එහෙන් ගත්තොත් හිතක්!

 නොදුන් තැන් අහිමිමැයි ප්‍රේමිය

හිමි වුනත් දුර ඈතකට,

වැලි කතරකට නොමැතිනම්

සකුරා මල් පලස මත

එහෙන් ගත්තොත් හිතක්

තමන් සන්තකටම..,

කියාපන් එදා හවසට..

හිමද වැලි කැටද තණ පලස

සකුරාද වැඩක් නැහැ මට..

.කවී.

, සාලයා, හුරුල්ලා සහ් වෙඩී ගේ හපන්කම්

 කතාවක් පටන් ගන්නේ මෙහෙමයි කියලා කියන්න විදිහක් නැති වෙලාවකට සමාන්‍යයෙන් මම කරන්නේ ශේන්ට ඇමතුමක් දෙන එක.

හේතුව ඕනම වෙලාවක කතාවකට ගන්න පුලුවන් තරමේ විස්තරයක් දෙයක් උගේ ලඟ තියෙන එකයි හරිම අමුතුම වචන ටිකක් අස්සෙන්

 මිනිස්සුනේ හිතේ හැංගිලා තියෙන හැඟීම් ටිකක් එළි බහින්න ගන්න එක තමයි මම නම් හේතු විදිහට දකින්නේ. 

 ඉතාමත් මෑතකිදි වුනු කතා බහක් නිසා මට ලියන්න හිතුනා මෙහෙම..

කවි අයියේ ? තමුසෙට කෝල් එකක් ගන්න එක අමාරු වැඩක් නෙමේ ..කරන්න බැරි වැඩක්! තමුසෙ කොයි වෙලේ බැලුවත් බොරු බිසී එකක් නේ දන්නේ අපිට.

එහෙම කේස් එකක් නැඑ ශේන් මල්ලි, සමහර අවස්තාවල් එනවා කන්නේ බොන්නේ නැතුව හරි ගොඩ දාගන්න් වෙන අවස්තාවල් . ඒ වෙලාවට නම් ඇත්තටම බිසී.

මේ දවස්වලනම් කරන්නෙ අව්ශ්‍යතාවයක් නැති එවුන්ටත් වුවමනාවක් ඇති කරලා කොහොම හරි කන්ටේනර් පෙට්ටියක් දෙකක් විකුණ ගන්න දගලන එක.

සමහර වෙලාවට මොලේ එක සෙල් එකක් රෙස්පොන්ස් කරන එක නවත්වයි කියලා හිතෙනකන් ඒක ගැන කල්පනා කරනවා!

හරි හරි කවී අයොයේ තමුසේගෙ හැමදාම කියන කතාවක් නේ ඕක.. අහි මම දැක්කා තඩි තොරණක් වගේ කොම්පුයුටර් එකක් තියාගෙන ෆොටෝ දදා ඉන්නවා.

දැන් අමාරුව හොද ඇති නේ?

ඒක හොද වෙන්නේ නැති ලෙඩක් ශේන්! උඹ ඒක හොදටම දන්නවා නේද? මට එක දෙයක් නෙමේ ගේම් ගහන්න ඩිසයින් කරන්න නැත්නම් ෆිලිම් බලන්න එහෙමත් නැත්නම්

මොනවා හරි ටූටෝරියල් ටිකක් බලන්න ඒ වගේ දේවල් තමා මම කරන්නේ. උඹ දන්නේ නෑ වගේ හනකොට නම් මට පුදුමයි, මොකද උඹත් අපි එක මහ රෑ එළි වෙනකන්

පබ් ජී නැත්න්ම කෝල් ඔෆ් ඩියුටි ගහ ගහ හිටිය එකා නේ!

හරි තමුසෙ මොනවා කලත් කමක් නෑ කවි අයියේ තමුසෙට තව මොන මොන කෑලි ගන්න ඕන වෙයිද දන්නේ නැ ඕකට! ඒක නම් කියන්න දන්නේ නෑ මම නම් හැබැයි

පන්දාහක් මාරු කරගන්න ඕන වුනාම කෙනුලි ටෙක්ස්ටයිල් එකට ගීහින් චූටි චූටි කී ටැග් සත්තු කැලි ගන්න එක උඹ ඔය කියනවා වගේ දෙයක්!

අයියේ මට කවදාවත් ඔයාලගේ ඔෆිස් එකේ විස්තර අහන්න බැරි වුනා..අලුත් එකේ.. පරන එකටනම් ඇවිත් තියෙනවා නේ මම..( ටැප් හවුස් එකේ අඑවිදගන්න බැරි තරමට කිට්ටු වෙලා ඉන්න වෙලාවක

මා නිකන් හදට අරගෙන යනවා වගේ අරගෙන ගෙනිච්චේ ඒ ඔෆිස් එකටනේ?

අහ් ඒ ලේක් හවුස් එක ගාව පරණ ඔෆිස් එක බන්..දැන් අපි වෙනවම කොම්පැනි එකක්..ශිපින්ග්!

දැන් ඒකේ කවුද ඉන්නේ? පරණ අයමද?

පරණ අයගෙන් ඉන්නේ බොහොම ටික දෙනයි. ට්වින්ස්ලා ඉන්නවා, ඊට අමතරව තාරක නැත්නම් අජේ දේව්ගන්  ඉන්නවා අලුතින්, ඊට අමතරව අලුතින් ඉන්නේ නුෂ් කියලා අක්කා කෙනෙකුයි එයාගෙම

සහෝ කෙනෙක් වෙන ඉමාද් කියලා මල්ලි කෙනෙකුයි!

එතකොට පරණ අය ඔයා එක්ක හිටපු එතන වැඩ කරපු?

පරණ අය ඉතින් ඉන්නෙ අර ගලේන් බිදුනු වැව හාරිස්පත්තුවේ ඉදන් එන සෙව් බණඩාරේ සහ අනු වෙඩ්ක්කාරේ තමා.

මතක නෑ කවී අයියේ! එහෙම නම් කිව්වට!

හපෝ බන් කිව්වට ඇස්වහක් කටවහක් නැ මම කියලා තියෙන්නේ  " ක  "  කිව්වොත් කමුද කියලා අහන් සෙව්වා ගැන? 

අහ් හරි හරි බණ්ඩාරේ කියන්නේ එයාටට නෙහ්..මම දැකලා තියෙනවා ඔයාලගෙ ඔෆිස් ෆොටෝ වල හොම්බ දික්කරගෙන ඉන්නවා.. ඊට පස්සේ ඔය අනු වෙඩික්කාර කියන්නේ අර ආච්චිට

සෑහෙන්න ආදරේ කරන අක්කා නේද? අර කණ්නාඩි කුට්ටම නැති කරගත්ත විදිහ ගැන ලියලා තිබුනේ? එයාවත් දැකලා තියෙනවා! අනිත් අය දැකලා නම් නැ එක එක්කෙනා මෙයා කියලා හදුන්වලා දෙන්න බැද?

වෙලාවක් හම්බුන ගමන් කියන්නම් ඒ ගැන!

මේ ඒක නෙමේ මොකක්ද මේ අජේ දේව්ගන් කතාව? 

අහ් මල්ලි ඒක මෙහෙමයි..අපේ තාරක මල්ලි ඉන්නවා නේ අපි ඒකව ජෝඩු කරලා තියෙනේ ඔෆිස් එක ලඟ තියෙන ශොප් එකක අයිති කාරයගේ ලොකු දුවට! හෙන ගැහුවට අපරාදයක් නැ ඒ ළමයගෙ නමත් අනුත්තරා!

ඒ හින්දමද මන්දා තාරක මල්ලි වැඩිය ඒ ගැන උනන්දුවක් නෑ.. තවත් සමහර වෙලාවකට ඌම කියනවා මේ අනූ වෙඩී ලා සෙව්බන්ඩලා කරන වැඩ දැක්කම කාන්තා පාර්ශවය ඕනත් නෑ කියලා හිතෙනවා කියලා!

හැබැයි මල්ලි වෙඩීලා සෙවබන්ඩා එහෙම ඉන්න තැන මොනව හරි වචන්‍යක් නම් අල්ලගන්න පුලුවන්! උඹ කවමදාවත් අහලා තියෙනවාද හුරුල්ලෝ සාලොයොන්ට වඩා ගනන් අඩුවෙලා කියලා?

කවී අයියේ එහෙම අඩු වෙනවා මාළුවා සිරිසඟ බෝ මාලුවෙක් නම්, නැත්නම් අපේ පන්තියේ මාළුවා සාලයා සහ සූඩයා නේ, හුරුල්ලා ගන්නෙ තවත් වැඩි පුර සීයක් දෙසීයක් වියදම් කරලා නේ!

අන්න් ඒකයි ශේන් මල්ලි මම කියන්නේ වෙඩී ලා ඒ අතින් හරිම සුවිශේෂයි. මොකද මේ ලඟදි මට කියනවා අනේ අයියේ අපිට හැමදාම සාලයෝ කන්න සල්ලි නැති නිසා හුරුල්ලෝ තමා අපි බැදලා කන්නේ කියලා!

උඹට කියන්න් මල්ලී ම්ම ඒ කතාවට ටිකක් විතර කොන්ෆියුස් වුනාට ලොකුවට හිතුවෙ නැ මොකද අනු වෙඩික්කාරගේ නම අපි රෙජිස්ටර් කරලා තියෙනේ අධික කොරියානුක ගති පැවතු ඇති ළමයෙක් විදිහට,

කොරියානුක ගති පැවතුම් අදි අසාමන්‍ය බව කොච්චරක්ද කියනවා නම්..හැදි දෙකක් අරන් ඇවිත් හැන්දේ අපි කන පැත්තේන් අල්ලගෙන අර කෝටුව වගේ තියෙන පැත්තෙන් තමා කන්නෙ බොන්නෙත්.

මට වෙලාවකට බයත් හිතෙනවා වෙඩී මෑණියෝ නිතාරම කත කර කර අහ්න්නේ පෙත්ත බිව්වද කියලදා කියලත්!කොහොම කොහොම හරි මම හොදින් හුරුල්ලාට වඩා සාලයා ගානෙන් අඩු බවත් අපි වැනි දුප්පත් මිනිස්සුන් ආහාරයට නිතරම සාලයන් ගන්නා බවත් ඉද හිට හෝ හුරුල්ලන් කිලෝ එකක් ගැනීමේ බලාපොරොත්තුවෙන්ඉන්න බවත් කියලා ඒ ගැන් වැඩි දැනමුතු කම් ලබා ගන්න කියලා නුශ් අක්කාට දාපු වෙලාවේ උඹ හිතපන් ගහෙන් වැතුනු මිනිහගේ ඔලුවෙ කඩා වැටිලා වදින්න ගිය දේවාලෙ ගොනා ඇන්නා වගේ නුශ් අක්කා කියපි

අහ් අයි නෝ ද හුරුල්ලා හී ඉස් ද ලොකු එකා ඔෆ් හාල් මැස්සා? ඇම් අයි රයිට්?                                         වෙලාවාට මම බීපු වතුර ටික ගුඩුස් ගාලා ගිලුනේ කලින්ම ..නැත්නම් ගොයම් වලට තෙල් ගහනවා වගේ ස්ප්‍රේ වෙනවා වතුර ටික පෘස් ගාලා..

තීක්ශණ මල්ලි නම් කියන විදිහට ඇනුවල් ට්‍ර්ප් එකේ අතරමගදි මාළු ලැල්ලක් ලඟ නවත්වලා මුන් සේරටම මාළු වර්ග හදුන්වාදීමක් කරන්න ඕන.. අනු පුතාගේ ලෝකයේ ඉන්නෙ හාල් මැස්සා, කරවල, සාලයා, හුරුල්ලා වැනි සීමිත මාළු වර්ග කීපයක් විතරයි.

හැබැයි ගායකයෙක් ගැන නැත්නම් නලුවෙක් ගැන විස්තර ඇහුවොත් ඔලුවේ ඉන්න තඩි ගානත් හරියටම කියන්න පුලුවන් හැකියාවක් තියෙනවා.. එහෙම එකේ ශේන් මල්ලි උඹ හිතන්වද අපිට හිනාවෙන අඩුවක් ඇති කියලා මේ කම්පැනි එකේ.?

එහෙමනම් හිතෙන්නේ නෑ අයියේ මට හිතෙන්නේම ඕකට වඩා හොදයි ඔයාලා ඩේ කෙයාර් එකක් දැම්මනම්!

ඒකත් නොකෙරුවා නෙමේ මල්ලී.. පොඩි පොඩි සෙල්ලම් බඩු ගෙනල්ලා මේස උඩ තියලා , අර වෙඩි තිබ්බම ගිහින් ඇලවෙන ඩාර්ට් තුවක්කුවක් එහෙම තියාගෙන යුද්ධයට ලැස්ති වෙලා ඉන්න්..

ආසන්නතම සිදු වීම තමා වෙඩි විසින් ගෙදර අරගෙන් ගිය අර ඉබ්බෝ සෙල්ලම් බඩු පෙන්නලා තරු වෙඩී වෙන එයාගෙම එක කුස උපන් සහෝදරියව ඇවිස්සීමත් එක්ක, ෆේස් බුක් එකේ කමෙන්ට් අස්සේ තරූ වෙඩීත් ඉබ්බෙක් හරි ඉබ්බා කාර් එකක් හරි

ඒ දෙකම නැත්නම් කබ්බෙක් හරි එයාටත් අරන් එවන්න කියලා කියන එක.. දිපුවා තරු වෙඩී ට දුන්නාද නැත්නම් අනු වෙඩී විසින් බර්මියුඩා ත්‍රිකෝනයේ මිනි වර්ශන් වෙන අනූ ගේ හැඑන්ඩ් බැග් එකට ගල් වුනාද කියන්න නම් මම දන්නේ නැ.

ම්ම නිතරම කියන්නෙ බොහෝ දෙනා වයසට ගියාට මූහුකුරා ගිහින් නැහැ කියලා. මරදානේ චූටිට මේ වගේ හෑලි ලියන එක බොහොම අදූර දර්ශී ක්‍රියාවක් වුනත් ශේන්ගේත් අනිත් පාඨකයන්ගේත් දැඩි ඉල්ලිම නිසා ප්‍රාණ බය තියාගෙන හැම වචනයක්ම අමුනන්නේ.

ඔයාගේ ජිවිතේ මාර පුදුමයි නේද කවි අයියේ  ඔහේ ජීවිතේ ගලාගෙන යන විදිහට ගලාගෙන යනවා කියන එක මට හිතා ගන්න බැහැ.

හේතුව?

හේතුව මම..මට ප්‍රශ්ණ එනකොට එන්නෙ එක දිගට බ්‍රෝ, ඒවත් එන්නේ හරිම ලස්සන විදිහට, සමහර ඒව එන්නේ බෙල්ල ලඟට හිර වෙන විදිහට, අනුකම්පාවා එක්ක ආදරේ පටලවගෙන ජීවත් වෙන එක හරි අමාරු දෙයක් අයියේ. ඒක දැන් දැන් තේරුම් යන ගමන් තියෙන්නේ සමහර දේවල් නිසා ඉමෝශනල් වැඩි වෙලා ගන්න තීරණ නිසා සමහර දේවල් එහෙම් පිටින්ම් මග ඇරෙනවා. සමහර වෙලාවට ඉස්සර ආසාවෙන් මැසේජ් එකක් එයි කියලා බල්න් හිදපු අය දැන් වැඩිය කතා බහ නැති වෙනවා! ස්මහර වෙලාවට මිනිස්සු හිතනවා ම්ම ඒ අයත් එක්ක තියෙන තරහට කතා නොකර ඉන්නවා කියලා! ඒත් දුක හිතෙනම් කාරනය තමා අපි හොදින්ද කියලා අහයි කියලා හිත බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න කවුරුත් ..මොකක්ද අවුල කියලා අහන්නේ නෑ..එයලාම උපකල්පනය කරලා තීරණ ගන්නවා විතරයි.

එක තැනකදි ඉමන්දරා මට කියනවා කෙනෙක්ගෙන් ගත්ත උදව් වෙනුවෙන් ආදරෙයි කියලා ඉවසගෙන ඉන්නවා නම් ඇත්තටම එතන ආදරයක් නෑ නේද කියලා අයියේ!සමහර වෙලාවට මට කෑ ගහලා ආදරෙයි කියලා ඉමන්දරාට ..ඒත් මමම දා ගත්ත නැංගුරමක් නිසා එක තැනක නැවතිලා ඉන්නේ!

වෙලාවකට හිතෙනවා අයියේ කොහේ හරි ගිහිල්ලා අතුරුදහන් වෙලා යන්න. මොකද ඉමන්දරා කියන විදිහට ගොඩක් කෙල්ලෝ යාළු වෙලා ඉන්නකාලෙ තමන් යාලු වෙලා ඉන්න කෙනාට පෙන්වන්නේ තමන්ගේ හොද පැත්ත විතරමයි කියලා. ඒත් ජීවිතයේ ඉස්සරහට වැරදි තීරනත් එක්ක ගමන් කරන්කොට තමයි තේරෙන්නේ ඉමන්දරා කියපු වචන වල කොච්චරක් ඇත්ත තිබුනද කියලා!

අනිත් හැමෝටම වඩා ඔයා ශේන් ගැන දන්නවා අයියේ..ඒ නිසා ඔයා දන්නවා ශේන් කොච්චර ඉමන්දරාට ආදරෙයිද කියලා?

ඒක්ත් මම නොදන්නවා නෙමේ ශේන්.. ඉමන්දරාගේ එකම එක ෆොටෝ එකක් ඉල්ල ඉල්ල පින්සෙන්ඩු වෙන විදිහ මම දැකලා තියෙනවා.. ඒ වගේම අමම් දන්නවා උඹ දාපු නැංගුරම තියෙන තැන පින්තූර වලට වඩා ඩයිව් එකක් පුරෝලා ඉමන්දරාගේ පින්තූර තියෙනවා කියලා...  ප්‍ර්ශ්නේ තියෙන්නේ ශේන්...ඉමන්දරා උඹට ආදරේ කරන විදිහ! උබයි , ඉමන්දරයි කියන පිට්ටනිය මැදින් තඩි තාප්පයක් ගහලා ඉවරයි. සමහර වෙලාවට ඉමන්දරා ගේ සද්දයක් වත් නැති එක ගැන් දුක් වෙන්න වෙයි උඹට..සමහරක් වෙලාවට එකම තැන ඉදගෙන ඔලුව උස්සලා බැලුවොත් ඉමන්දරාගේ මූණ පෙනෙන ළඟින්ම ඉන්න ඒත් කිසිම් අයිතියක් කියාගන්න බැරුව ඒ මූනට ආදරෙයි කියගන්න බරුව හැමදාම විදව විදව..

ඒක වෙන්න පුළුවන් අයොයේ ..ඒත් මගේ ඔලුවේ තියෙන සමහර ප්‍රශ්න ඔයාට බිසීනම් මම කියන්නෙ ඉමන්දරා එක්ක. ඉමන්දරා කවදාවත් මට සොලුයුශන් දෙන්නේ නම් නැහැ ඒත් මගෙ ඒකට ෆේස් කරන් මාත් එක්ක ඉඩකඩ හදාගෙන..ඒ වෙලවට ඉමන්දරාව බදාගෙන අඩන්න හිටුනත් මම ඉවසගෙන ඉන්නවා කවි අයියේ.මම්  විශ්වාස කරනවා ඇත්තටම කොහෙන් හරි ජීවිතය වෙනස් වෙයි කියලා

ස්තූතියි.

කවියා,

 

 

අයිතියක් නොමැතිව ආදර කිරීම හා රිද්දවීම!

 අපිට ඕන අපි වෙන්නද? නැත්නම් වෙනම කවුරු හරි වෙන්නද?

ආදරේ කියන්නේ මොකක්ද ? ආදරේ දැනෙන්න ඕන කාටද?

මේ වගේ ප්‍රශ්න ටිකක් ඔලුවේ කොහේ හරි තියාගෙන මම ඇස් නතර කර ගන්නේ ඉමන්දරාගේ ෆොටෝ එකක් ලඟ. මට දැනෙන විදිහට නුඹට දැනෙනවා නම්, මට හැගෙන විදිහට නුඹටත් හැඟෙනවා නම්? 

දැන් මම පුරුදු වෙලා ඉමන්දරා! නොලැබෙන දේවල් දිහා බලන් ඉදලම, සමහර වෙලාවට ජීවිතය පවා කලකිරෙන අවස්තා එනවා.

එකම එක දවසක ඉමන්දරා කිව්වා මතකයි.. අනේ අයියේ ඔයා දැන්මම කලකිරෙන්න නම් එපා කියලා. මම ඒක හිතට ගත්තා ඒත් මම තවම මැරි මැරී ඉපදෙනවා මහ රැට තනියම .

කාලයක් මම බලන් හිටියේ කොහොම හරි නුඹව මට හිමි වේවි කියන බලාපොරොත්තුවෙන්. ඒත් සමහර අව්ස්තා එනවා ජීවිතේට බෙල්ල ලගටම හිරවෙන. මට නුඹට ආදරේ කරන්නත් බැහැ ඒත් මට එහෙම නොකරත් බැහැ. ඒ තවම මම නුඹට ආදරේ නිසා.

මම කාලෙකට කලින් කිව්වා මතකද මිනිස්සුන්ට ලබා ගන්න බැරි හදවතක් වුනාම , මිනිස්සු ඉර්ෂ්‍යාවෙන් පිරෙනවා ඊට පස්සෙ මිනිස්සු කරන්නේ ලබා ගන්න නොහැකි වුනු කෙනාට අයිති හිත රිද්දන එක. ආදරනීය ඉමන්දරා මමත් දැන් ඒ තත්වයටම  වැටිලා ඉවරයි වගේ . මට නොදැනිම මම කරන්නේ ඉමන්දරාගේ හිත ගැන නොදන්නවා වගේ රිද්දන එක. රිද්දලා සමාව ඉල්ලන එක. ඒත් මට තවම හිතා ගන්න බැරි නුඹව මට අහිමි වුනු මොහොත ගැන.

හැම රැකම ඒ ගැන හිතලා ඉර්ෂ්‍යාවෙන් පුපුරන එකෙන් මම හෙම්බත් වෙලා ඉන්නේ. මහ පාන්දර වෙනකන් ඇස් වලට වද දෙන්නේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති. කාටවත් නොතේරෙන්න ගැලරියේ හයිඩ් වෙලා තියෙන උඹේ ෆොටෝ සිය ගනනක හිනාව දිහා බලාගෙන තනියම හිනා වෙන්න තරම් දුරකට ඇවිත් ඉවරයි. 

කවමදාවත් මට ආදරය නොකරන ඉමන්දරාට මම ඇයි ආදරය කරන්නෙ කියලා කියවන් කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන්. මට ආදරයක් ඉල්ලගෙන පස්සෙන් වැටෙන්න බැහැ. ඒක හරියට ඉස්කෝලේ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ හරි මැදින් තාප්පයක් ගහල වගේ දෙයක්.

නුඹ මට ආදරය නොකරන බව දැන දැනම උඹේ රුවට ආදරය කරන්න මම පුරුදු වෙලා ඉවරයි ඇබ්බැහි වෙලා ඉවරයි. මට ආදරය කරලා වේදනා විදිනවාට වඩා මම විතරක් නුඹට ආදර කරලා වේදනාව දරා ගන්න එක හොදයි.

කොටින්ම් තවත් කෙනෙක්ගේ නමක් කියලා විහිලු කලාට ඇත්තටම හිත තව තව මැරෙනවා ඇරෙන්න සතුටක් දැනෙන්නේ නම් නැඑ හැබැයි යටි සිත හැම වෙලාවෙම ඉල්ලුවා ..අනේ ඒ කියන නම මගේ නම වුනා නම් කියලා. ඒත් කමක් නැ ඉමදරා මම ආදරෙයි කියලා මට ඔයාව පරාද කරවන්න බැහැ, මට ඕන ඔයා හිනා වෙලා ඉන්නවා දකින්න මොනම දේ නැති වුනත්, හිත රිදෙන කතාවක් කරලා අඩන්න වගේ ඇස් දෙක රතු වුනාම මට ම්න ගැනම ලැජ්ජාවක් ඇති වෙනේ ඒකයි ඇවිත් සමාව ඉල්ලනේ ඒකයි.

මට ණුඹව වටින්නේ නැති බව පෙන්නුවාට, මම තාමත් නුඹට ආදරෙයි ඉමන්දරා!

හීන නොතිබුන තැනක නැවතුනු  

හිනාවක් ගැන කතාවත් නොකරපු

ආදරේ අරගෙන තැනක නොපෙනුනු

ඉතින් අවසරයි ආදරය කල් මරපු

හිමි නොවෙන හිතක් බව දැනත් 

පෙම් කරපු..

ඒ දැනත් ආදරේ තවරපු,

හිත ලඟ අවැසි විට නිදි මරපු,

උඹ මලකි සැමදාම 

උඩම අත්තක පිපී හිනැහුනු!

අර දරුනු සුළඟට විතරක්ම

පහල විත් සුවද දී උඩට විසි වුනු..

.කවී.

 

මට ජීවිතයක් තියෙනවා!

ලෙක්චර් හෝල් එක පේන තැනක ඉදන් හෙමි හෙමින් බැහැගෙන ආවහම කොහුවල පැත්තට යන්නෙ නැතුව සේදවත්ත පැත්තට බස් ගහන ස්ටැන්ඩ් එකට වෙලා මම බලන් ඉන්න පුරුදු වුනා. හරිම ඉක්මනට ජීවිතයක් තියෙන බව මට තේරුම් යන්න ගත්තා බොහෝම ටික වෙලාවකින්.

හදිසියෙන් කොන්ඩෙ හදනවා වගේ හැරිලා මම තාමත් එතන ඉන්නවද කියලා බලල ආයෙත් ෆෝන් එක දිහා බලාගන්නවා බස් එකේ ජනේලෙන් මම දැක්කා..

මගේ පරන් සෝනි එරික්ස්න් ඩබ්ලිව් ටූ හන්ඩ්‍රට් ෆෝන් එකේ මැසේජ් නොටොෆිකේශන් එකක් ආවා. 

ශේන් කවුරු එනකන්ද බලන් ඉන්නේ?

අහ් නැ ඉමන්දරා මම මේ දෙයක් කල්පනා කරන්න ඕන් නිසා මෙතන බැම්මේ ටිකක් ඉදගත්තා, ලාවට බඩගින්නකුත් එනවා ඩයිනමෝර් එකටත් යන්න ඕන කියලා මම රිප්ලයි කරලා ආයෙත් බස් එකේ ඉන්න ඉමන්දරා දිහා බැලුවා.

එහා පැත්තෙ ඉන්න යාලුවා එක්ක තිබ්බ කතාව නවත්වලා මැසේජ් එක කියවනවද කොහෙද.

ආයෙත් මැසේජ් එකක්!

අහ් හරි මම හිතුවා කවුරු හරි එනකන් ඉන්නවා කියලා,,විශේෂ කෙනෙක්!

මම ආයෙත් මෙහෙම ටයිප් කලා විශේෂ කෙනා මේ පාරෙන් එන්නේ නැ කියලා! මැසේජ් එක දාන ගමන් මම බැලුවෙ ඉමන්දරාගේ මූන දිහා !

මැසේජ් එක බලලා එහෙම්ම ෆෝන් එක හැන්ඩ් බැග් එක අස්සට දා ගත්තද කොහෙද..ඒ එක්කම බස් එක ඇද්දුවා. බලන් ඉන්න හේතුවල් නෑ නේ කියලා මාත් නැගිටිනකොටම ආයෙත් මැසේජ් එකක් ආවා!

ශේන් කල්පනා කරලා ප්‍රශ්නේ විසද ගත්තා වගේ, අනිත් එක දැන් බඩත් පිරිලා වගේ නේද යන්න ලැස්ති වුනේ කියලා.

ඉකේ! ලැජ්ජාවෙ නෑ ඉමන්දරා බලලා තියෙනවා බස් එක ට්‍රැෆික් එකේ හෙමින් හෙමින් අද්දනකොට.

නෑ ඉමදරා මට හිතුනා එතන බලන් ඉන්න එකෙන් මට ලොකු වැඩක් වෙන්නේ නැ කියලා ..ඒක කාලය කා දැමීමක් කියලා මම තේරුම් ගත්තා. ඒකයි කියලා.

ආයෙත් ඉමදරාගෙන් - ඕකේ ඔකේ මේ ඔයගේ එයාර් ටෙල් එකට මගෙ ඩයලොග් එකෙන් මැසේජ් දාලාම ක්‍රෙඩිට් ඉවරයි. මම රී ලෝඩ් එකක් දාගෙන මැසේජ් එකක් දාන්නම් ..දැනට ඔයාගෙ මැසේජ් වලට රිප්ලයි කරන්න බැරි වෙයි කියලා තමා ඒකෙ තිබුනේ..

මමත් එක උරහිසකට දාගෙන හිටිය බැග් එකේ පටිය ආයෙත් හදලා උරහිස් දෙකටම දාගෙන ෆෝන් එකත් සාක්කුවේ ඔබාගෙන යන්න හදද්දිම ..ඩයිනමෝර් එකේ දොර පැත්තෙන් ශේන් ශේන් කියලා හීනි ඒත් කන විදගෙන යන සද්දයක් ඇහුනා. ඒක දිහා බලන්කොට ඩයිනමොර් එකේ දොරේ මදක් හරියෙන් ඔලුවක් එලියට ඇවිත් තිබුනා ! චතු! මොකෝ ගෙදර ගියේ නැද තවම?

නැ ශේන් එන්න එන්න අද මගේ ගානේ බන් එකක් කමු..ස්මෝල් සබ් එකක්! 

ආයෙත් අර පුරුදු ආඩම්බරකම ඔලුවට අරගෙන් මම කිව්වා ..අනේ තැන්ක්ස් චතු ගෙදර යන්න පරක්කු වෙනවා මම යනවා කියලා!

අහ් ශේන් අපිත් මෙතනට ඇවිත් විනාඩි විස්ස්කට වැඩි වින්ඩෝ එක ගාවම ටේබල් එකේ අපි වාඩි වෙලා හිටියෙ! ඔයාට අපිව පෙනුනේ නැති වුනාට ඔයා නම් එතනම් එඩ්ජ් එකේ වාඩි වෙලා බස් එකේ ටයිම් කීපර් ජොබ් එක කරනවා දැක්කා..මොනවා කරන්නද ඉතින් බස් වලට ටයිම් කීපිං කරන යාලුවට අපිත් එක්ක කන්න වෙලාව නෑලු නේ කියලා හෙන අමුතු හිනාවකුත් දැම්මා!

යකෝ අද මම මොන නැකතකද නැගිට්ටේ! හෙන ගහන්න වගේ බලන බලන තැන්වල බයි වෙනවා ඉල්ලන් කා ගන්නවා නේවා නේ..ආයෙත් ලග්නය බලාගත්තනම් හොදයි වගේ! ආයෙ ඉතින් සිංහයා වගේ ඉස්සරහට දා ගත්ත පපුව බව්වා වගේ පිටිපස්සට කරගෙන ඩයිනමෝර් එක ඇතුල ගියා ! බඩගින්නටවත් ෆ්‍රී සබ්මැරීන් එකටවත් නෙමේ එහෙම් පිටින්ම වුනු විලි ලැජ්ජාව කවර් කරගන්න. ආයෙ ඉතින් රෙද්දක් ඇදන් ලෙක්ච්ර්ස් යන්නද... පොඩි වුනාටා මේකගේ කටේ සද්දේ කොහොමද කියලා මම දන්නවා නේ හොදටම. කර බාගෙන එහා පැත්තට වෙන්න තියෙන පුටුවේ වාඩි වුනා.

ඒයි ශේන් ඔන්න ඕක ඔයාට..බෙල්ල උලුක් කරගෙන බස් එකේ ජනේලයි ෆෝන් එකයි දිහා මාරුවෙක් මාරුවට බලන් වෙලාවෙමයි මම ඕක ඕඩර් කලේ. අද දවල්ට කැවෙත් නෑ නේද ඔයා? කන්න කන්න ඔය නැගිටිනකන්මයි මායි සමායි දෙන්නම බලන් හිටියේ. සමා අතින් කට වහගෙන පොඩි හිනාවක් දැම්මා මිසක් මුකුත් කිව්වේ නැහැ.

පොඩි එකෙක් හොර වැඩක් කරලා අහු වුනාම කරනවා වගේ හෙමීට සබ් එකේ චූටි කැලි කැලි කඩ කඩ හිටියා මිසක් මට මුකුත් ගලපගන්නත් බැරි වුනා කියන්න, මොනවා කරන්නද හෙමි හෙමින් ලැජ්ජාව කඩ කඩ කටේ දා ගන්නවා ඇරෙන්න.

ශේන්..ඔය තද නිල්පාටයි ලා නිල්පාටයි ගවුම ගැන හිත හිත ඉන්නෙ නැතුව කැවනම් නේද හොද? ආයෙත් හවසට අයි ටී ඩිප්ලෝමා එකට යනවා කිව්වා නේද කියලා චතු කිව්වමයි තේරුනේ මේක සැඑහෙන්න වෙලාවක් මෙතන ඉදලා කියලා. මොකද ඉමදරා අද ලෙක්චර්ස් ඇදගෙන ආවෙ මම ආසම තද නිල් ලා නිල් දෙකම තියෙන ගවුමක්!

හපොයි වනේ විනාසේ ! ගහේම වැදුනනෙ මාත්!

(මේක පැබ්ලෝ පිකාසෝගේ ප්‍රකට ණිර්මානයක්) හේතුව කියන්නේ නැ මම ඇයි මේක දැම්මේ කියලා මෙතනට)

...........................................

ඊලඟ ටික හෙට දෙන්නම්.. ටටා!

.කවී.

පන්තියේ මතකය!

ශේන්ගෙන් පාපොච්චාරනයක් .. ඒත් ඒකට  මට සිද්දවෙනවා ආයෙමත් ටිකක් ඈත අතීතයට යන්න. වැඩි ඈතකට නෙමේ අවුරුදු අටකට විතර එහාට .

කොහුවල ආසන්නයේ තියෙන ප්‍රයිවට් තැනක ඒ ලෙවල් ඉවර කරලා තව අමතර කෝසස් දෙකක් කරගන්න හිතුනට සල්ලි නම් ඒකට වැඩිය නෑ වගේ ඒත් එහෙම කියලා බෑ නේ .. ක්ලාස් තියෙන්නේ සතියට දවස් දෙකක් නිසා ඉතුරු දවස් ටිකේ කාඩ්බෝඩ් ප්‍රින්ටින් එකක වැඩට ගිහින් තමා කොස්ට් එක රිකවර් කර ගත්තේ. ඇසිස්ටන්ට් ග්‍රැෆික් ඩිසයින්‍ර් කියලා ජොබ් එකට ගියාට අන්තිමට උනේ දවස් දෙකක් නිවාඩු ගන්න නිසා ලේබර් කැටගරි එකට වැටිලා අඩි විස්සේ හතලිහේ කන්ටේනර් පුරවලා එන පේපර් රීල්ස් බාන්න.. කොල බර නැ කියල හිතුනට බරයි කියලා දැනුනේ ඒ ජොබ් එකෙන් තමා. 

සපත්තු ෆැක්ටරි එකකින් ඕඩර් එකක් අරගෙන සපත්තු පෙට්ටෙවලට සමහර වෙලාවට ඉරිදත් රැ වෙනකන් අදිනවා, කරන්න තිබුනේ තඩි ස්ටේප්ලර් ගහන් මස්ඝිමක් ගාව කොලගොන්නක් තියන් ඒවා හද හද ස්ටේප්ලර් ගහන එක . ජිවිතේ කිසිම දෙයක් ලේසි නැඑ කියලා හිත ගන්න පුලුවන් ඒ වගේ ජොබ් එකක් කෙරුවම . එකට කන බොන යාලුවා දන්නේ නෑ ඇත්තටම මම මොන මානසික තත්වයකින් එනවද කියන එක. ඩෙනිම් දෙකක් තියාගෙන හෝද හෝද මාරුවෙන් මාරුවට අදින මට ජීවිතේ ජය ගන්න මෝටිවේශන් ස්පීච් දෙන  ලෙක්චර්ස් දෙන්න හිටිය අවුරුදු විසි හතරේ පහේ මිස්ලා ඇත්තටම එහෙම ජීවිතයක් ගත කරපු අය නෙමේ කියලා තේරෙනවා ඒත් මොනවා කරන්නද අපි අහන් ඉන්නවා. මොන කරුමෙ හරි කරේ ගහගන්න උපන් වෙලාව හොද හින්දද මන්දා මොනිටර් නැත්නම් ක්ලාස් හෙඩ් පට්ටමත් බලෙන් වගේ දෙනවා පලවෙනි දවසෙම.

කොහුවල ශෙඩ් එක ගාවින් බැහැලා පාරෙන් එහා 

පැත්තට පැනලා නුගේගොඩ දිහාට ඇවිදන් ගිහින් අපේ පන්තිය තියෙන බිල්ඩිමට යන්නේ හෙන ගැම්මෙන්, අපේ බැජ් එක වීක් ඩේ එකක් නිසා ලොකු සෙට් එකක් හිටියෙ නැති වුනාට A සහ B කියලා ක්ලාස් දෙකක් තිබුනා ඒ දෙකම තිබුනේ හතරවෙනි තට්ටුවේ. දම්පාට දිග ඩෙස් එකක හතර දෙනෙක්ට පහසුවෙන් වාඩි වෙන්න පුලුවන් , ඒ වගේම හැම ඩෙස්ක් එකකටම කුශන් ගහපු හොද පුටුව ගානෙ දිලා තිබුන නිසා ලොකු අවුලක් වුනේ නෑ .. හොදම දේ තමයි මේක ඇඩ්වාන්ස් ඉන්ග්ලිශ් කෝස් එකක් නිසා උදේ අටහමාරේ ඉදන් හවස හතරහමාර පහ වෙනකන් ඇදගෙන යන එක. පලවෙනි දවස නුහුරු වුනාට දෙවෙනි දවසේ ඉදන් හරිම හුරු පුරුදු බවක් දැනෙන්න ගත්තා කට්ටිය එක්ක ඉන්නකොට..‍රචිත , අයේෂ් , ප්‍රසාද්, තාරක , අමාකර, ජයශාන්ත, මලීශ් , චමිදු, බඩී ( බුද්ධික) කියන මේ ට්ක එක සෙට් එහෙකට වැටෙන්න මහ කාලයක ගියෙ නෑ.

මේ සෙට් එක ගැන හැදින්වීමක් කරනවා නම් සරලවම රචියා පොඩි කාලේ ඉදන් දන්න එකෙක් ඌත් මෙකෙ කිව්වම හෙන ගැම්මක් ආවෙ මොක්ද අපේ පැත්තේ ඉදන් තමා ඌත් එන්නේ.. ඊලඟට රසිකයා ඌත් අපේ ඉස්කෝලෙම හිටිය ඩෑල් එකක් අනිකා  උස අයේෂ්  ඌ රසිකයා එක්ක ඒ ලෙවල් වලට ඩී එස් එකට ගිහින් සෙට් වුනු එකෙක්, ඊට කලින් ඉදන් හැබැයි ඌව දන්නවා ඇරැව්වල ඉස්කෝලෙ ඉන්නකොට ඌ එනවා සුපුනගේ ගේ ඉස්සරහා මකුලුදූවෙ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ මැච් ගහන්න..

ප්‍රසා, තාරක , බඩී, අමාකර  උන් සෙට් එකම පානදුරේ මතක විදිහට සුමන්ගලේ. අප්පුවා හෙවත් දනුෂ් සහ උගේ බෙස්ටා ශලිත දෙන්නම මතක විදිහට සයන්ස් කොලේජ් එකේ රගර් ගහපු දෙන්නෙක්!  අමාකරයා ටිකක් මීටර්  ඩයල් එකක් හෙන ආතල් එකේ හිටපු, ප්‍රසා  තමා සෙට් එකෙන් උසම වගේම හැන්ඩියටම හිටපු එකා! ඌ ගාව ඉන්නකොට මිස්ලත් නිකන් කෙල්ලො වගේ ඇඹරෙන ලයින් එකකුත් තිබුනේ නැතුවම නෙමේ. ජිම් ගිහිලා ඇගැ ගානට මේන් ටේන් කරලා ඩෙනිමක් ගහලා කොන්ඩෙත් උඩට හදාගෙන ඉන්නෙ ඩෑල් එක ලාවට විත හේමාල් පෙරේරාගෙ ලුක් එකක් නැත්නම් මොඩ්ලින්ග් කරන් ඩෑල් එක්ක් වගෙ තාම ඌ. චමිදුව නම් අනේ මන්දා ඌ අනිත් එවුන්ට ආතල් දෙන එක තමා කලේ, එහෙමත් නැත්නම් එහා පැත්‍තේ නර්සිං හෝම් එකට එන අක්කා කෙනෙක්ව අපිට ඇනලා පෙන්වන්න තරම් ඌ කාරුණිකයි. අනෙකා බඩී ඌටනම් තිබුනේ ටිකක් නළු උනක් එක්ක ටිකක් විතර ට්‍රැක් ගතියක් මොනවා හරි ට්‍රැක් පනින කතාවක් මැද්දෙන් දාන්න ඌ හෙන දක්ශයා.  

ඊට අමතරව හිටියේ උදාරලා දෙන්නෙක් සහ මලීශ් සාහ ජයේ නැත්නම් ජයශාන්ත.

උදාරලා දෙන්නගෙන් තදි උදාර නැත්නම් ගඩාෆි ඌත් රගර් ගැහුවේ මතක විදිහට ලුම්බිනි හරි තර්ස්ටන් හරි හරිය්ටම මතක නෑ හැබැයි. අනික් උදාරයා කෙට්ටු පොඩි ඩෑල් එකක් ඌට නම වැටුනේ යුනීක් උදාර කියලා ඌත් සාමන්‍ය විදිහට මීටරයක් තමා ඉතින්. මට මතක විදිහට මලීශ් වගේම ජයශාන්ත දෙන්නම ආනන්දෙ හරි නාලන්දෙ හරි හරියට මතක නෑ.! උන් දෙන්නා වැඩි සද්ද ඩැල් දකක් නෙමේ! මම මේ කියන්නේ මුල් මාසෙ දෙකේ ඊට පස්සෙ උන් දෙන්නා නටපු ඩෙගා දන්නේ අපිම තමයි ඊට අමතරව හිටියා කෙෂාන් නැත්නම් කෙෂාන් බුද්ධික මල්ටි ටැලන්ටඩ් ඩයල් එකක්. සිගින්, ඇක්ටින්, ඩාන්සින් වගේම ඩ්‍රම්ස් වගේ ඉන්ස්ටුමන් ප්ලේ කරන්න පුලුවන් සුපිරියට. උගේ ඉස්කෝලෙ නම්.මතක නෑ මහරගම සෙන්ට්‍රල්ද මන්දා කොහොම හරි ඒ දවස්වල ඉදන් උගේ කෙල්ල ඒ නංගි එනවා හවසට ඌ එක්ක යන්න , මල් කඩ කඩ ඉන්න කැම්පස් එක යටටම. 

අඩේ තව එකෙක් හිටියා ඌ තමයි ජනක! ඉදලා හිටලා පොඩි විහිලුවක් සපයලා ඉගෙනීමට කැප වෙලා හිටපු එකෙක් තමා ඉතිම් ඒ. ඒකත් එක්ක විස්තර දකුනු පැත්තේ කොල්ලොන්ගේ පැත්තේ විස්තර ඉවරයි. දැන් තියෙන්නේ   ක්ලාස් එකේ වම් පැත්ත ගැන නැත්නම් හිටපු කෙල්ලො ගැන විස්තර කරන්න!

සාමන්‍ය විදිහට ඉස්සරහම පෝලිමේ වමේ කෙලවරට වෙන්න හිටියේ චාපා නැතන්ම් චාපා බස් නායක අති සුපිරි මීටරයක්, ඊලගට හිටියේ ගයනි නැත්නම් ගයනි රනවීර දැන් අයේශගෙ වයිෆ්❤.. ඊට පස්සෙ හිටපු අය පිලිවෙලට මතක නැති වුනාට දෙවෙනි පේලියේ නිතරම වාඩි වෙලා හිටපු අන්ජලී මනීශා, චතුරිකා නැත්නම් චූටි දුව ( මෙයා නම් තාම දැක්කත් හිතෙන්නේ ඉස්කෝලෙ යන පොඩි එකෙක් කියලා එච්චරට චූටියි) තාමත් ආ කවී අන්කල් ගාලා තමයි කතා කරන්නේ මොකද පුරුද්දට මට තාම චූටි දුව කියලා කතා කෙරෙන්නේ.. ඒවගේ චූටි දුවගේ හොදම යාලුවා සමාලි, ඊට පස්සේ අශී නැත්නම් අශිකා දුලාන්ජලී, ඊට පස්සේ හිට්යා ශලියාගේ ට්‍රයි ඒත් මට දැන් නම මතක නෑ මතක් වුනාම අප්ඩේට් කරන්නම් මෙතන🤣. (එරා) දැන් තමා මතක් වුනේ( 8.30 PM). ඊයෙ පෙරේදාත් ඉන්ස්ටා එකේ පෝස්ට් එකක් දාලා තිබිලා ලයික් කලා නම මතක නෑ සගෝ!😋

ඊලඟ පෝලිමේ මතක හිටින චරිතයක් තමා සන්දීපනී/ තුශානි සන්දීපනී අපි කාර්ඩ් එක දැම්මේ සැන්ඩි කියලා ..මාරම හිත හොද කෙල්ලෙක්, සැහැල්ලුවෙන් ඉන්න වගේම වගේම ලස්සන හිනාවක් තියෙන කෙනෙක්! අපේ ක්ලාස් එකේ හැමෝම වගේම ටීචර් මිස් අමා වුනත් ඒක කියනවා, සැන්ඩි නිකන් හාවෙක් වගේ කියලා... හැබැයි ජපුරේ කැම්පස් සිලෙක්ට් වුනාම සැන්ඩ් අනූ වුනා කියලා ආරන්චි වුනා මොකද එයාගෙ ස්කූල් එක අනුලා එක වුනු නිසා. අදටත් වට්සැප් එකේ මොනවා හරි ස්ටේටස් වැටිලා තිබුනොත් රිප්ලයි එකක් දාන්න අමතක නොකරන යාලුවෙක් ඉස්සර වගේම. වෙනස් නොවුනු යාලුවෙක් කියලා කියන්න පූලුවන් කෙනෙක්.!

හරි ඊට පස්සෙ හිටියා පියුමිකා ( අල බෝලෙ) එහෙම කිව්වම මලත් පනිනවා , පසු කාලීනව නම නාලාගිරි කියල වෙනස් කලා අප්පුවගෙ පිට මැදදට දීපු පාරක් නිසා🤣 ! හැබැයි දැන්නම් යමි කිසි ප්‍රගතියක් පෙන්නුම් කරන බව තේරෙනවා වැටෙන වට්සැප් ස්ටේටස් දිහා බැලුව. මතක විදිහට ලුම්බිනිද මන්දා, ඊට පස්සෙ හිට්යේ නිමාශා සජානි ටිකක් උස කොන්ඩෙ නිකන් මුහුදු රැලි වගේ වැවුන මූන ටිකක් විතර හරිම අමුතු හැඩය තියෙන කෙල්ලෙක්( කැත විදිහට නෙමේ හොදේ) හරියටම කියනවා නම් ලාවට නිකම් රවුම් අඹ ගෙඩියක් වගේ කියලත් හිතෙනවා.! ඊට පස්සෙ එයත් එක්ක හිටියා සදලි නැත්නම් සඳා අමුතුම සුදු  පාටක් තියෙන ටිකක් විතර චබී ඩෑල් එකක් තාමත් මාත් එක්ක එදා වගේම අදටත් හොද යාලුවෙක් විදිහට කතා බහ කරන එකෙක්! ( දැන් නම් සදායි හස්බන්ඩ් දෙන්නම ඩයට් කරන්වද කොහෙද 🤣🤣) කොහොම හරි සදා හිතන් ඉන්නේ මම අයි ටී කාලා ඉන්න ඇනෝනිමස් හැකර්ස්ලග් කෙනෙක් කියලද දන්නේ නෑ ..ගොඩක් වෙලවාට අදට වුනත් ලැප් එකේ හරි ෆෝන් එකේ හරි ජිල් මාට් එකක් නම් තාමත් කතා කරලා උපදෙස් ගන්නවා.. ඊට පස්සේ හිට්යා U.D. ඇත්ත නම උද්දීපනී අපි ජෝර්ක් එකට කියන්නේ උද් දී පනී කියලා විසන්ධි කරලා කෙල්ලට එතකොට මල  අතේ..🤣 එතකොට. ඊට පස්සෙ හිටියා චූටි උදාරි වැඩි සද්ද බද්ද නැති පුලුවන් හැම වෙලාවෙම ඩෙස්ක් එකට ඔලුව ගහගෙන සැප නින්දක් දාන කෙල්ලෙක්. අර චුටි චතූගේ අච්චුවෙම තමා ඉතින් ඒකත් පොඩි එකෙක් වගේ දැක්කම. මීට අමතරව තව හිටියා දිස්මි තුසන්ගා ඕන ඔලමොට්ටල වැඩකට වගේම අනම් මනම් වැඩ ඕගනයිසින් වලට දඩිබිඩි ගාලා පෙරලගෙන එන්නේ ! එසයිමන්ට් කිව්වාමනම් ටිකක් විතර මූන මැලවෙනවා.. ඊට පස්සේ හිටපු පිරිස වැඩිය නම් ගම් වලින් මතක නෑ වගේ. හැබැයි ඔය උඩින් හිටපු සෙට් එකම ලෙවල් වන් එකේදි පන්තියේ හැමෝම එක ගානට ඇවිත් එකටම පිස්සු නැටුවා. 

කොල්ලෝ සෙට් එක කවීයගෙ ගෙදර ගිහින් දාපු ජෝගි, ටැලන්ට් ශෝ වලට සදාලගෙ ගෙදර ප්‍රැක්ට්ස් කරපු විදිහ, පැක්ටිස් කරනවා කියලා පියුමිකා ගේ ගෙදර ගිහින් තොවිලයක් නටපු විදිහ වගේම ටැලන්ට් ශෝ එක අස්සේ ගිය වලි ඉස්සරහට ලියන්නම්!

එතෙක් සමු ගනිමි!

------------

.කවී.

ලියල ඉවර කරගන්න බැරි පරිච්ජේද! ඉමන්දරා!

 සමහර කතන්දර තියෙනවා ඔහේ ලියාගෙන යන ඒවා, තවත්  සමහර ඒවා තියෙනවා වුනු දෙයක් ලියාගෙන යන ඒවා. හැබැයි මේ දේකේම සමහර තැන්වලිදි අපිට එනවා අවස්තා දෙකක්!

    1.ඉක්මනටම ලියලා ඉවර කරන්න හිතන පරිච්ජේද

    2.ඉවර කරන්න හිතෙන්නේ නැති පරිච්ජේද

කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන් ඉක්මනට ලියලා ඉවර කරන්නේ දුක හිතෙන කොටසක් වගේම ඇදගෙන පැල් බැදගෙන ලියන්නේ වඩාත්ම දැනෙන කොටසක් කියලා.

නෑ එහෙම නොවෙන්නත් පුලුවන්!  

ගොඩක්ම වේදනාව දැනුනු තැන්වල එන හැඟීම් නවත්වන්නේ නැතුව එක දිගට ලියාගෙන යන එක හරියට හිත නිදහස් කරගන්න දගලනවා වගේ. දැනුනු හැඟීම කාටවත් කියාගන්න බැරුව සාදාරිණීකරනය කරගන්න හදනවා වගේ දෙයක්. ඒක එහෙම් පිටින්ම යුද්ධ ප්‍රකාශ කිරීමක් මම මට  විරුද්ධව  මටම කරගන්න.

..................................................

කොහේ හරි ගහක් යට පැත්තකට ඇලවෙන්න ගහපු බයික් එක උඩ ඉදගෙන කල්පනා කරන්නේ එහෙම දෙයක් වෙන්න පුලුවන්. බයික් එක පැදගෙන යන අතරවාරෙ ඔලුවට එන හැම සිතුවිල්ලක්ම ඉස්සරහින් එන වාහනය බොද කරන්නේ නැති තරමට මම ඒ දේ ගැන හිතමින් යනවා.

ඒ උඹ කොහොමද බන් ඔච්චරක් සැහැල්ලුවෙන් ජීවත් වෙන්නේ?  මම 90% ක්ම ජීවත් වෙන්නේ වර්ථමානයේ.

උඹ දන්නවද සාමාන්ය ලෝකයයි මගේ ඔලුව ඇතුලෙ දුවන ලෝකයයි අතර ලොකු වෙනසක් තියෙනවා මට ඒ හිඩැස පුරවගන්න බැහැ.. මේකයි හේතුව කියලා උඹට පැහැදිලි කරන්න බැහැ. ඒත් ඒ වෙලාවට කරන්නේ මම ලියන එක. මට මාවම තේරුම් ගන්න බැරි එකේ .උඹ කොහොමද මාව තේරුම් ගන්නේ ? 

අපි මේ දුවන්නේ තවත් පොඩි කාලයකට..

ඔෆිස් එකේ හෑමෝම ගිය වෙලාවක හවසට ඔලුවට එන හැම වචනයක්ම කොලවල ලියලා එහෙම්ම ගුලි කරලා කුනු කූඩෙට දාලා කිසි දෙයක් වුනේ නෑ වගේ එනවා.

ආදරේ නෑ , ආදරේ කරන්නේ නෑ කියලා පෙන්වන්න කොච්චර උත්සහයක් ගත්තත් මම මටම කියා ගන්නවා ඒක වෙනස් වෙන එකක් නෑ කියලා. දැන් හරියට බලන් ඉන්නේ උඹව මට නැති වෙන බව දැනගෙන මම උඹ දිහා ආදරෙන් බලන් ඉන්නවා වගේ දෙයක්.

ඒත් උඹට කට කැඩෙනකන් මම ආදරෙයි කිව්වත්, උඹ හැමදාම හිටියෙ කිසිම දෙයක් නොදැනුනු ගානට. මටත් කොහොමත් අහන්න බැරි වුනා මම සැරින් සැරේ ආදරේ කිව්වට උඹේ හිතේ මොන වගේ  දෙයක්ද , කරදරයක් වෙලා ඉවරයි කියන දේද කියන එක හැමදාම වගේ අහන්න බැරි වෙනවා.

දවසින් දවස ආදරේ අඩු වෙලා යන හැටි බලාගෙන ඉන්නවා කියන්නේම පුදුම දෙයක්! ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ මට පුලුවන් ලියන්න විතරයි. අයිතිය ගැන ප්‍රශ්නයක් එක්ක ඉමන්දරා මම නවතිනවා හැමදාම වගේ!

ශේන්ට ශේන්ව නැති වේගෙන එන්නේ, ලැබුනු එකම අදේශකයට ආදරේ කරන්න පටන අරගෙන මම අතරමං වෙලා ඉන්නේ. ඒ අමුතුම හැඩයක් තියෙන කම්මුල් දෙක කොච්චර සිප ගන්න ඕන වුනත් ඒක ව්‍යාජ හැදියාවකින් වහගෙන ඉවසිමේන් උඹව සිහිකරගෙන උඹ දීපි ඩ්‍ර්‍රිම් කැචර් ඒකේ කලු පිහාටුවල අතරමං වෙනවා.

...................................................................

මේ පරිජ්චේදය කවදාවත් ඉවර වෙන එකක් නෙමෙ ශේන් , උඹට උත්තරයක් ලැබෙනකන් උඹ ආයෙත් පොත අරගෙන ආයෙත් ආයෙත් ලියපන්!

.කවී.

ඒක උමතු නැටුමක් වගේම කැද හැලියක්!

 වෙලාවට ඇත්ත කියන එක, කතා කියනවට වඩා අමාරුයි.  මිනිසෙක්ගෙ ජීවිතයක්. ඉහලට යන්න යන්න තනිකම වැඩි වෙනවා. කවුරුවත් නැති කඳු මුදුනේ තනිවම ඉන්නවා වගේ. 

ඒත් හැම මොහොතකම ගින්නෙන් දැවි දැවී තමයි එහෙට එන්නෙ වෙන්නෙ. 

මිනිස්සුන්ට පහර දෙන සුළඟ මොකක්ද කියලා කාටවත් කියන්න බැහැ. හැමෝම ඉගිලෙමින් ඉන්නවා. මරන්න ඕන නැත්නම් මැරෙන්න ඕන. හැම රැකියාවකම ඒ වගේ තමයි. ඒක උමතු නැටුමක්. මෙහෙන් පිට වෙන්නත්, ගමන් කරන්නත් සම්බන්ධයක් නැහැ. ඒක දෛවය ද? හැමෝම පැනලා යන්නයි උත්සාහ කරන්නෙ. කොහොම හරි යන්න ඕනේ කියලා තැතිගන්නවා. ඒත් පැනලා යන්න හැදුවම තවත් ගැඹුරටම ගිහින් එරෙනවා. මේකේ කතාවක් නැහැ. මොකද මේ ජීවිතයට තේරුමක් තියෙනවා නම් තියෙනවා. නැත්නම් නැහැ. මට නම් මේක නිකන්ම සෙල්ලමක්. වෙන කිසිදෙයක් නෙවෙයි!

– ගෞතම් වාසුදේවන් මේනන්. –

කවී බොශාට ලියමි.

මිනිස්සු කැමතිම අමතක කරලා දාන්න, එහෙමත් නැත්නම් වෙනස් වෙන්න. එහෙම වෙලා කිසිම වෙනසක් නෑ වගේ හැසිරෙන්න. සමහර අය වෙනස් නොවී ඉදිවි කියල හිතුවට ඇත්තටම ඒයාලටත් කවද හරි මේ වෙනස් වීම කියන උමඟ ඇතුලෙන් යන්න වෙනවා. හැමෝගෙම පාරවල මේක හරහා වැටෙනවා...බොහොම ඉක්මනින් හරි හුඟක් ප්‍රමාද වෙලා හරි.

මම හුඟක් වෙලාවට හිතාගෙන හිටියෙ ඉමන්දරා කියන චරිතය වෙනස් නොවී ඉදිවි කියලා. ඒත් මොනව කරන්නද ඒක මගේ හිතේ පමණක්ම ඇති වුනු හැඟීමක් නිසා ඉමන්දරාගේ හිත කියවන්න මට බැහැ නේ.

ඉතින් මම දවසක් ඇහුවා, ඉමන්දරා ඔයා පසු තැවෙනවද මාත් එක්ක කතා කරපු කාලය ගැන, මාව ආශ්‍රය කරපු විදිහ ගැන, හුඟක් පුද්ගලික දේවල් ඕන වෙලාවට බෙදා හදා ගත්ත එක ගැන? මට ඒකට උත්තරයක් ලැබුනෙම නෑ කවමදාවත්,, ඒත් සමහර දේවල් වැරදි  කියලා හිතෙනවා කියල නම් කිව්වා.

හැමෝගෙම හැමදේම අහගෙන හිටියට, අදහස් දක්වන්නේ නැතුව හෝ ඇතුව.මට දෙයක් කියා ගන්න ඕන වුනාම කෙනෙක් නැති වෙන එක නම් ගොඩක් භයානකයි කියලා හිතුනා. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ දැන් වෙන් කිරිමේ වැට ගහලත් ඉවරයි. දැන් අපිට කරන්න තියෙන්නේ මුකුත් වුනේ නැති ගානට බුරියානි එකක්, ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකක් හදාගෙන කන්න.. ඒ නිසාම මම ඉමදරාගෙන් ඇහුවා ඇයි මට යළුවෝ නැත්තේ කියලා?මට කතා කරන්න ඕන වුනාම, මගේ හිතට එන දේවල් බෙදා හදා ගන්න කෙනෙක් නැත්තේ කියන එක.?  ඉමන්දරා ඒ පොඩි පණිවිඩ දකින්නේ නැතුව ඇති.. නැත්නම් දැක්කත් ඒකෙන් වෑඩක් නොවෙන නිසා පිලිතුරු නොදී ඉන්න හිතන්න ඇති. ඉස්සර නම් මට කිව්ව මතකයි,  ඕනම  දෙයක් කියන්න මම ඉන්නවා , මම ඔයාගේ යාළුවෙක් කියලා, ඒ වගේම තවත් වෙලාවක මට හිතුනා මිනිස්සුන්ට ඕන අලුත් මම නෙමේ පරණ මාව කියලා.අඩු තරමින් මට ඒ නිහඩ මම ගාවම නැවතෙන්න තිබුනා. 

මගේ ජිවිතේ ලං කරගන්න මිනිස්සු කෝකියෝ වගේ! මම කැද හැලියක්! කෙනෙක් එක පැත්තකට හැදි ගානකොට අනෙකා අනික් පැත්තට හැදි ගානවා, කෙනෙක්ට හොදටම රහ දැනෙනකොට , තව කෙනෙක්ට් ලුණු මදි, එලවලු මදි, කොල වැඩී , ගින්දර වැඩී.. කොහොම හරි කමක් නෑ.. බඩ පිරෙනවා නම් මගෙන්..යන්කොට ලිප නිවලා යන්න..එච්චරයි.. පිච්චෙන්න බෑ හැමදාම..

ඒත් ඉමන්දරා මම දැන් දන්නවා නුඹ ආදේශකයක් ව්තරක් නෙමේ! උඹ කොහොමහරි හිතේ පතුලට වෙන්න ලොකු ඉඩක් වෙන කරගෙන ඉන්නවා හැමදාම. ඒ නිසා හිත රිදෙන වචන වලට, විහිළු වලට සමාවෙන්න.හුඟක්ම වචන  පිට වෙන්නේ වේදනාවත් එක්ක ආදරයකුත් ඇවිත් එතන අහිමි වීම කියනා ඉර්ශ්‍යාවත් එක්ක කැරකැවෙන නිසා. එක මොහිතකට තුරුල්ක කරගෙන හාදුවක් දෙන්න හිතුනත්, දැන් වැටක් ඉමන්දරාම ගහල නිසා මට ලේසියෙන යන්න එන්න බැහැ. චොකලට් වලට ආස නැති කෙනෙක් ඉන්නවා නම් ඒ ඉමන්දරා! හැබැයි එයා ආසයි මල් සුවදට!

.ශේනුක.

..........................................................

හැමදාම වගේ  ඉදලා හිටලා අපිව නොදන්න කෙනෙක් මරලා ගියාට අපිව නිරම නැවත නැවත මරලා දාන්නේ අපි හොදටම දන්න මිනිස්සු..

..කවී..