයි කරානන් අපේ කොට අක්කලා නංගිලාට ඒක වෙස් වලා ගත් ල් වගේ වේවි.  ඊට අමතරව මම හිතනවා බස්වල මැද පොල්ලේ අර ප්ලේන් වල හදිසි තතව වලදී ලබාදෙන කෘතීම ශ්වසන උපකාරක කට්ටල කිහිපයක් හයි කරන්න

ඇත්ටට්ම කොව්චර සුවද විලවුන් දාගෙන ආවත් ටිකක් වෙලා යනකොට හිටගෙන ඉන්න අයට හයි ස්පීඩ් එකේ දාඩිය දාන්න බලනවා , ඊට පස්සෙ ටික ටික නහයට දැනෙන්න ගන්නවා දාඩිය ගද, ඊයේ රෑ අඩියක් ගහලා ඉන්න් එකෙක් ගෙන් එන පොල් අරක්කු ගඳ, සේරම් කලවම් වෙලා වෙලාවකට නිකන් කරවල ගදකුත් එන්නේ නැතිව නෙමේ. සමහර වෙලාවට අත් දිග ශර්ට් එකක අයන් නොකර ඇදන් ආව දවස ඒක අයන් වෙන තරමට තෙරෙපෙන්න වෙනවා. නැතන්ම් බහින්කොට ශර්ට් එක නිකන්ම අත්කොට කමිසයක වෙලා ඉවරයි.

බස් එකේ ඉස්සරහම තඩි අකුරෙන් ගහලා තියෙනවා බුදු සරණයි, සුභ දවසක් වේවා කියලා! නැත්නම් ලයිට් ගහපු බුදු රුවත් එක්කම තවත් දෙවිවරු පස් හය දෙනෙක් ඉන්න්න වීදුරු පෙට්ටියක්. ඒ කොහොම හිට්යත් බස් එකේ යන බොහෝ අය සැබෑ ජිවිතේ දේවදත්තලා, චිංචි මානවිකාවෝ, නැත්නම් වලියට අධිපති කාලි මෑණියොන්ගේ වරම් ගත්ත කස්ටිය. පොඩ්ඩ එහා මෙහා වුනු ගමන්. ඕයි තමුසෙ මගේ ඇගේද යන්නේ, තමුසෙට හේත්තු වෙලා යනකොට සනීපද වගේ දේවල වගේම , චක් චුක් ගාලා කරන මැඩිවිලි නෑගීම් එමටයි..

කෝම නමුත් විමානෙට අධිපති දෙවිවරු තමා ඩ්‍රයිවර් අයියයි , කොන්දොස්තර අයියයි. බසි එකේ මැද ලොකු වලක් තියෙනවා වගේ නිතරම කියන්නේ මැද ඉඩ තියෙනවා කියලා.. ඉස්සරහින් කෑ ගහනවා පස්සට යන්න කියලා, එතකොට අපි පස්සට යනවා, ආයෙ ටිකකින් කෑ ගහනවා ඉස්සරහට යන්න කියලා.

අහෝ දෙවියනි මිනිස්සු රබර් වුනා නම්!

120 බස් රූට් එක මීට වඩා ලස්සණ වෙන්න තිබුනා!

.කවී.

රැම්බා ගේ වෙඩිම ඔමී බුම්මාගෙන සිහන දැකීම

ආයෙත් දැන් ශේන් ගේ ඩයිරිය අස්සට....

ජුනි 22.

 ඔලුව උදුම්මාගෙන ඉන්න! නැත්නම් ඉදිමිලා වගේ තියෙනවා කියලා පෙන්වන්න. ඒක නිකන් අර මොසැම්බික් මාලුවෙක්ගේ ඔලුවක් වගේ අප්ප්‍රසන්න වුනාට, සල්ලි දීලා අරගෙන උන්ව ටැංකිවලට දාලා ලස්සන බල බල ඉන්න කාලයල්. 

ආදරේ ගුලි කරගන්න ඕන දෑත්වල කේන්තියයි තනිකමයි ගුලි වෙනවා. කොළඹ කොටුවෙන් නැගලා තවත් තැනකට බස් එකෙන් යනකොට දකින හැම චරිතයකම මම උඹව හොයන්න අරගෙන වැඩි දවසක් නැහැ. කිලෝ මීටර් ගනන් දිග් ගැස්සුනු පෙට්ට්‍රල් පෝලිමේ ඉන්න වෙලාවටත් මටත් නොදැනිම හෙව්වේ උඹේ හිනාව. උඹේ වචනයක් දිස් වෙනකම් සැරින් සැරේ බැලෙන්නේ ඩිස්ප්ලේ එක දිහා. ඔලුවෙ ඇතුලෙ දුවන්නේ  මොනවද කියලා කියවගන්න කවී අයියේ උඹටවත් බැරි වෙයි. උඹ කොච්චර  මිනිස්සුන්ව කියෙව්වත්.

..............................................

මට වෙලාවකට හිතෙනවා මිනිස්සු මොනවද මෙ හිරවෙලා කරන්නේ කියලා. විශේෂයෙන් උඹ , දවසක් මම මගේ හැමදේම කියන යාළුවෙක්ට කිව්වා මම මිනිස්සුට ආදරේ කරනවා ගරු කරනවා හැබැයි බොහොම ටික දෙනාටයි. ඒ වගේම මට ඉන්නවා හරින විශේෂ කෙනෙක්, හුඟක් විවෘත කෙනෙක්, මගේ ඕනම ගැඟීමක් හංගන්නේ නැතුව කියන්න පුලුවන් කෙනෙක්. ඒත් ඒ මම කතා කරේ එයා ගැනමයි කියලා ඒ හිතට තේරුම් ගන්න බැරි වෙන්න ඇති.. ඒත් මට සතුටුයි මම තාමත් ආදරේ බව ඒ මනුස්සයට කියාඅ ගන්න පූලුවන් වුනු නිසා.  ශේන් කියන්නේ කවුද කියන එක මටත් වඩා ඒ ආදරනීය හදවත දන්නවා ඇති කියලා හිතෙනවා. දැන් මම ලෝකයේ තියෙන භයානකම සිර  ගෙයක හිර කටුවෙක් කියලා දැනෙන්නේ මගේ වටේම තියෙන උස මායිම් දැක්කම.

කවී නංගි මවුන්ට් ලැවිනියා බූබා බීච් ක්ලබ් එකේ ලාවට ඉර එලිය බැහැගෙන යන වෙලාවක යන්තම් සින්දුවක් දාගෙන මුහුදු හුලං වැදි වැදී යාලුවෝ එක්ක ඉන්න එකක් ස්ටේටස් දැක්කම් නම් පොඩි ඉරිසියාවක් එන එක නවත්ත ගන්න පූලුව කමක් නෑ..

..................................

අතපසුවුනු බොහොම අතලොස්සක් වෙඩින් අතරින් රැම්බාගේ වෙඩිම හිතේ එකඟ කරගෙන මිස් කර ගත්ත එකක් නෙමේ  මේ ලඟදි දවසක ආයේත් රැම්බෝ ගේ ස්ටේටස් අස්සේ තිබුනේ ඌ උගේ පාසල් ප්‍රේමය උගේම කර ගත්ත මොහිතේ ඉයංකා නංගි එක්ක දාපු ඩාන්ස් එකක්. ඒක වීඩියෝ වෙලා තිබුනේ ලාවට බැලන්ස් නැති ගතියකින් ෆෝන් එක අතේ තියන් හිටියා ඔමීයගේ ෆෝන් එකේ. සමහර වෙලාවකට අනිත් අතේ කිසිම හිඟ කාලෙකදි නැති නොවුණු නිනිවුනු ඩන් හිල් සිගරට් එකක් තියෙන්න ඇති. ඒ මොනා වුනත් රැම්බා බ්‍රේක් ඩාන්ස් ඩානකොට ඉයංකා නංගිත් අට්ග අරින්නේ නැතුව පැද්දි පැද්දී ඉදීමම සතුටට කාරනාවක්.

ඒ වගේ වැලි සවල් දහයකට හති දහය ගානේ ඇර ඇර හරි හෙමි හෙමින් හැදෙන උඹලගේම තැන සම්පූර්ණ වෙනකම් ලඟට ඇවිත් උදව් කරන්න පෙට්ට්‍රල් නැති නිසා ඈතට වෙලා සුභ පතනවා.

ඒ වගේ ඔමී මාරම සෙනෙහසකින් පල්ලියට එක්කන් ගිය නංගි ගැනත් මතක් කරන්න ඕන. නැත්නම් ඒක හරි මදි. අපි මේ බලන් ඉන්නේ උගේ වෙඩිම එනකම්. ශේහාන් මල්ලී උඹගෙ තත්වය මොනවගේද කියලා මටම තේරෙනවා, අපි හැමෝම එකට මේ කන්ද නගිමු.. මම විශ්වාස කරන දෙයක් තියෙනවා හැම කන්දකම මුදුන හරිම ලස්සනයි වගේම.. ඊලගට අහු වෙන්නේ පල්ලමක්.. අපිට ABS තියෙන නිසා අවුලක් නැති වෙයි.

වෙනද වගේ මම පාරෙ ඇවිදන් යනකොට , බෙන්ස් එකකින්, ලැන්ඩ් රෝවරයක්, කෲසර් එකකින් උඹලගේ ඔලු එලියට ඇවිත් ... ආ කවි අයියේ කෝමහ කියලා අහ ගන්න  එක මගේ හීනය❤

ජය වේවා!

.කවී.

ගාලු මුවදොර ඉදන් කොළඹට

 මග බලන් හිද ඇති වුනත් දැන්

නොවෙහෙසවා කොහොමද හිතක්

නොයෙන බව දැන දැනත් මන්

තුරුලෙ උණුසුම සොයනවා මන්..

නුවර යන්නට ගිහින් හැරුනත්

ඉද්ද මල් මට දැන ගනින් මම

හුඟක් කල්,

වැල් ගිහින් එරබදු මල් මතින්.

ගාලු මුවදොර ඉදන් කොළඹට

මහ දුරක් නැති වුනත් බන්..

උඹත් එක්කල ආපු ඒ ටික

කප්පරක් තරම් මට නම්..

දැන දැනත් කෙටි මඟක් මගහැර

උඹත් එක්කල වට මාවතෙන්

ඇයි ගියේ උඹ අහනවා නම්..

කොහොම උත්තර දෙන්නද

උඹට තාමත් ආදරෙයි මං...

.කවියා.

පාලු මකන පාලු කරන ජීවියෝ සහ හිමන්දරා

 ජීවිතේ දැනුනේම පාලු කරපු අය ළඟ නෙමෙයි පාලුව නැති කරපු මිනිස්සු ලඟ. පාළුව නැති කරන්නේ පණ තියෙන හදවත ගැහෙන මින්ස්සුම වීම තමයි හොදම දේ.

ජීව්තේක පාළුව මොහොතකට හරි නැති කරපු ජීවිතයක වර්තමායට එබිල ඒ ජීවිත පාලු කරලා දාන්න අපිට මොන අයිතියක්ද.  ඒත් ජීවිතයක් තියෙන එවුන්ම ඒ වගේ ජීවිතයක් මරා ගන්න හැටි දකිනකොට එන්නෙ දුකක්.

හැම තැනකදිම නැති වුනත් කොහේ හරි තැනකදි හිර වෙන්න තියෙන සම්බාවිතාවය වැඩී. අපි කල්පනා කරනවා ජීව්තේට මූන දෙන විදිහ. ඒ කල්පනා කරන විදිහටම නැතුව ටිකක් වෙනස් විදිහට ජීවිතේට මූන දෙන්න ඕන කියලා අද ඔෆිස් එකේ චොක්ලට් වොන්ඩර්  බාර් එකක් කන ගමන් කල්පනාවට ආවා..

හවස පහ වෙනකන්ම බලන් ඉදලා හතරයි පනස් නමයට පේමන්ට් එක දාලා පැය ගානක් බලන් හිටියා වගේ බනින කස්ටමර් කෙනෙක්ගේ ආදරය වගේම උදේ නමයට පේමන්ට් කරලා, මචන් අද මැච් එක පහට කලින්වත් ඩොකියුමන්ට් ටික දීපන් කියන මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතත් එකතු කරගෙන ඉන්නේ හුස්මත් එක්කම.

ශේන්ට මොනවා වෙලා ඇත්ද?

ඩේටා ටිකක කපාගෙන හරි  චැට් එකක් දාන්න ඕන..

මැයි 28 - 

අහ් කබී කබී ...මෙරෙ දිල් .. කබීත ඔයත් මාර වෙලාවල් වලට තමා අයියේ කෝල් කරන්නේ. හෙන හතම ගහලා ඔලුව් කැරකි කැරකි ඊන්න වෙලාවට්මයි ගානට කෝල් එක එන්නේ. සංෂාරික බැදීම ඕයි කවී අයියේ. 

ඒකත් කමක් නෑ , මේ දවස්වල නම් ජීවිතේ හරිම අසමතුලිතයි . හැමදාන ළඟින් ඉන්න ඕන දකින්න ඕන කියලා ප්‍රාර්ථනා කරපු මිනිස්සු හිතින් ඈත් වෙලා යන්න උත්සහා කරනවද කියලා හිතෙනවා වෙලාවකට.

සමහර වෙලාවකට අත් දෙකෙන් අල්ලලා මම කොච්ච්ර ආදරේ කරනවද කියලා කියන්න හිතෙනවා..ඒත් එතන තියෙන්නේම අදරේ ගැන ප්‍රශ්නයකට වඩා අයිතිය සහ හිමි වීම ගැන ප්‍රශ්නයක්. මුකුත්ම නැති තැනකදි, ආදරයක් නොදැනෙන අවස්තාවක් එන වෙලාවකට කල්පනා කරනවා උඹ මගේ ජිවිතේ හිටියනම් හොදයි කියලා. ඒ වගේම උඹ කවදාම හරි මාව නොදන්නා කෙනෙක් විදිහට තවත් කෙනෙක් ගාව ඉදිවි කියලා හිතෙනකොට නම් හිතට අවුලක් දැනෙන් නෑ කිව්වොත් බොරුවක්. ආදරයක් නෑ කිව්වොත් බොරුවක්. තවත් කෙනෙක්ට ආදරෙන් කතා කරන දිහා බලාගෙන හිත රිද්දගන්න එක පුරුද්දක් වෙලා තියෙන්නේ. උඹට ඒක දැනෙන්නේ නැති එකත් එහෙමයි. එතකොට මම හෙන ආත්මාර්ථකාමී ලෝභ ඩයල් එකක්. කරන්න දෙයක් නැහැ. සමහර වෙලාව උඹ වෙන කාගෙවත් වුනත් සමහර වෙලාවට අහන්නේ මට පොඩ්ඩක්වත් ආදරේ දෙන්න බැරිද කියලා ඉස්සර වගේ. කියලා..  ජිවිතේ ලස්සනයි හොදයි කියලා හිතුන ජීවිත දෙකම පුදුමයි. එකක් නුවරින් ඇවිත් සකුරා පිපෙන රටට අයිති වුනා අනිත් කෙනා කොලඹ ඉදන් කොළඹින් නුවරට අයිති වෙන්න නියමවුනා..උඹව වෙන කාට හරි අයිති වෙයි නේද කිව්වම උත්තරය වුණෙ.. මට හැමදාම ලෝකෙට හොරෙන් උඹේ වෙන්න බැහැ..තවත් කෙනෙක්ට බොරු කරන්න බැහැ මම වෙනුවෙන් කියලා..ඒ වගේම මගේ ජිවිතෙත් ඉස්සරහට යන්න ඕන..ඒත් එහෙමයි කියලා උඹට හිතේ තිබුන තැනවත් ආදරේවත් අඩු කරන්නේ නෑ..මම දුර යන්න ශේන් ඔයාව හම්බවෙන්නම් එක පාරක් තුරුල් වෙලා ඉදලා යන්න කියලා කිව්ව වචන ටික තාම කන අස්සේ .... කවී අයියේ .. උඹ හැමදාම ඇහුව නේ නමක් මම ආදරේට කියපු නම තමයි හිමන්දරා .. ඒක ඉමදරා වගේ නමක් තමයි තේරුමක් නැති ඒත් එයා ආස කලා හිම වලට හැමදාම ඒ නිසා මම ආදරේට මතක් කලේ හිමන්දරා කියලා... හේතුවක් නැතුව දාපු නමක්..හිමන්දරා කතා කරනවා නම් මට නුහුරු වෙනත් භාශාවකින් කතා කරන්න කියලා කියපු වෙලාවෙ නම් අසරන වුනා..  ආයෙත් දවසක කොහේ හරි තැනකදි  හම්බවෙමු  නැත්නම්  හැමෝටම කලියෙන් මට හම්බ වෙන්න ඕන කියලා හිතනවා

..................

වචන ටිකම හරි අමාරු වුනත් ඉවසීමෙන් ඔලුවට දා ගන්න ඕන් . මේක ජිග්සෝ පසල් එකක් වගේ.. හැම තැනම කතාවෙ කෑලි කෑලි.. ඒවා එකතු කරන් කියවන් එක ශේන් ඔයාගෙ යුතුකම සහ වගකීම..

.කවී.

ටටා..

අදේශකයක සහ සමගාමී සමීකරණ🙄

 දවස් ගනන් ගිහින් හිමීට මතක පොත දිග ඇරගෙන ඉන්න වෙලාවක, මම තනිවුනේ අමුතුම ලෝකෙක. ශෙඩ් එකේ පෝලිමේ ඉන්නකොට, බයික් එකේ වාඩි වෙලා කෙලවරක් නැති ඔලු ගෙඩි දිහා බලන් ඉන්නකොට කම්මැලි කමට වගේ පරන ඩ්‍රයිව් එකට රිංගුවෙ ශේන් එවලා තිබුන ඩයිරියේ පිටු ටිකක් කියවන්න.

කියවන අයම අහනකොට කෝ ශේන් මැරිලද, ඇයි දැන් ශේන් නැත්තේ කියලා, වෙන මොනවා කරන්නද පරන ඩයිරියේ ඌ ලියලා තියෙන විකාර ටිකක් අරගෙන පිලිවලට ලියනවා මිසක්.

...........

අප්‍රේල් 18 බදාදා 200XX

ෆෝන් එක රින්ග් වෙන්නේ ජීව්තේ මොහොතක් ගෙවිලා නෑ වගේ. හැමදාම කියනවා වගේ උඹ තව ටිකක් කලියෙන් හම්බවෙලා තිබුනා නම් කියලා හිතුනා.

ගැලරියේ තියෙන ඒ life time Favourite ෆොටෝ ටික දිහා බලාගෙන මම කල්පනා කලා ඇයි ඒ මූන එතරම් මගේ හිතට වැදුනෙ කියලා, කොහොම හරි ඒ මොහොත ගෙවෙනකොටම ඇහුවා උඹත් ඇයි ඒ සේරම තියාගෙන ඉන්නේ.. මම ඒ ප්‍රශ්නෙට කොහොම උත්තර දෙන්නද? ඒ එක්කම පරන පුරුදු විදිහට මට කියවුනා මම ආදරය කරන බව. පුරුදු විදිහටම ප්‍රශ්න කිහිපයක් මගෙන් උඹ ඇහුවේ හරිම ඉකමනින්. 

ශේන් අයියේ ඔයා ඕවා තියන් හිටියා කියලා මාව ලැබෙනවා මගේ ආදරේ ලැබෙයි  කියලා හිතන් ඉන්නවද..

නෑ ඒක මම දන්නවා ඒක නොවෙන්න පලුවන් ඒත් මට දැනෙන ඉර්ශ්‍යාව, කවද හරි උඹව දකින්නවත් නැති වෙන තැනකට ගියොත් හිත හදා ගන්න විදිහක් තියෙන්න ඕන.

ඉතින් ශේන් අයියේ එහෙම වෙයි නේ!.

ඔව් ඉතින් ගොඩක් දුරට වෙන්න තියෙන්නේ ඒක වෙන්නැති. හැමදාම වගේ කියන්න තියෙන්නේ මට උබ්ඹව තව ටිකක් කලින් මුනගැහෙනන්න තිබුන. ඔය මූන පුදුම අස් වැසිල්ලක් වගේ දැනෙනවා මට නම්. ඔය වගේ ලස්සන හිනාවක් තියෙන කෙනෙක් මට නැති වුනහම කලකිරීමක් දැනෙයි ඒකයි.

එතකොට ශේන් අයියේ ඔයාට එහෙම දැනිලා තියෙනේ මං ගැන විතරද?

ඔව් කියලා මට බොරු කියන්න බෑ නේ. මම කියලා තියෙනවා මගේ ජීව්තේට ආපු නංගි වගේම කෙනෙක් ගැන.

ශේන් අයියේ. එයාගේ ෆොටෝ එකක් නැද්ද..ඔයා ඔය මන් වගේ කියන කෙනා ගැන.?

ඉන්න බලන්න කියලා, මං ගාව ඉතුරු වෙලා තිබුනු අන්තිම ෆොටෝ දෙක මම යැව්වා. ඔව් නංගි ඔයාගේ ෆොටෝස් මං ළඟ ගොඩක් තිබුනට, ජීවිතේ ඒ විදිහට කනපිට පෙරලපු කෙනාගේ ෆොටෝ  සේරම අයින් කරලා කරලා ආපු කෙන්තියට ඩිලිට් කරලා අන්තිමේ ඉතුරු වුණෙ දෙකයි.

හ්ම්, ශේන් අයියේ.. මේ ළමයා වැඩිය මන් වගේ නෙමේ හැබැයි අපේ ස්කූල් එකේ ශෙහානි කියලා ගෑනු ළමයෙක් ඉන්නවා මෙයා වගේම.

වෙන්ණැති නංගි , ඒත් මට දැක්ක ගමන් ආදරේ හිතෙන එකක් නම් නැහැ. ඒක් මම හොදටම දන්නවා.

කොහොම හරි ශේන් අයියේ, ඔයාට මාව ආදේශකයක් විතරයි නේද?  ඔයාගේ දුක තුනී කර ගන්න.

නැහැ ආදේශක නම් හොයාගන්න තිබුනා සෑහෙන්න. නංංගි එහෙම නෑ. මේකත් ඒ වගේ එක පාර දැනුම දෙයක්. එක පාර දැනුන දෙයක්, මාව මැරි මැරී උපද්දවන පුලුවන් හැඟීමක්. උඹව අයිති කරගන්න බෑ කියන එක. ඒ වගේම ඒ කෙනා ගාව නැති පුදුම කොලිටීස් වගයක් නංගි ගාව තියෙන්නේ. ඔය තරම් ඊපන් කෙනෙක් මා හම්බවෙලා නැහැ මෙහෙම කතා කරන්න. මෙහෙම හිතට එන දේ බය නැතුව කියන්න පුලුවන්. කොටින්ම ආදරේ දැනුන වෙලාවට අයිතියක් නැති වුනත් ආදරේ දැනුන කියන්න පුලුවන්.

එහෙම තම්‍යි  අයියේ අක්කලා නංගිලා වුනත් එකම අම්මගේ දරුවෝ වුනත් වෙනස් වෙනවා. දැන් බලන්න ඔයගේ ෆැමිලි එකේ   ඔයායි මල්ලී වගේ කෙනෙක් ඩීසන්ට් අනික් කෙනා අමුතුයි.

දැන් නංගි කියන්නේ මගේ මල්ලි ඩීසන්ට් කියලද🙄

අපෝ නෑ ශේන් අයියේ මම කියන්නේ ඔයා!

හිතට දැනුන බර ඊර්ශ්‍යාවක් තඩි කුට්ටියක්  ඒ ක්ශනිකව නැති වෙලා ගියා. කවුරුත් කැමැති වෙන එකක් නැති වෙයි ආදරය දැනුනු කෙනෙක් ගේ කටින් තවත් කෙනෙක් ගැන වර්ණනා අහන්න. 

කොහොම හරි නංගි ඔයා අමතක කරලා දාලා ගොඩක් දුරකට ගියත්, මම කවුද කියලා අමතක වෙන දවසකට ඇවිදගෙන ගියත්. ඔයාගේ ලස්සන හිනාව, ඒ නැවිච්ච තොල් තියෙන , මිරිකලා හපන්න හිතෙන කම්මුල්  තියෙන, , නිකමට අත ඇල්ලුවත් ඒ මොහොත මට සෑහෙන්න වටින ඔයාගේ ඒ ලසනම් ෆොටෝ ටික හැමදාම මගේ ළඟ තියෙයි. හැමදාම මහ පාන්දරක ඕපන් කරලා බලයි.. මගේ ඒක පාර්ශවික ආදරය ගැන දුකක් එක්ක සතුටු වෙයි. ඒත් මම හැමදාම උඹට ආදරේ කරයි. මොකද මම දන්නවා උඹට ආයෙත් ආදේශක නෑ මේ ලෝකේ🙄.

ඉශ්ට කරන්න බැරි වුනු පොරොන්දුවක් තියෙනවා ඒක මේ උපන් දිනයට අලින් හරි අමා නංගිට ඉශ්ට කරලා දෙන්නම්! ආසයි කියපු  ලස්සන ගඟට යන පාර පෙන්වන්න එක්කගෙන යන්නම් කොහොම හරි දවසක. ඒ ගැන උඹට අමතකයිද කියන්න දන්නේ නෑ .. ඒත මට ඒ පොරොන්දුව අමතක කරන්න බැහැ.. අකමැත්තක නැත්නම් මම උබව ආදරෙන් එක්කන් යන්නම්, පරිස්සමෙන් ගෙනිහින් පරිස්සමට ගෙනත් ඇරලවන්නම්..අඩු ගානේ උඹ එක්ක විනාඩි ගානක් ඇවිදගෙන යන්න පුලුවන්..මොකද එකම එක පාරක් මා එක්ක ආපු මොහොතත් ගෙදරට ඇරලවපු පුන්ව්ම.කාලයත්,   මට සෑහෙන්න වටිනවා, මම ඒ උණුසුමට කැමතියි. හැමදාම වගේ.

කවමදාක හරි   දවසක යන්න වුනාට, තව කෙනෙක් ගේ වුනාට කමක් නෑ  . මටත් චුට්ම තැනක් තියලා තියන්ම ඔය හිතේ. මට දුකයි, ලෝබයි උඹ මට නැති වෙනවා කියන්න. නිල්පාට සාරියක් ඇදගෙන ඉන්න ෆොටෝ එකයි අර ශෝල්ඩර් එකෙන් පහලට ලිස්සලා එන ගවුමයි ඇදන් ඉන්න ෆොටෝ ටික  දිහා බල බල මම මේකත් ඩයිරියේ ලියන්නෙ.

 ආයෙත් කියන්නම් උඹ නැති වුනත් මම උඹට ආදරෙයි

.................................................................

තෙල් පෝලිමේ අගටම ඇවිත් මම ශේන් ගේ ඩයිරියේ විකාර සිතුවිලි ලිහ ලිහා ටයිප් කරන අතරතුර, තව එකෙන් පෝලිම පැනලා අන්තිම පෙට්ට්‍රල් ටික ඌ ගහගෙන ගියා. 

ජිවිතෙත් ඒ වගේ තමා ශේන් මල්ලි. වෙනද වගේම කියවලා මට කියපන් මම ඔතන අදහස් කලේ ඕක නෙමේ මේක නෙමේ ගගා. මම විශ්වාස් කරන්නේ නෑ.

ටටා..

තෙල් පෝලිමේ සිට..කවී...

.

තද ගවුමක් මතකයන් ඇවිස්සීම හා සිතුවිලි පමණක් අවදි වීම

 අප්‍රේල් 13

ගොඩක් වෙලාවට මගේ කතාව පටන් ගන්නේ , ඇත්ටටම " මිනිස්සු" ජීවිතේ " වගේ වචන ටිකකින්. ඒවාත් බොහොමයක් අනිත් මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත කතා එක්ක බැදුනු ඒවා. ඒත් සමහර අවස්තාවල මගේ ඇතුලාන්තයත් ඒ වගේම එලියට එනවා කියලා හිතෙනවා. ඒක හැමදාම කියනවා වගේ යාලුවෝ දකින කතා කරන අයගේ හැඟීම් සම්ම්‍ර්ශනයක්.

හැමෝගෙම ජීවිත දිහා බලනකොට අවුරුදු කියන්නේ හැමදාම සතුටු  පිරුනු දෙයක්.ඒත් සමහර තැන් වලදි තියෙන්නේ අවුරුද්ද වෙනුවට අරක්කු බෝතලේට යට වුනු ගෘහ මුලිකයගේ නාට්‍ය දර්ශන බලන එක. අවුරුද්දට ළමයින්ට ඇදුම් ගන්න බැරි වුනු එකේ දුකට ඇදුම් වලට යන විදදම වියදම් කරලා ගත්ත අරක්කු බෝතලේ රස බලන ගෘහ මුලිකයෙක් කියන්නේ හරිම සුභ දර්ශනයක්. අවුරුදු විසි ගානක් තිස්සේ දකින ච්ත්‍ර වලට පොඩි අස්වැසිල්ලක් වුනේ ලඟින්ම හිටපු හැම දේම දන්න යාලුවෝ කීප දෙනෙක් විතරයි.

එදා ඉදන් අද වෙනකන් අම්මා කියන වචනයට තියෙනේ   ගවුරවයක් , ආදරයක්.  ඒක නිකම්ම වචනයක් නෙමේ කියලා මම අත් විදලා තියෙන නිසා.

පොඩි කාලෙ ඉදන්ම ගෙදර කාමරේ කෙලවරේ බිත්තියට හේත්තු වෙලා තිබුමු සින්ගර් මහන මැශිම යට පාගන කොටස තියෙන ඉඩ ටික මම තනිකම විදින ස්ථානය වුනා. මැශින් එකේ උඩ ඉදන් බෙඩ් ශීට් එකක් පහල එල්ලෙන්න එලුවම ඒක හරිම නිශ්ශබ්ද කලුවර කූඩාරමක්.  ඒ පහල කෑල්ලේ මැහෙන පැත්තේ කකුල් වලට පුටු කොට්ටයක් තියලා හේට්තු වුනාම ඉස්සරහා තිබුනේ මැශිමේ කැරකෙන ලොකු රෝදේ.! ඒකත් නූලෙන් පැන්නුවම , මම හිටියේ නැවක සුක්කානමක අත තියා ගත්ත කැප්ටන් කෙනෙක් වගේ ( අඩු ගානේ එහෙම හිතුන)  , කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන්  ඒක ඇයි නැවක් වුනේ , කාර් එක්ක බස් එකක් ඔන දෙයක් වෙන්න පුලුවන් ඕන කෙනෙක්ට කියලා. හේතුව නම් අර ලොකු රෝදේ සුක්කානම වගේ කරකවනකොට එහෙට මෙහෙට මම වාඩි වෙලා ඉන්න පාගන පෙඩල් එක එහෙට මෙහෙට පැඩ්දෙනවා. ඉතින් ඒ වගේ පැද්දිමක් එන්නේ නැවක වෙන්න ඕන නිසා මම ඒක එහෙම හිතා ගත්තා. කළුවරේ මං පාරක දාගෙන ඉදලා ඇති වුනාම ආපහු එලියට ඇවිත් මහන මැශිම වටේ තියෙන ලෑල්ල මගේ රේසින් ට්‍රැක් එක නැත්නම මහා මාර්ගය වෙනවා. අම්ම අරන් දීලා තිබුනු පාට පහේ චූටි අගල එකාමාරක් විතර දිග කාර් පහ තියාගෙන මම ඒක උඩ කරපු ත්‍රාශජනක ෆිල්ම් ස්ක්‍රිප්ට් ජේම්ස් කැමරන් දැක්කනම් අනිවා මාව උස්සන් යනවා. වර්තමානයේ සිට කාර් අතුරුදහන් වෙන සයි ෆයි ෆිල්ම් දක්වා මම මග දියුණු කලා. මහන් මැශිමේ බොබින් එක මාරු කරන්න අරින්න තියෙන පොඩි පියන ලඟදි තමා එක පාරට මේ වාහන අතුරුදහන් වුනේ 😋.

කාලයත් එක්කම මගේ නිහඩතාවයට ආදරය කරන එක වැඩි වෙන්න වැඩි වෙන්න. මම මගේ කල්පනා කරන ස්තාන වෙනස් කරන්න ගත්තා. අපූරු දේවල් හිතේ මවා ගන්න හොදම තැන් වුනේ ඇද යට, කබඩ් එකේ උඩ , නැත්නම් අලි පේර ගහේ උඩ අතු දෙකක ලනු දාලා හදපු පොඩි ලනු ඈද වගේ තැන්. මේ සේරම තැන් වල එක විශේශයක් තිබුනා. ඒ තමා අනිත් මිනිස්සුන්ට නොදැනෙන්න ඒ මිනිස්සුන්ගේ හැසිරීම බලා ගන්න පූලුවන් එක. අලි පේර ගහේ ඉඩ අත්තේ ඉදන් පාර දිගේ යන එන මිනිස්සු දිහා බලන් ඉන්න එක මේකේ උච්චතම අවස්තාවක්. මිනිස්සුන්ගේ හැසිරීම ගැන ගොඩක් දේවල් ඒකෙන් ඉගෙන ගන්න ඇති මම නම්.

කාලය කියනෙම අපිට අදාල ඒත් හෙන අවුල් දෙයක්. වෙලාවකට කාලය ඉස්සරහට ගියානම් හොදයි හිතෙනවා ආයෙත් තැනකදි කාලය ආපස්සට ගියා නම් හිතෙනවා.

සමහර මිනිස්සු හමු නොවුන නම් කියලා හිතෙනකොට, තවත් පිරිසක් අනේ තව ටිකක් කලින් ජීවිතේට ආවනම් හොදයි කියලා හිතෙනවා. සමහර තැන වලදි ආදරේ තියාගෙන වෙනම ගමනක් යනවා. ඒත් අමතක කරන්න බැරි මතකයන් එක්ක.

                >>>>>>>>((((((((()))))))))<<<<<<<<

ශේන්ටත් අවුරුදු තියෙනවද දන්නේ නෑ. අනේ මන්දා.. හැපි නිව් ඉයර්! අහ් නෑ සුබ අලුත් අවුරුදක් වේවා මල්ලී. කියලා දාපු මැසේජ් එකට හැරෙන තැපෑලෙන් රිපලයි එනේ ඌ බලන් හිටියා වගේ.

මේ අලුත් අවුරුද්ද හොද ඇති අයියේ! මට නැති වෙයි, මාව අමතක වෙයි කියලා හිතපු අය මගේ ලඟම.ඉන්නවා ඒ වගේම එයාලටත් අමතක නෑ කියලා කියනවා 🖤 ඉතින් ඊට එහා දෙයක් මට ඕන නෑ අයියේ. පන්තියේ ටියුට් රූම් එකෙදී දුන්නු කිස් එක තාමත් මතක් වෙනවා🙄.. ඒ වගේම ඒක තවත් හීනයක් විතරයි කියලත් දැනෙනවා.. ගවුමක් ඇන්දම තියෙන ලස්සන ගැන විස්තරාතමකව ඕන වෙන එකක් නෑ මගේ හිතේ. හැමදාම වගේ මට පෙන්නේ ලස්සනට, හැමදාම මට දැනෙන්නේ ලෝභ කමක්, ඊර්ෂ්‍යාවක් ඒ වගේම ආසවක් ඒ ලස්සනට හිනාවෙන නිකට ගාව චුටි කැපුමක් වගේ හිනා වෙනකොට එන වල ගාව චුටි හාදුවක් තියා ගන්න බැරි වූනු එකට. 

අයියේ පිලි ගනිං මම තාම වීදවනවා ඒ දේ ගැන කල්පනා කර කර. අයිතියක් නැති වුනත් කලබල වෙනවා හිත , පරිස්සමෙන් ගිහිං ඇති නේද, පරිස්සමෙන් යන්න ඇති නේද කියලා හිතාලා. ප්‍රශ්නයක් නැතුව ඉන්නවා කියලා ඒ කට හඩින්ම් ඇහුණාම හිත යතා තත්වයට පත් වෙන්න හේතුව මම තාම හොයනවා කවි අයියේ! උඹ වරෙන් දවසක මම ඇදලා තියෙන චිත්‍ර ගොඩ පෙන්වන්න. උඹත් කියාවි ඒ හිනාව ලස්සනයි කියලා. ඒක පාර්ශවික ආදරය බොහෝම වේදනාකාරී දෙයක්!🙄

මේ ලැබුනු කෙටි පනිවිඩයක් 

" You know that girl moved on , it's true but she'll never gonna froget that one"  and shane i think that boy has already frogotten her"am i right?

........................

සිතුවිලි පමණක් අවදි වෙලා! 

.කවී.

වැස්ස, බැල්කනිය හා ආදරය

 මිනිස්සු කතා කියන්න කැමති, නැත්නම්.කතා අහන් ඉන්න කැමතියි. වේදනාවක් , ඒත් දීර්ග කාලීන  වේදනාවක් හිත් බිදීමක් ආදරයක් හංගගෙන විදවන්න මේ ජීවිතය කෙටි වැඩී . ඒක උඹලා විශ්වාස නොකලත් මම විශ්වාස කරනවා . 

කාටවත් නොතේරෙන විදිහට ලියවුනු හොදම යාලුවා ශේන්ගේ ඩයිරියත් ඒ වගේ. අනිත් අය කියවන්න දෙන්න අක්මැති වුනත් ඌ කැමැත්තෙන්ම මට දීලා යන්නේ ආ කවී අයියේ උඹ මොනා හරි අදහසක් ආවොත් මට කියපන් කියලා.

වෙනදා වගේම අප්‍රේල් මාසෙ එක දවසක අතරමැද පිටු අස්සෙන් එබිකම් කලා මම..

අප්‍රේල් 8 සිකුරාදා 

මොනම විදිහකින් වත් හිතා ගන්න බැරිම වුනු තැන්වලදි  මූන දිහා බලලා හිනා වෙලා ඉන්නවා, තත්පර ගනන් වලදි ජීවිතේ කොහොමද වෙනස් වෙන්නේ සහ ආපහු හිතන්න සලස්වන්නේ කොහොමද කියල. නොකිව්වට සීතල බලන්න තවත් කෙනෙක් ගේ අතක් ඒ අත් වලින් අල්ලනකොට මට දැනෙන්නේ පරාජිත හැඟීමක්ද නැත්නම් ඉර්ශ්‍යාවක් වත් කියල බෙදා ගන්න බැරි තැනකට ඇවිත්. හැම තැනම ඇදන් ඉන්න ඇදුමට යටින් බලන්න ගන්න උත්සහාය ආදරය කියලා හිතෙන ජීවිතයක., මට ආදරේ දැනෙන්නේ ඔහේ ඔලුව වන වන හිනාවෙන් උඹේ මූනටයි. එහෙමත් නැත්නම් පොඩි ළමයෙක් වගේ විකාර සද්ද කර කර කරන දඟකාර වැඩ්ක් වෙන්නත් පුලුවන්. ඇත්තටමඋඹ උඹගේ ජීවිතයටම නපුරුයි කියා ගත්තට ඒ වැඩ අස්සෙන් මම දකින්නේ හරිම හුරතලයක් , දැනෙන්ආනේ පුදුම ආදරයක්,  ඒත් ජීවිතය කියන්නෙම පුදුමාකාර දෙයක් . කහ නිල්  පාට වැටුන ගවුමක් තවත් ලස්සනට පේන එක මගේ අවුලක් වෙන්නත් බැරි නෑ .  මම ආසම ඇදුමක් නොදන්න ගානට ඇයි දැන් ඒක නැද්ද ඇහුවම  උත්තරයක්  විදිහට ලැබෙන්නේ **අහ් ඒකද ? ඒක දැන් හිරයි කියන එක . ඒ කියන්නේ මම මහත් වෙලා කියන එක ,,*** .. ඒත්e එකඅ හරි ගස්සන්න ඕන මහත් වෙලා නෙමේ උඹ තවත් ලස්සන වෙලා කියන එක . 

ජිවිතේ කැරකිලා එන්නේ පුදුම විදිහට හැමදාම ඒ මූන දකින්න ඇත්නම් කියලා හිතුන වාර අනනතයි වගේම ඒ හීනයක් විදිහට දැන් උබ මගේ ඉස්සරහ වාඩි වෙලා ඉන්න එක ගැන හිත කොහේ හරි තැනකින් සතුටු වෙනවා කියලා නම්  මම දන්නවා . අයිතියක්ක් කියා ගන්න බැරි දේකට ආදරේ කරහම එන ඊර්ෂ්‍යාව ගැන මම තව දුරටත් හිතනවා, ලගටම ආව එක ගැන සතුටු වෙනකොට තවත් ලගටම කරගන්න බැරි වුනු එක ගැන දුක් වෙනවා 

. 

වෙලාවකට ඇත්තටම  ජීවිතේ ගැන පුදුම හිතෙනවා. ඔය නැවතිලා ඉන්න තැන ඉදන් මගේ දිහා බලන්කොට උඹට මොන වගේ හිතෙනව ඇත්ද? හැඟීම් හංගන්න බැරි මම උඹ ඉස්සරහ අසරණ වුනාම මම කරන්නේ මහ වැස්සෙ වුනත් බැල්කනියට දුවගෙන යන එක. එලිය බලන් ඉන්න එක. වැස්සයි උඹයි දෙකම එකයි..එක පාරටම කඩාගෙන වැටෙනවා හිත සීතල කරගෙන. අහිමි වුනත් හැම මොහොතකටම ආදරෙයි. ආයෙ වෑස්ස දවසකට ඒ පඩි පේලි ටික නැගලා අපිත් යමු බලන් ඉන්න. උඹට පුලුවන් වැස්ස දිහා බලන් ඉන්න මට පූලුවන් මම ආදරේ කරන දේවල් දෙකක් දිහා බලන් ඉන්න.එකක් වැස්ස අනික 

උඹ.

............

ඒක ඩයිරියක් නෙමේ රචනා පොතක් 8 වෙනිදා ලියන්න ඉඩ මදි නිසා 9 වෙනිදා 10 වෙනිදා ඒවටත් ගිහින් ලියලා අවසානයේ උඹ තමයි ශේන් මම දැකපු වාසනාවන්තම අවාසනාවන්තයා.

.කවී.

හිත පෙට්ට්‍රල් , ටූ ඔපන් ටූ ශෝර්ට් සහ වැනිශින් මූඩ් එක

 කතාවක් හැම වෙලාවෙම පටන් ගන්නෙ  හිතා ගන්න නොහැකි තැන්වල , කියාගන්න බැරි වුනු තැන්වල, බෙදා ගන්න බැරි වුනු හිත් වල. 

වෙනස්වුනු අවස්තාවක් ගැන සමහර වෙලාවට තව සෑහෙන්න කාලයක් ගැන කල්පනා කර කර ඉන්න වෙයි , හිතට කොහෙන් හරි එන්නෙ, කොහොම හරි දැනෙන්නේ තව ටිකක කලියෙන් ලැබුන නම් ,අදුන ගන්න ලැබුන නම් කියලා. 

සමහර වෙලාවට වන් ඩ්‍රයිව් එකේ ගැලරි එක පුරාවට තියෙන උඹගෙ ෆොටෝ එකින් එකට ඕපන් කරලා බලන් වෙලාවකට තණමල්විල කැරකිලා එන අඩක් සිසිල් අඩක් උණුසුම් සුළඟ කොලඹ කෙල්ලෙක්ගේ මතකය අරන් එනකොට හිත විනාඩි ගානකට අතරමං වෙන එක කොහොමටවත් නවත්වගන්න බැරි එකට, අයිති නැති නුඹ වග කියන්න ඕන නෑ. තව එවන්න බැරි වුනත් කමක් නෑ, එවන්න කලින් දැන් දෙපාරක් තුන් පාරක් හිතන්න හිතෙනව නම් ඒ කියන්නෙ ඒ තිබුනු විශ්වාසය හරි ආදරේ හරි මොකක් හරි දැන් අඩු වෙලා කියන එක. බල කිරීමක් කරන්න බැරි වුනත්, උඹේ තව එක ෆොටෝ එකක් හරි තවත් එකතු වෙන තරමට පොඩි හරි සැනසීමක් දැනෙයි. හැමදාම කියනවා වගේ කවී අයියේ කොච්චර ඇදුම කොට වුනත් , ඇදුම් නැතුව හිටියත් ඇගේ එලියට නිරාවරණය වෙලා තියෙන ප්‍රති ශතය මෙච්චරයි කියල ගනන් හද හහ ඉන්නවට වඩා ලස්සනක් දකිනව මිසක් , අගය කරනවා මිසක් , ආදරය කරනවා මිසක්  වෙන මොනවා කරන්නද. ඒ අතින් නම් මිනිස්සු තාම පස්සෙන් කවී අයියේ ඉන්නේ. 

ශේන් කියන්නෙම හිතා ගන්න බැරි චරිතයක් කොහෙන් හරි ජීවිතේට කෑලි කෑලි එකතුකර ගන්න එකෙක්. කන බත් කටක් ගානේ බත් එකට කිසිම සම්බ්දයක් නැති දේවල් ගැන බත් එක දිහා බලාගෙම කල්ප්නා කරන කෙනෙක්. අම්මට තාත්තට වුනත් වැනිශින් මූඩ් යූස් කරන එකෙක්. එක ප්‍රශනයකට උත්තර දෙන්න ජීවිතේ වැඩියෙන්ම් ආදර දැනුන කෙනාටත් තියෙන්නේ තතත්පර දහයක් නැත්නම් පහලවක්. කාලය වටිනවද? නෑ අනිත් මිනිස්සුන්ගේ ජීවිත වල තියෙන නිදහස උටත් වටිනව. 

කියන්න දේවල් කොව්චර හිතට ආවත් අමාරුවෙන් පාලනය කරගෙන දාලාතියෙන ෆොටෝ එකකට ස්ටේටස් එකකට හරිම සාමාන්‍ය විදිහට කමෙන් එකක් දෙන තරම හිතන්න වෙලා ! ඇදුම කහ වුනත්, නිල්  පාට  වුනත් හිත නැවතුනේ උඹෙ මූනෙ. මම ආසම උඩට නැවුනු තොල් පෙති අස්සෙ, ලාවට රතුවුනු මත් වෙලා වගේ තියෙන ඇස් ළඟ. උබ කිව්වා වගේම ඇත්තටම මම තාම ජීවිතේ හොයනව කවී අයියේ. ඉස්සරට වඩා වඩා ජීවිතේ ඒකාකාරි වෙලා. මහ රෑට හිතුන ගමන් තණමල්විල වැවේ බන්ට් එක ගාවටවත්, අලි මාරු වෙන තැනක අයිනේ තියෙන අර බාගෙට හිදුනු ඇල ගාවටවත් දැන් යන්න වෙලාවක් නෑ අයියේ. දැන මම දන්නවා ඩිප්ප්‍රෙශන් කියන්නේ මොන වගේ දෙයක්ද කියලා. උඹත් දන්නවා ඇති ඒක. එක පාරට ඔලුවෙ කැක්කුමක් එක්ක එන නල්ල රිදෙන එක, ම්ටරේ එක පාරට ට්‍රැක් එකෙන් පනින එක  ඒවා හරිම වේදනා කාරී. ඔළුවෙන් හිටගෙන කිව්වත් මහ රෑ වෙනකන් ඇහැරගෙන ඉන්න උඹේ ඇඩ් රිදෙන්නෙ නැත්නම් මගේ ඇස් රිදෙන්නෙ ඇයි කියල හිතෙනව. ඊටත් වඩා මගේ හිත රිදෙන්නේ ඇයි කියලා මම කල්පනා කරනවා. 

අන්තීමේ උඹ කිව්වා වගේම කරනවා , රිද්දනවා නේද! සමහර විට ඈත් වෙයි , අපි අතර තියෙන කතා බහ අඩු කරලා උබ මාව තවත් එක සාමාන්‍ය කෙනෙක් ගානට දානවා කියන එක. අයිතිය ගැන වද වෙන එක නැවැත්තුවා කිව්වට උඹ ඒ ගැන හැමතිස්සෙම වද වුනා, ඒ වගේම ඒ ජීවිතේ මැදින් ප්‍ර්ශ්න කියන වැට බැඳිලා තිබුනා. 

එත් හැමදාම කියනවා වගේ කවි අයියේ , ආදරේ දැනුනු තැන්වල තාමත් මම ප්‍රකාශ කරනවා, හරිම පරිස්සමට.

අයියේ නරක වචන අයින් කරලා , සංස්කරනය කරලා මේකත් ලියපන්. හැමදාම වගේ අයිතිය නැති වුනාට මැරෙනකන් මම උඹට ආදරේ වේවි. අවුරුදදකින් දෙකකින් උඹේ අයිතිය තව කාට හරි කොලේක ලියලා දුන්නත් එදාටත්  උඹෙන් පිළිතුරක් ලැබෙනකම් ෆෝන් එක බලන් ඉදීවි. කොලඹ කෙල්ලෙක් ලඟ හිත නැවතිලා තියේවි. මම තණමල් විල හිටියත්

........................................................

ඒක ජීවිතේද නැද්ද කියන්න මම දන්නෙ නෑ මල්ලි,  කල්පනා කරන හැමෝටම ඩිප්‍රෙශන් කියන්න බෑ මල්ලි. බලපන් මං දිහා ඒක සෙමට කියලා හිත හදාගෙන ඉසරහට ජීවත් වෙනවා

උබේ ආදර කතාවෙ එකක් අයි ඕ සී පෙට්ට්‍රල් වගේ අනික සිපෙට්කෝ පෙට්ට්‍රල් වගේ , එකක වැලුව් එක වැඩි වෙනකොට අනික් එකෙත් වැඩි වෙනවා ටක් ගාලා. ඒකෙන් නැති වෙනකොට මේකෙන් හරි ගහල ජීවිතේ ගමන්කරන්න ඕන. ඒත් මතක් තියා ගනින්. සබ්බං පාහාය ගමනීයං.. සිල්ල හැරදා කවමදාක හරි යා යුතුය. කියන එක.. ඉස්සර උඹට රුපියක් පන්සීයට ලීටර් හතරක් ලැබුනු ආදරේ පෙට්ට්‍රල් , දැන් අමාරුවෙන පන්සීයට ලීටර් දෙකක්ගහගෙන කොළඹ ගිහින් එන්න වෙන්නෙ. ඒ නිසා තැන් දෙකම වැදගත්, පෙට්ට්‍රල්  92, 95 හැමදේම වැදගත්.. අන්න ඒ විදිහට හිතලා ඔය වැවට පන්නිනේ නැතුව ගෙදර ඇවිත් හිටපන් අඩුම ගානෙ උඹට නැත්තටම නැති ඩීසල් වලට වඩා පෙට්‍රල් තියෙනවා නේ..ශෙඩ් එකට අයිතියක් නැති වුනත් ලැබෙන වෙලාවෙන් හිත ෆුල් ටෑන්ක් කර ගනින්.

ස්තූතියි නැවත එන්න.. 

ටටා .. බායි.. 

කවියා.

ඛීර් කුම් වාලා ! අලුත් කඩේ ස්ට්‍රීට් ෆුඩ්

 මිනිස්සු කියන කතාවක් ගානේ හැඟීම බර වෙන්න පුලුවන් නම් මම ආසයි! ඒත් එහෙම් වෙන්න බැහැ. නිදහසම හොයපු තැන්වල අවසර පතන්න ඕන වුනාම ජීවිතේ හිරවීමක් දැනෙයි කවද හරි.

ශේන් කතා කරල මට කිව්වා..අඩේ කවී අයියේ මමත් දැන් චූන් පාන් කාරයෙක් කියලා.

උඹ බෙන්ස් එකෙන් ගියත් පුට් සයිකලේ හති දාගෙන පාගන එකෙක් වුනත් උඹ මගේ යාලුවෙක්, සහෝදරයෙක්. කියලා යවන්න ඕන වුනත් එහෙම නොකර , එලකිරි කියලා යවලා නිකම් හිටියා. 

උගේ ජිව්තේ පතුලට රින්ගලා බලන්න ගොඩක් දේවල තියෙනවා..

ශේන් එවලා තිබුනු තඩි හෑල්ලකින් කොටසක් ආයෙත් පහලින් දාගෙන යන්නම්..

නිදහස කියන දේ අන්තිමේටම නැතිවුනු වෙලාවකට මහ පාන්දර එකට දෙකට උඹ එක්ක හොරෙන් මැසේජ් කර කර විස්තර් අහන්නේ , මම සමහර වෙලාවට දැකපු හීන , අතීතයේ මතක උබේ මූනත් එක්කම ආයෙත් ආයෙත් මතක් වෙන නිසා.

එකෙක්ට මොකක් හරි කිව්වම තඩි හෑල්ලක් කියෝන ටික් ටොක් වීඩියෝ එකක් එවල තිබුනා. කැප්ශන් එක තිබුනේ ආදරේ කරන්න අයිති වෙන්න ඕනමද කියලා අහලා. උත්තරයක් ඒකෙනම දෙනවා. 

වෙලාවකට බොලඳයි කියලා හිතුවත් සමහර වචන හෙමි හෙමින් හිතේ පතුලකට වැක්කෙරෙනවා. බින්දුව බිංදුව තමයි ඒත් එකතු වුනාම දැනෙනාවා එතනත් ආදරයක් තියෙනවා කියලා.

බාස්කට් එකක් ඔලුවෙ දා ගත්තම දැනෙන ෆීලිං එක ගැන කල්පනා කර කර ඉදලා වැඩක් නෑ. ඒකට බාස්ක්ට් එක්ක ඔලුවේ දාගෙනම බලන්න ඕන. ඒකත් හරි පුදුමයි, කලුවරයි, පොඩි දෝංකාර ගතියක් ඒක්ක එන හෝ හෝ සද්දේ විතරයි.  පාන්දර එකයි ගානට උඹ ඔන්ලයින් ඉන්නවා දකින එකත් සතුටක්. උඹ එක්ක බෙදා ගන්න වචන දෙක තුනත් හිතට සැහැල්ලුවක්. 

උඹ තව අවුරුදු ගානකින් ඉස්සර වෙන්න තිබුනා ජීවිතේ දුවගෙන යනකොට. උඹට මට නැවතිලා කතා කරන්න තිබුනේ ඒ දවස්වලමයි. ඒත් දැන් අයිති නැති බව දැන දැනම ආදරේ කරන්න අරන්. ඒක මට නවත්වගන්න බෑ. නයිට් කඩේක මහ සීතල පාන්දරක දාන එලෝලු රොටියක් වගේ මාව දෙපැත්ත වැටි වැටී පිච්චෙනවා වගේ හැඟීමක් තමයි එන්නේ. සාරියල් ඇදලා ලස්සන මේකප් එක්ක දාගෙන ඕපන් කරපු ගමන් ප්‍රොෆයිල් පික්චර් එක පේනකොට හැමදාම වගේ පොඩි වෙලාවක් උඹේ මූන සූම් කර කර බලන් තත්වෙට ඇවිත් ඉවරයි.

එහෙන් මෙහෙන් දා ගත්තු සාරියට වඩා උඹේ මූන ලස්සනයි. ඒ ලස්සන මට විස්තර කරන්න නම් අමාරුයි.

....

වචන ගලප්න් එකට වඩා හැඟීම් ගලපගන්න එක ලේසී මුගේ ජීවිත කතාව දානවට වඩා..

කෝම හරි කොන් වෙන්න බැරි හින්දා 19 රෑ අපිත්  නයිට් ස්ට්‍ර්‍ර්ට් ෆුඩ් බඩට දා ගන්න ගියා. පංචිකාවත්ත ඇතුලෙන් දාලා අලුත් කඩේ පොලිසිය ඉස්සරහ පාරෙ අහුව්‍ර්න් අහුවෙන් හැම ජාතියෙම ස්ට්‍ර්‍ර්ට් ජන්ක් ෆුඩ් ගිලින්න් ගත්තා , චිකන් ටික්කා කියයි, කුරුම කියයි, නාන් රොට් මසාලා, ක්ලබ් සැන්ඩ්විච් , මසාලා ටී, චායි ටී,  ඛීර් කුම් වාලා එකෙන් පන්නිර් , ලඩ්ඩු හැමදේම ගිලින්න මහ වෙලාවක් නම් ගියෙ නෑ. ප්‍රශ්නයක් ඇත්තෙම නෑ.   

අනිත් දවසෙ ඉරිද දවල් වෙනකන් බඩ රිදෙන ගති පිපෙන ගති මුකුත් ආවෙ නම් නෑ. ඒ අපේ බඩවල ඒ තරමටම කුණුම කාලා සීසන් වෙලා තියෙන නිසා.

.....

ආයෙත් එන්නම් මහ රෑක. කන්න වගේම මට අයිතියක් නැති වුනත් ආදරේ දැනෙන උඹේ මූන බලගෙන යන්න.

.කවී.

උඩට නැවුනු තොල්, ඕඩි ක්ලෝන් සුවද

ජීවිතේ කවමදාක හරි  දැනිලා තියෙනවද සම්පූර්ණයි වගේම අස්ම්පූර්න බවක් එක මොහොතක. ඒ වගේ මොහොතක් එන්න පුලුවන් ජීවිතේ සනහර විට එකන එක පාරක් වෙන්න පුලුවන්. ඒ සී එකේ කූල් එක වැඩි කමට කකුලෙ දනහිසෙන් උඩ හම වේලිලා සුදු පාටට පේන වෙලාවක උඹට දැනෙන දේ ගැන නෙමේ කතා කරන්නේ හිත සමතුලිතයක් නොවෙන තැනක් ගැන.

මිනිස්සු ආදරේ හියන් එලවනකොට නොදැනීම ආදරේ එනව උන් පස්සේ කාලයක් තිස්සේ නොදැනීම ඇත්තටම ආදරේ කියල නැවතිලා බලනකොට පේනවා ලඟින්ම ඉන්න ඇත්තටම ආදරේ දැනුනු අය එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් එහෙම නැත්නම් ඊටත් වඩා වැඩි ගානක්.

දැන් කොහොමටත් අයිති නැහැ කියා කියා අඩනවට වඩා ඈතකට වෙලා නන්නාදුනන විදිහට ඉන්නවට වඩා හොදයි ලඟින්ම ඉන්න එක ආදරේ කරන එක ඒ ආදරේ සීමාව දැනගෙන. ආදරෙ බෙදා ගන්න එක අවුලක්, ලොකු අවුලක්. ගෙත්තම් කරපු කවියක , ඇදපු සිත්තමක් පුරා උඹ හිටියට එක සෙන්ටිමීටරයක් වත් උඹේ කම්මුල් ලඟට එන්න බැරි වුනා කියලා හුස්ම අල්ලන මහ රෑක මට හිතේවි දේවල් තව විනාස වුනා නම් විනාශ වුනා නම් මොන තත්වයක් ඒවිද කියලා.

උඹේ කම්මුල් ලඟට එන්න බැරි වුනාට ආදරෙන් පිට මැද්දට තට්ටුවක් දාන එකම ජයග්‍රහණයක් විදිහට හිතෙනවා වෙලාවකට. ඒක බොහොම ආදරනීය පහර දීමක් හැබැයි ,, හැබැයි ඒ තල්ලුවටත් උඹ ඉස්සරට විසි වෙද්දි දුකක් වගේම ආදරයක් දැනුනා, ජීවිතේ එහෙම තමයි. ආදරෙන් මිරිකන්න හිතෙන කම්මුල් හැමදාම මග ඇරෙනවා මොනවා හරි හේතුවකට.

ආදරේ ලබන දවසක් වෙනුවෙන්!  ඇත්තටම එදා යාලුවා තෑගි කරපු ඇදුමට වඩා තදවුනු ඇදුමට ලස්සනට පේන්වා වෙනද වගේම ඇඟ නෙමෙයි ඒ ආදරනීය මූන පිරුනු කම්මුල් , රෝස පාටට ටිකක් උඩට නැමුණු උඩ තොල, ඔව් ඒවා මගේ ඇස් වල ABS බ්‍රේක් සිස්ටම වලට සම්බන්ද දේවල්.

සමහර කතාවල වල වගේ හදිසියෙන් හම්බ්වෙන මිනිස්සු වගේ නෙමේ උඹ මට හම්බවුනේ, ඒකත් මම ආදරේ කරපු මුහුනක් එක්කම, අලුත් අවුරුරුද්දක් එක්ක අලුත් විදිහට ගියාට උඹ ගැන හිතේ තිබුන ආදරේ නම් අඩුවක් වුනේ නෑ මම හිතන්නේ.

මොන ප්‍රශ්නෙ ආවත් හරි ලස්සනට හිනා වෙන උඹ මට අතපසු වෙන්නේ විනාඩි තත්පර ගානකින් නෙමේ අවුරුදු ගානකින්. ඒත් තාමත් මම කැමති උඹට ආදරේ කියන ගමන් මැරිලා යන්න.

උඹේ හිතේ ගුලි කර ගත්තු හැඟිම මොකක්ද කියල මම දන්නේ නෑ ම ගැන ඒත් ඔය මූන දන්නවා නම් හිතේ එක තැනකින් තාම ආදරේ කරන බව.

දෙවියො දෙන විදිහ හරිම පුදුමයි තමා, වටිනාම දේවල් දෙන්නේ පහු වෙනකොට නමුත් අපි ඇත්ත හංගන්නේ නැතුව ඉන්න ඕන ජීවිතේදි. හදවත් දෙකක් පිහිටලා වගේ හෙමින් හෙමින් ආදරේ කරමින් බලන් ඉදමින් මැරිලා යනවා.

කිසිම අදහසක් නැතුව මගේ දිහා බලන ඇස් දෙකේ තෙයන දේවල් මොනවද කියලා කල්පනා කරන්කොට , හිත නහයත් ඒක්ක ඇදිලා යන්නේ ඔලුව පුරා ගාපු ඕඩි කොලොන් සුවදට. ගීක කතා වල ඉන්න දේවතාවියන්ගේ කොන්ඩ මෝස්තරේට ආසා වෙනවට වඩා මට පෙනෙන්නෙම ඒ කම්මුල්. හදිස්සියක් නෑ . තව ටික කාලයක් මට උබගේ හිනාව බලාගන්න පුලුවන්. තාමත් මම හිතනවා ඇයි මගේ හිත එක පාරටම උබට ආදරේ කරන්න ගත්තේ කියලා.

 ශේන් ආදරෙන බලන් හිටියට උබව තියාගෙන ඒ ගස් අතු යටින් බයික් එකේ තියාගෙන උබේ උපන්දිනයට කලින්, කවද හරි දවසක මාවත් තියාගෙන උබ පදිනවනම් බයික් එක , එතනත් දැනේවි ආදරයක් කියල මම හිතනවා. ආදරේ තියෙන්නෙ ඇද උඩට ගන්නකන් විතරනම් එතන ආදරයක් තියෙන්නෙ විදිහක් නෑ කියලා මම සෑහෙන්න කාලෙකට කලින් දැනගෙන හිටියා. ඒත් මගේ කොලපාට වාහනේ පිටිපස්සෙ තියන් උබ මාව අරගෙන යනවා හෙමින් හෙමින්. හරි පුදුමයි සමහර දේවල්. 

කවමදාක හරි තණමල්විලට ඒ හද පායයිද!

මම ඒකයි තවමත් උඩ බලන් ඉන්නේ,,,

.කවී