ලියල ඉවර කරගන්න බැරි පරිච්ජේද! ඉමන්දරා!

 සමහර කතන්දර තියෙනවා ඔහේ ලියාගෙන යන ඒවා, තවත්  සමහර ඒවා තියෙනවා වුනු දෙයක් ලියාගෙන යන ඒවා. හැබැයි මේ දේකේම සමහර තැන්වලිදි අපිට එනවා අවස්තා දෙකක්!

    1.ඉක්මනටම ලියලා ඉවර කරන්න හිතන පරිච්ජේද

    2.ඉවර කරන්න හිතෙන්නේ නැති පරිච්ජේද

කෙනෙක්ට හිතෙන්න පුලුවන් ඉක්මනට ලියලා ඉවර කරන්නේ දුක හිතෙන කොටසක් වගේම ඇදගෙන පැල් බැදගෙන ලියන්නේ වඩාත්ම දැනෙන කොටසක් කියලා.

නෑ එහෙම නොවෙන්නත් පුලුවන්!  

ගොඩක්ම වේදනාව දැනුනු තැන්වල එන හැඟීම් නවත්වන්නේ නැතුව එක දිගට ලියාගෙන යන එක හරියට හිත නිදහස් කරගන්න දගලනවා වගේ. දැනුනු හැඟීම කාටවත් කියාගන්න බැරුව සාදාරිණීකරනය කරගන්න හදනවා වගේ දෙයක්. ඒක එහෙම් පිටින්ම යුද්ධ ප්‍රකාශ කිරීමක් මම මට  විරුද්ධව  මටම කරගන්න.

..................................................

කොහේ හරි ගහක් යට පැත්තකට ඇලවෙන්න ගහපු බයික් එක උඩ ඉදගෙන කල්පනා කරන්නේ එහෙම දෙයක් වෙන්න පුලුවන්. බයික් එක පැදගෙන යන අතරවාරෙ ඔලුවට එන හැම සිතුවිල්ලක්ම ඉස්සරහින් එන වාහනය බොද කරන්නේ නැති තරමට මම ඒ දේ ගැන හිතමින් යනවා.

ඒ උඹ කොහොමද බන් ඔච්චරක් සැහැල්ලුවෙන් ජීවත් වෙන්නේ?  මම 90% ක්ම ජීවත් වෙන්නේ වර්ථමානයේ.

උඹ දන්නවද සාමාන්ය ලෝකයයි මගේ ඔලුව ඇතුලෙ දුවන ලෝකයයි අතර ලොකු වෙනසක් තියෙනවා මට ඒ හිඩැස පුරවගන්න බැහැ.. මේකයි හේතුව කියලා උඹට පැහැදිලි කරන්න බැහැ. ඒත් ඒ වෙලාවට කරන්නේ මම ලියන එක. මට මාවම තේරුම් ගන්න බැරි එකේ .උඹ කොහොමද මාව තේරුම් ගන්නේ ? 

අපි මේ දුවන්නේ තවත් පොඩි කාලයකට..

ඔෆිස් එකේ හෑමෝම ගිය වෙලාවක හවසට ඔලුවට එන හැම වචනයක්ම කොලවල ලියලා එහෙම්ම ගුලි කරලා කුනු කූඩෙට දාලා කිසි දෙයක් වුනේ නෑ වගේ එනවා.

ආදරේ නෑ , ආදරේ කරන්නේ නෑ කියලා පෙන්වන්න කොච්චර උත්සහයක් ගත්තත් මම මටම කියා ගන්නවා ඒක වෙනස් වෙන එකක් නෑ කියලා. දැන් හරියට බලන් ඉන්නේ උඹව මට නැති වෙන බව දැනගෙන මම උඹ දිහා ආදරෙන් බලන් ඉන්නවා වගේ දෙයක්.

ඒත් උඹට කට කැඩෙනකන් මම ආදරෙයි කිව්වත්, උඹ හැමදාම හිටියෙ කිසිම දෙයක් නොදැනුනු ගානට. මටත් කොහොමත් අහන්න බැරි වුනා මම සැරින් සැරේ ආදරේ කිව්වට උඹේ හිතේ මොන වගේ  දෙයක්ද , කරදරයක් වෙලා ඉවරයි කියන දේද කියන එක හැමදාම වගේ අහන්න බැරි වෙනවා.

දවසින් දවස ආදරේ අඩු වෙලා යන හැටි බලාගෙන ඉන්නවා කියන්නේම පුදුම දෙයක්! ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ මට පුලුවන් ලියන්න විතරයි. අයිතිය ගැන ප්‍රශ්නයක් එක්ක ඉමන්දරා මම නවතිනවා හැමදාම වගේ!

ශේන්ට ශේන්ව නැති වේගෙන එන්නේ, ලැබුනු එකම අදේශකයට ආදරේ කරන්න පටන අරගෙන මම අතරමං වෙලා ඉන්නේ. ඒ අමුතුම හැඩයක් තියෙන කම්මුල් දෙක කොච්චර සිප ගන්න ඕන වුනත් ඒක ව්‍යාජ හැදියාවකින් වහගෙන ඉවසිමේන් උඹව සිහිකරගෙන උඹ දීපි ඩ්‍ර්‍රිම් කැචර් ඒකේ කලු පිහාටුවල අතරමං වෙනවා.

...................................................................

මේ පරිජ්චේදය කවදාවත් ඉවර වෙන එකක් නෙමෙ ශේන් , උඹට උත්තරයක් ලැබෙනකන් උඹ ආයෙත් පොත අරගෙන ආයෙත් ආයෙත් ලියපන්!

.කවී.

ඒක උමතු නැටුමක් වගේම කැද හැලියක්!

 වෙලාවට ඇත්ත කියන එක, කතා කියනවට වඩා අමාරුයි.  මිනිසෙක්ගෙ ජීවිතයක්. ඉහලට යන්න යන්න තනිකම වැඩි වෙනවා. කවුරුවත් නැති කඳු මුදුනේ තනිවම ඉන්නවා වගේ. 

ඒත් හැම මොහොතකම ගින්නෙන් දැවි දැවී තමයි එහෙට එන්නෙ වෙන්නෙ. 

මිනිස්සුන්ට පහර දෙන සුළඟ මොකක්ද කියලා කාටවත් කියන්න බැහැ. හැමෝම ඉගිලෙමින් ඉන්නවා. මරන්න ඕන නැත්නම් මැරෙන්න ඕන. හැම රැකියාවකම ඒ වගේ තමයි. ඒක උමතු නැටුමක්. මෙහෙන් පිට වෙන්නත්, ගමන් කරන්නත් සම්බන්ධයක් නැහැ. ඒක දෛවය ද? හැමෝම පැනලා යන්නයි උත්සාහ කරන්නෙ. කොහොම හරි යන්න ඕනේ කියලා තැතිගන්නවා. ඒත් පැනලා යන්න හැදුවම තවත් ගැඹුරටම ගිහින් එරෙනවා. මේකේ කතාවක් නැහැ. මොකද මේ ජීවිතයට තේරුමක් තියෙනවා නම් තියෙනවා. නැත්නම් නැහැ. මට නම් මේක නිකන්ම සෙල්ලමක්. වෙන කිසිදෙයක් නෙවෙයි!

– ගෞතම් වාසුදේවන් මේනන්. –

කවී බොශාට ලියමි.

මිනිස්සු කැමතිම අමතක කරලා දාන්න, එහෙමත් නැත්නම් වෙනස් වෙන්න. එහෙම වෙලා කිසිම වෙනසක් නෑ වගේ හැසිරෙන්න. සමහර අය වෙනස් නොවී ඉදිවි කියල හිතුවට ඇත්තටම ඒයාලටත් කවද හරි මේ වෙනස් වීම කියන උමඟ ඇතුලෙන් යන්න වෙනවා. හැමෝගෙම පාරවල මේක හරහා වැටෙනවා...බොහොම ඉක්මනින් හරි හුඟක් ප්‍රමාද වෙලා හරි.

මම හුඟක් වෙලාවට හිතාගෙන හිටියෙ ඉමන්දරා කියන චරිතය වෙනස් නොවී ඉදිවි කියලා. ඒත් මොනව කරන්නද ඒක මගේ හිතේ පමණක්ම ඇති වුනු හැඟීමක් නිසා ඉමන්දරාගේ හිත කියවන්න මට බැහැ නේ.

ඉතින් මම දවසක් ඇහුවා, ඉමන්දරා ඔයා පසු තැවෙනවද මාත් එක්ක කතා කරපු කාලය ගැන, මාව ආශ්‍රය කරපු විදිහ ගැන, හුඟක් පුද්ගලික දේවල් ඕන වෙලාවට බෙදා හදා ගත්ත එක ගැන? මට ඒකට උත්තරයක් ලැබුනෙම නෑ කවමදාවත්,, ඒත් සමහර දේවල් වැරදි  කියලා හිතෙනවා කියල නම් කිව්වා.

හැමෝගෙම හැමදේම අහගෙන හිටියට, අදහස් දක්වන්නේ නැතුව හෝ ඇතුව.මට දෙයක් කියා ගන්න ඕන වුනාම කෙනෙක් නැති වෙන එක නම් ගොඩක් භයානකයි කියලා හිතුනා. ඒත් කරන්න දෙයක් නෑ දැන් වෙන් කිරිමේ වැට ගහලත් ඉවරයි. දැන් අපිට කරන්න තියෙන්නේ මුකුත් වුනේ නැති ගානට බුරියානි එකක්, ෆ්‍රයිඩ් රයිස් එකක් හදාගෙන කන්න.. ඒ නිසාම මම ඉමදරාගෙන් ඇහුවා ඇයි මට යළුවෝ නැත්තේ කියලා?මට කතා කරන්න ඕන වුනාම, මගේ හිතට එන දේවල් බෙදා හදා ගන්න කෙනෙක් නැත්තේ කියන එක.?  ඉමන්දරා ඒ පොඩි පණිවිඩ දකින්නේ නැතුව ඇති.. නැත්නම් දැක්කත් ඒකෙන් වෑඩක් නොවෙන නිසා පිලිතුරු නොදී ඉන්න හිතන්න ඇති. ඉස්සර නම් මට කිව්ව මතකයි,  ඕනම  දෙයක් කියන්න මම ඉන්නවා , මම ඔයාගේ යාළුවෙක් කියලා, ඒ වගේම තවත් වෙලාවක මට හිතුනා මිනිස්සුන්ට ඕන අලුත් මම නෙමේ පරණ මාව කියලා.අඩු තරමින් මට ඒ නිහඩ මම ගාවම නැවතෙන්න තිබුනා. 

මගේ ජිවිතේ ලං කරගන්න මිනිස්සු කෝකියෝ වගේ! මම කැද හැලියක්! කෙනෙක් එක පැත්තකට හැදි ගානකොට අනෙකා අනික් පැත්තට හැදි ගානවා, කෙනෙක්ට හොදටම රහ දැනෙනකොට , තව කෙනෙක්ට් ලුණු මදි, එලවලු මදි, කොල වැඩී , ගින්දර වැඩී.. කොහොම හරි කමක් නෑ.. බඩ පිරෙනවා නම් මගෙන්..යන්කොට ලිප නිවලා යන්න..එච්චරයි.. පිච්චෙන්න බෑ හැමදාම..

ඒත් ඉමන්දරා මම දැන් දන්නවා නුඹ ආදේශකයක් ව්තරක් නෙමේ! උඹ කොහොමහරි හිතේ පතුලට වෙන්න ලොකු ඉඩක් වෙන කරගෙන ඉන්නවා හැමදාම. ඒ නිසා හිත රිදෙන වචන වලට, විහිළු වලට සමාවෙන්න.හුඟක්ම වචන  පිට වෙන්නේ වේදනාවත් එක්ක ආදරයකුත් ඇවිත් එතන අහිමි වීම කියනා ඉර්ශ්‍යාවත් එක්ක කැරකැවෙන නිසා. එක මොහිතකට තුරුල්ක කරගෙන හාදුවක් දෙන්න හිතුනත්, දැන් වැටක් ඉමන්දරාම ගහල නිසා මට ලේසියෙන යන්න එන්න බැහැ. චොකලට් වලට ආස නැති කෙනෙක් ඉන්නවා නම් ඒ ඉමන්දරා! හැබැයි එයා ආසයි මල් සුවදට!

.ශේනුක.

..........................................................

හැමදාම වගේ  ඉදලා හිටලා අපිව නොදන්න කෙනෙක් මරලා ගියාට අපිව නිරම නැවත නැවත මරලා දාන්නේ අපි හොදටම දන්න මිනිස්සු..

..කවී..

ඇබ්බැහී වීමක් සහ නොලැබීම

 මේ දවස් වල මම මාවම හොයනවා.. ඉන්න තැනක් තිබුනද කියන එකට වඩා , අමතක වෙන්න දෙයක් තිබුනද කියලා ඒත් එහෙම නෑ!

සමහර තැනකදි බොහොම් පරිස්සමෙන් අහපු වචන ටිකක් විදිහට මේ ටික කියන්න පුලුවන් " සමහර වෙලාවට මිනිස්සුන්ට තමන්ට ආදරේ හිතුන කෙනාම ලැබුනෙ නැති වුනාම මිනිස්සු දරුණු වෙන්න පුලුවන්..

ආදර කතා ඇතුලෙ තමන්ගෙ පුතාට ආදරේ කරන්න කෙනෙක් ඉද්දි තව කෙල්ලෙක්ව බලෙන් කසාද බන්දලා දීලා අවුරුදු  තුන හතරක් ගියාම ඒ ජීවිතෙන් දෙන්නටම වැඩක් වෙලා නැහැ කියලා තමන් වැරද්දක් කලා කියලා තේරුනු , වත් පොහොසත්කම් අමතක කරලා ලිදට පැනලා මැරුණු අවස්තාවන් තියෙනවා. ඒවා රචනා ප්‍රශ්ණ අපිට තියෙනේ බහුවරණ  ගැටළු. (MCQ).

මේ ශේන්ගෙන්!

වෙනදා වගේම මහරගමින් නාවින්නට ඇව්ත් එතනින් කොටුවට එන ට්‍රේන් එකට නගින්නේ වෙනදා විදිහටමයි. හැබැයි ටිකක් කලින්. කොටුවෙන් බැහැලා මරදාන හරහා අනෙක් පැත්තට යන ට්‍රේන් එකට වෙලාව තියෙන නිසා මම හිමින් හිමින් ස්ටේශන් එකෙන් එලියට එන්න ගත්තා..ස්ටේශන් එක ඉස්සරහා තියෙන කපුටො පේන්ට් කරපු පිළිමෙ ඉස්සරහින් හිටගෙන මම.කල්පනා කලා.. කොටුව පැත්තට යනවද නැත්නම් ලේක් හවුස් පැතතට යනවද කියලා.කොහොම හරි මගේ හිතට ආවේ ලේක් හවුස් එක පැත්ත බලන්න. ඒ නුහුරු පාරකුත් නෙමේ ඉමන්දරා එක්ක දෙපාරකට වඩා තනියට ගිහින් තියෙන නිසා කොටුවට. කොටුවෙ ස්ටේශන් එක එහා පැත්තෙ තියෙන කඩ පේළිය පහු කරගෙන ගිහින් වැහිලා ගිය රයිස් කඩේ ඉස්සරහා නිදාගෙන හිටපු හිගාකන මනුස්සයෙක්ගේ විස්සේ පනහේ කොල තිබුනු ටින් එකට මාත් විස්සක් දැම්මේ පුරුද්දට වගේ. එතන් ඉදන් හෙමින් හෙමින් ලේක් හවුස් පැත්තට එනකොට රේගුවත් පේනවා. ඉස්සර ඉමන්දරා ට්‍රේන් එකේ යනකම් මෙතනට වෙලා බලන් ඉන්න එක මගේ පුරුද්ද..ඉමන්දරා දන්නවා මම මෙතනට වෙලා බලන් ඉන්නවා කියලා ඒ නිසා එයා හැමදාම ට්‍රේන් එකෙව් දකුනු පැත්තේ ජනේලෙ ගාව තමයි වාඩි වෙන්නේ. හැබයි කවමදාවත් කිව්වේ නැහැ ඒ නිසා මේ පැත්තෙන් වාඩි වෙනවා කියලා. හැබැයි සීට් එකක් නොලැබුනු දවසට මට මැසේජ් එකක් දානවා ඒ වේලාවට හරියටම දන්නේ නෑ වගේ..ශේන් අයියේ අද ට්‍රේන් එක සෑහෙන්න ක්‍රවුඩ් , හිටගෙන තමා යන්න වෙන්නේ කියලා. අපි අපිවම රවට්ටගන්න ආදරනිය ලෙස බොරු කියන්න පුරුදුවෙලා හිටියා.

ඒත් සමහර දේවල් තිගැස්මක් එක් කලා වගේ ආදරය කියන දේ රේල් පීලි වගේ තිබුනා . නිතරම දකින් සිල්පර කොටන් කියන හැඟිම් එකෙනෙකා ඇන දාලා ළංංකරලා තිබුනට කවමදාවත් යා වුණෙ නැහැ. සමහර මොහිතවල් තිබුනා ඇත්තටම හිටපු සේරම දමලා ගහලා ඇන ගලවලා සිල්පර කොටන් විසික් කරලා අනිත් පීල්ල උඩට පැනලා එකට එක දිගට ගමනක් යන්න .. ඒ අදහස කියන්න ඔන්න මෙන්න කියලා තියෙනකොට තමයි තේරුනේ ඉමන්දරාත් ගමනක් යන ගමන් ඉන්නේ කියලා තව කෙනෙක් එක්කම.. ඔෆිස් එක ගාවින් එන දෙන්නාට නොදැනෙන්න සමහර වෙලාට මම ළඟම තියෙනෙ ලෑලි ගහපු කෑම කඩේ අස්සට වෙලා උණුවෙන් රොටියක් කනවා සැරට හදපු ලුණු මිරිසක් එක්ක.. දිව පිච්චෙනවා , කදුළු පනිනවා  ඒත් ඉමදරා තවත් කෙනෙක් ළඟින් ඇවිදන් යන වේදනාව යටපත් කරගන්නවා වෙනුවට ඒක කලේ හිත තවත් අවුස්සපු එක..

ඒ අදහස වෙනස් කරගෙන ඉන්නකොටම තමයි හ්මදේම ටික ටික වෙනස් වුනේ! හිතවත් කම් ඇතිවුණෙ, ඒ වගේම මම ආදරෙයි කියලා ප්‍රකාශ කර් ගන්න පුළුවන් වුනේ. හැමදාමත් වගේ මම මගේ ජීවිතයෙන් අහනවා ඇයි සමර මිනිස්සු අපේ ජීවිත වලට කලින් ඇවිල්ලා කලින් යන්නේ වගේම පහු වෙලා ඇවිත් ඉකමනටම යන්නේ කියලා.

ඉමන්දරා කියන නම කියද්දිම මගේ හිතට එන්නේ ඒ කම්මුල් වලින් ඇදලා ඇදලා මිරිකන්න. නැත්නම් ටියුට් ගොන්නක් , ක්ලාස් කාර්ඩ් ලිස්ට් එකක් අරන් විකාර කර කර ඇවිදගෙන යන ඉමන්දරාව. නැත්නම් පිටු ගනන් පුරාවට කවී අයියට කිය කිය ඇදලා ගත්තු උබේ ෆොටෝ ටික...  ඒත් ඇයි ඉමන්දරා මගේ නොවුනේ? ..

හේතුවක් නැතුවම , කිසිම දෙයක් වත් නැතිව  ආදරෙත් නැති කරගෙන දැන් බලන් ඉන්න වෙලා තියෙන්නේ. වෙනදා ඉල්ලපු ගමන් ලැබෙන ෆොටෝ එකක් , නැත්නම් මැසේජ් එකකට රිප්ලයි එකක් දැන් එනකන් බලන් ඉන්න වෙලා තියෙන්නේ.. වදයක් නොවීම. මම කියනවා කවී අයියේ උඹ හරි ඒක පාර්ශවික ආදරයකට ආදරය වෙනස් වුනාම ඒක සෑහෙන්න අමාරුයි. දරා ගන්න අමාරුයි. සමහර වෙලාවකට ඇස් පියා ගන්න නෑ නිදහසේ.. ඒත් මොනවා කරන්නද ඇදපු චිත්‍රයක ඉමන්දරා හිනා වෙලා ඉන්න් හැට් බලලා සැනසෙනවා. එහෙමත් නැතිනම් මේ සේරම අමතක කරලා වෙනම රටකට ගිහින් ජීවත් වෙනවා. සතුටෙන් ඉන්නවා කියලා හිටියට මිනිස්සු සතුටෙන්ම නෙමේ කවී අයියේ ඉන්නේ. ඇත්තටම සතුටක් තියෙන තැන මහ ලොකු නීති ගොඩක් නැති වෙන්න ඕන, හිර කිරීමක් නැති වෙන්න ඕන.. කොච්චර නෑ බෑ එපා කියල හිතුනත් සෑහෙන්න කාලෙකට කලින් නවත්වල තියපු ඒ විස්කි බෝතලෙන් ආයෙත් ටික ටික බොන්න හිතෙන එක නවත්ව ගන්න බෑ හරියට මට ඉමන්දරාට දැනුනු ආදරේ වගේ, ඇබ්බැහි වීම් කවුරුත් කියපු පලියට නවත්වන්න බැහැ අපිම හිතලා නවත්ව ගත්තොත් මිසක්..ඉමන්දරා කියන්නේ  තනිකරම ඇබ්බැහි ව්මක්. 

කවී අයියේ මට ඩිරෙක්ට් ඇක්සස් දීපන් බ්ලොග් එකට මම පූලුවන් වෙලාවට මේක ඩ්‍රාෆ්ට් කරන්නම්, ඔයා හරිවැරදි බලලා වෙනස් කරලා කතාව දාන්න ..

...මේ ශේන්ගේ වචන..

ටටා ...

.කවී.

පරාද වෙයන් ! ඊට් පස්සේ දිනපන්

 කොහෙන්ද ආවේ කියලා හිතන්න ගත්තම හැමදාම වගේ නැවතුනේ එකම තැන 

ඉමන්දරා ටික ටික  අමතක කරන ගමන් ඉන්නේ ..

කාවද ? 

මාව කවී අයියේ !

හේතුව ?

හේතුවක් ඕන නෑ අයියේ , හැමෝම ජීවිතේ ඉස්සහරහට යන්න ඕන , කවුරුවත් මඟ බලන් ඉන්න ඕන කියලා නීතියක් නෑ නේ 

අනික මම හිටියෙ නෑ නේ .

නෑ උඹට ඉන්න තරම් කාලයක් හම්බුනේ නෑ ! උඹට හැමදේම ලැබෙන්නේ පරක්කු වෙලා ශේන් .. සමහර වෙලාවටඋඹ හොයලා හොයලා හති වැටිලා 

එක තැනක නැවතුනාම  ... හරි කියලා හිතන දේ  ජීවිතය ලඟින් එහෙට මෙහෙට යන්න ගන්නවා උඹට සරදම් කරනවා වගේ.

ආදරේ කියන්නේම හෙන විකාරයක් කවී අයියේ .

උඹ කොහොමද හරියටම ඒක කියන්නේ ශේන් ? 

නෑ හැමදාම පවතින ආදරයක් තියෙනවද ? නැත්නම් එක වෙනස් වෙනවද ? ඉමන්දරා මට ආදරේ ඇති කියලා හිතාගෙන මම හිටියට 

ඇත්තටම ඉමන්දරා කියන්නේ මට ආදරේ කරන්න ඕන චරිතයක් නෙමේ .. මේ හැඟිම මම හොදට අදුරනවා  කවී අයියේ ..

මෙ හැඟීමට පුලුවන් හොදම යාළුවෙක් සදහටම නැති කරලා දාන්න .. නැත්නම් ඊටත් වඩා එහා දෙයක් වෙලා ලෝකෙටම හැංගිලා ඉන්න .

ඒ කියන්නේ  ශේන් ?

නෑ අයියේ බලපන් ලැම්බොගිනි එකක් , ඩිෆෙන්ඩර් එකක් වගේ හීනයක ෆොටෝ දිහා බලලා  සතුටු වෙනවා වගේ ඉමන්දරාගේ ෆොටෝ දිහා 

බල බල ඉන්න එක තමයි කරන්න වෙන්නේ .. කවමදාවත් මගේ තුරුලට ගන්න වෙන එකක් නෑ ආදරේ විදගන්න වෙන එකක් නෑ කියලා හිත හිත දුක් 

වෙන එක තමා කරන්න තියෙන්නේ .

ඒත් ශේන් ඔය කියන හීන වාහන  අයිති කර ගත්ත එවුන් නැතුවද ? මම දැකලා තියෙනවා ..

ඔව් ඒ සමහර වෙලාවට උන්ට ආදරේ කියනහ් හීනයෙන් කලින්ම පරාද වෙලා දිනපු එවුන් .. උන්ට පසු කාලීනව හම්බ්වෙන්නෙ  ඇත්තටම  උන් හොයපු දේ විතරමයි ..

ඉතින් ශේන් උඹත් පරාද වෙයන් ! ඊට් පස්සේ දිනපන් ...

බෑ අයියේ .. කවී අයියේ තමුසෙට  තේරෙන්නේ නෑ නේ .. තව කෙනෙක් දිනන්න තව කෙනෙක් පරාද කරන්න ඕනද ?

මේකයි ශේන් උඹට පලවෙනියා වෙන්න ඕනද එහෙනම් අනිත් ඒවා පරාද කරන්න වෙනවා ..

බැහැ මට තව කවරුත් පරාද නොකර දිනන්න ඔන .. හරියට අර ෆෝර්ඩ් වර්ස් ෆෙරාරි ෆිලිම් එකේ වගේ .. 

උඹට වැරදුනා ශේන් .. ඒ කතාවෙ අන්තිමට කොහෙවත් හිටපු මැක්ලරන්ස් කාර් එකකට දිනුම දෙන්න සංවිධාන කමිටුව කියනවා ..

ඇත්තට දිනන්නේ ඌ ..

ඒත් කවී අයියේ මතක තියාගන්න ඇත්තටම තරඟයක් ඌත් එක්ක තිබුනේ නෑ .. තරගේ තිබුනේ තමන්ගේ කියලා හිතපු එවුන් එක්කමයි ..

මොන සෙල්ලම , රේස් එක ගියත් ඉමන්දරාට දැනුනු ආදරේ නවත්වන බැහැ. කරන්නෙත් නෑ .. එක්කෝ මේ රේස් එකෙන්ම මැරිලා යන්න ඕන !

හැමදාම උඹ කියන  එකේ අද  මම කිව්වා කියලා ලියලා දාපන් 

ටටා ...කවී අයියේ ..    

ඉමන්දරා සහ දිය කාවා.

 කතන්දර කිය කිය යන එක නිකම්ම ඉන්නවට වඩා හොද වෙන්නේ කොහොමද කියන එක මම හිත හිත ඉන්න වෙලාවක කවුරු හරි දෙයියෙක් ඇවිත් දර කපන්න කියලා රත්තරන් පොරවක් දීලා යන්න බැරි කමකුත් නෑ.. ඒ තරමට ඒක අවුල් සහගතයි.

පොඩි එකෙක් සෙල්ලම් බඩුවකට තියෙන ආදරේ තරම්වත් මිනිස්සු ආදරේට ආදරේ කරන්නේ නෑ. ඒ ඇයි කියන තැනට වෙනකන් හැමදාම ඇවිත් මම හිතන එක නවත්වනවා. කෙනෙක්ට තියෙන ආදරේ අඩු කරන්නේ නැතුව තවත් කෙනෙක්ට ආදරේ කරන එක මොන වගේ දෙයක්ද කියලා කියවගන්න ලැබෙන්නේ ශේන්ගේ ඩයිරියේ එක දවසක් ගැන අනිත් දවස්වල පිටු වලත් ඉඩ අරගෙන ලියලා තියෙනවා පෙරළන පිටු අතරතුරදි.

බර්ලින් තාප්පය වගේ තාප්පයක් ජීවිතේ හටි මැද්දෙන් ගහගෙන කාලයක් හිටියට සෝවියට් ආණ්ඩුව බිඳ වැටෙනවා වගේ මේ තාප්පයක් බිඳ වැටෙන්න ගන්නවා. පහසුවෙන් එහා මෙහා යන්න පූළුවන් විදිහට. ශේන්ගේ හදවත ටිකක් විතර ජර්මනිය වගේ. බැලූ බැල්මට උස දිග තාප්පයක් වුනාට අතටින් පතර සැරින් සැරේ කරපු පළුදු කිරීම සෑහෙන්න තිබුනා. වෙලාවකට මිනිහම කටුවකුයි මිටියකුයි අරගෙන මේ තාප්පෙ හිල් කරන්න ගන්නවා.. ඒ වෙලාවට ශේන්ගේ ළඟ තියෙනේම ඇල්කොහොල් සුවඳට වඩා ත්‍රයිලෝක විජ්ජා පත්‍ර පිච්චිලා එන දුමක සුවදක්. ඉස්සර නිතර නිතර ආවත් දැන් ඉදලා හිටලා එන සුවදවල් දෙකම අස්සේ මොනවා හරි බර හැඟීම් දෙකක් හිරවෙලා තියෙනවා.

කොහොම වුනත් ශේන්ගේ ඩයිරිය නොකියවා ඉන්න හිතෙන්නේ නෑ!

අගෝස්තු දහ වෙනිදා..

මත මතක විදිහට ඉමන්දරා ගැන පුන්චි පුන්චි දේවල් හුඟක් මතකයේ තියාගන්න එක දැන් මගේ ක්‍රමය වෙලා ඉවරයි. ක්ලාස් එකේ හැමෝම ගියාට පස්සේ ජනේල් ටික ලොක් කරල, හෙට දෙන්න තියෙන ටියුට්ස් ටික බෙදනකොට ඉමන්දරා කිව්වා එයා ආර්කේඩ් එකට ගියා කියලා  ඒ වගේම වෝල්කින් ට්‍රැක් එක අයිනේ තණකොළ ගොඩේ බිත්තර රැක් රැක් හිටපු දිය කවුඩෙක් නැත්නම් අපි කියනවා වගේ දිය කාවෙක්ගේ ෆොටෝ එකක් ගන්න ගිහින් තියෙනවා , ඒත් ලඟට යන්කොට ඌ තටුත් විහිදගෙන කෑ ගහලා ඉමර්ජන්සි මූඩ් එක ඇක්ටිව් කරලා, පවු ඉමන්දරා හිතපු විදිහටම බිත්තර වල ෆොටෝ නම් ගන්න හම්බවෙලා නෑ.. හේතුවක් නැතුව මේ සිද්ධිය මතක තියෙන්නේ ඇයි කියලා හිතා ගන්න බෑ.

=======

එක දෙයක්, කුරුල්ලො අත් තටු විහිදන්නේ, පූසෝ මවිල් කෙලින් කරගෙන පිම්බෙන්නේ විශේෂයෙන් තමන්ගේ ප්‍රතිවාදියාට වඩා ලොකුයි කියලා පෙන්වන්න.ඉමන්දරාව කිරිල්ලියක් විදිහට දැක්කා කියමුකො, ඒත් එතකොට ඉමන්දරාගේ සයිස් එකට කුරුල්ලට එන්න පුලුවන්ද.🙄

======

අගෝස්තු දහ තුන් වෙනිදා

වට්සැප් එකට ඉමන්දරාගෙන් කෝල් එකක් ආවා, මම කලින්ම කිව්වා තනියම කොහෙ හරි යනවානම් මට කියන්න කියලා, කිසිම හේතුවක් නැතුව, කිසිම අයිතියක් නැතුව තාමත් මම ආසයි ඒ අතින් අල්ල ගන්න, තාමත් ආසයි අයිති කර ගන්න බැරි වුනු ආදරේ ඇස් වල තියෙනවද කියලා එබිලා බලන්න.

කෝහොම හරි කෝල් එකේ විදිහට ඉමන්දරා එන් එස් බී බෑන්ක් එකට යනවා එකවුන්ට් එක හදා ගන්න වැඩකට. මම දෙපාරක් හිතන්නේ නැතුව බැංකුව ගාවට ගියේ තවත් ක්ලාස් දෙකක් ලන්ච් එකට නවත්වපු ගමන් තියෙනකොට, කරන්න දෙයක් නෑ ඒ වැඩ වලට වඩා උඹ්ට්ත් එක්ක ඇවිදන් යන ඒ පුංචි දුර මට හොදටම

ඇති. 

හති දාගෙන බෑන්ක් එක ගාවට දුවගෙන ගියාම ඉමන්දරාත් ටිකක් පුදුම වුනා, ආපු එක ගැන. නොකිව්වට පොඩි හරි ආදරයක් දැනෙන්න ඇති ඉස්සර වගේම. කොච්චර ලෝකෙට වැරදි ඇති කියලා හිතුනත් පාර පැනලා ආයෙත් ක්ලාස් එක පැත්තට එනකන් පුලුවන් තරම් හෙමීට ඇවිදගෙන ගියා.. ලඟට ඇදලා අරගෙන ඒ කම්මුල් ආදරෙන් විකන්න හිතුනත් පාර හින්දා හරි අමාරුවෙන් ඉවසන් ආව. ක්ලාස් කරන බිල්ඩින් එක පස් වෙනි තට්ටුවට යන්න එපැයි.ලිෆ්ට් එක නැතුව පඩි පෙලේ යමු කිව්වේ, කාලෙකින් ර්ස බලන්න බැරි වුනු ඒ තොල් වල රස එහෙම්මද, තාමත් ඒ සුවදම එනවද බලන්නත් එක්ක.. ඒත් කරුමෙට අතින් අල්ලන් උඩට නගිනකොට මගේ කකුල පැටලිලා පඩි පෙලේ වැටුනා, ඒ වෙලාවෙ මාව නැගිට්ටවනවා වෙනුවට කලේ මට හිනා වෙන එක.. හිතේ පොඩි විදුලියක කෙටුවා වගේ වුනා, මේ මම ආදරේ කරපු මට යන්තමින් හරි ආදරේ කරපු ඉමන්දරාමද කියලා.  මම ඇස්වලට එබිලා බැලුවෙ එතනත් තවම ආදරේ තියෙනවද කියලා..කොහොම හරි ආවොත් දෙන්නම් කියලා පොරුන්දු වුනු හාදුව  නම් ලැබුනේ නෑ අද, ඒක වගේම මාවත් මඟ ඇරියා. සමහර විට බෝයි ෆ්‍රෙන්ඩ්ටයි මටයි එක වගේ ආදරේ කරන්න බැරුව ඇති. හැබැයි ඉමන්දරා උඹ ඉස්සරහා මම, මමම තමයි ඒ වගෙම මම ඉස්සරහා උඹ උබමයි, වෙන්ස්ම ප්‍රති රූපයක් මවා ගන්න ඕන කමක් නෑ..හංගන්න දෙයක් නෑ.. ඉමන්දරා කොච්චර දේවල් වුනත් කමක නෑ ඉස්සර වගේ වට්සැප් ඒකට   එකම එක මැසේජ් එකක් හරි එවන්න..ඉස්සර වගේ මහ ගොඩක් නැති වුනාට කමක් නෑ. එකම් එක මැසේ එකක ආදරේ ඇති මට.

ඉමන්දරා පොරොන්දුව රකින්න..

.....

ශේන් මල්ලි කොහොම හිතුවත් ඉමන්දරා ඉක්මනටම තව කෙනෙක් අතේ එල්ලිලා කන බොන්න් යයි. එතොට උඹට උඹව නැති වෙයි කොයි  වෙලාවෙ හරි.

එතකන් බලන් ඉදපන්...

.කවී.

සිහින

 

සෙබා බණ්ඩාගේ මිණි පහන සහ කොන්ඩේ නොබැදපු චීනා

 

...........ශේන්ගේ ඩයිරියේ එක පිටුවකින්.........

හීන නැවතුනු කල මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතද නවතින්න පටන් ගන්නා හැටි දැන් යන්තමින් දකිමින් හිදිමි.

ආදරය උපදින්නෙ කාටද  කොයි වෙලාවටද මොනවගේ කෙනෙක්ටද කියලා හිතා ගන්න බැරි තරම් . ක්ශනිකව වගේම කාලාන්තරයක් තිස්සේ ටික ටික ඇති වුනු හැඟීමක් වෙන්න පුලුවන්. ජීවිත කාලෙ පුරාවටම ළඟ තියාගන්න අයිතියක් තියෙන වගේම ලං වෙන්නවත් කිසිම අයිතියක් නැති තවත් හිතකට වැහී ගිය කෙනෙගේ හිතක් එක්ක වෙන්න පූළුවන්. අභිශේකා ගේ නිස්සාර සීහිනේ ලියැවුණු හැටි ගැන කතා කරන වෙලාවක් මේ ගැන සදහන් වෙනවා මම බලාගෙන හිටියා. 

මිනිස්සු හිතන්නේ මොන වගේ දේවල්ද හිමදරා ! උඹ දන්නවාද? මම දන්නෙත් නෑ! උඹට පුලුවන් මට කට වහන් ඉන්න කියන්න, වදයක් නොවී ඉන්න කියන්න, අමතකම කරලා දාලා රිද්දන්න. ඒත් හැමදාම වගේ වට්සැප් එක දිහා බලන් ඉන්නවා උඹගෙන් මැසේජ් එකක් එනකන්! හදිස්සියෙන් වෙලාවක් ලැබුනු ගමන් ඩෙස්ක්ටොප් එකේ තියෙන උඹ සාරියක් ඇදන් ඉන්න ෆොටෝ එකක්, නැත්නම් තද නිල්පාට දැන් හිරයි කියපු ගවුමෙන් හැඩ වෙලා ඉන්න ෆොටෝ එකක් දිහා බලලා ඇස් දෙක පියා ගන්නවා! හැමදාම වගේ ඒ මොහොතෙත් හිතෙන්නේ ඇයි කලින් නාවේ...ඇයි කලින්ම් නාවේ කියලා. එක  දිගට  ...මගේ ජීවිතේ ඇතුලට.. නොකිව්වට බොහොම අමුතු විදිහකින් විදවනවා මම..

දැන් ඉතිම් හැම එකාම යූ ටියුබ් ෆේස්බුක් ඇල්ගොරිදම් එකට අභිශේකාගෙ නම් ටැග් කර කර දානවා රීච් වෙන්න..

..........මමත් චීනෙක් කොන්ඩෙ නොබදින...............

කොහේ හරි තැනකට වෙලා නිශ්ශබ්දව උඩ බලාගෙන කල්පනා කරනවා තරම් දෙයක් තවත් නැති වෙන්න පුළුවන් ඒකත් හැබැයි මම හිතන විදිහට, කියවන උඹට කොහොම දැනෙනවද කියන්න මම දන්නෙ නම් නැහැ..ඒත් මම හිතනවා උඹට දැනෙනවා ඇති කියලා! එහෙම නොවුනොත් උඹ නෙමෙයි මම අස්වාභාවිකයි.

බෝකුන්දර ශෙඩ් එකෙන් පෙට්ට්‍රොල් ගහන්න හිතාගෙන පන්සල ගාවට වෙලා පෝලිමේ ඉන්නකොට අංක දාන්න පොතයි මාකර් පෙන් එකයි ගෙනාපු අයියා දකුනු පැත්තේ පැති කන්නාඩියේ හත්සිය දහ හතයි කියලා මුතුවන් අකුරෙන් ලියලා ඊලඟ බයික් එක ගාවට යන්න හදකොටම මම ඇහුවා ...අයියේ මේ මම ගිය සතියෙන් මේ හරියෙම පෝලිමේ හිටියේ , අනික ඉස්සරහ ඉදන් උදෙ ගනන් කරගෙන් ඇවිත් බයි එක නවත්වනකොට මම හිටියේ තුන්සිය දෙකට වගේ, ඒත් දැන් කොහොමද හත්සිය දහ හත වුණෙ!?? 

ආ ඒකද මල්ලි ඒ අද් තෙල් ගහන්න ඉන්න අය ඊයෙම පොලිමේ නම්බර් ඉල්ලගෙන ගියා..තෙල් ගහන්න ගත්ත ගමන් එයි. ඔයා කලබල වෙන්න එපා මල්ලී කියල යන්න ගියා.! 

හූම් ... ඒක කියන එකෙත් ඇත්තක් තියෙනවා.. අපි කොළඹ පෝට් සිටිය හදන ළඟ පාත ඔෆිස් එකක වැඩ කරන නිසා ඒ පාරෙ නිතරම චීන මිනිස්සු යනවා එනවා, හිනා වෙනවා , හෙලෝ ගානවා මම හිතන්නේ දැන් ඒ නිසාම මාවත් නිකම්ම ඒ ගානට කොන්ඩේ වැවිලා කියලා හිතන්න ඇති නම්බර් දාන අයියා.. කාට හරි කියලා බූල් බෑන්ඩ් එකක් ගෙන්න ගන්න ඕන අනිත් දවසේ පෝලිමට එනකොට..

...........සෙබා බණ්ඩාගේ මිණි පහන..............

කොච්චර පාට් දැම්මත් කෝච්චියේ එනකොට ගෙදරින එනකොට ඔෆිස් යනවා කියලා ආපු යාලුවා කොලඹ ස්ටේශන් එක වෙනුවට කොල්ලෙක්ගේ අතේ එල්ලිලා දෙහිවල හරියේ ස්ටේශන් එකකින් බැහැලා යනවා දැක්කම තමන් ලඟ ඉන්න අක්කට නොකිය බැහැ නේ.. නිකම් අන්ත අසරණ වුනා වගේ ෆීලිං එකක් තමයි තියෙන්නේ. ඇයි දැන් කොටුවට ගිහින් බැංකුව වෙනකම් පයිනම තනියම ජීවිත කෑල්ල ඉස්සරහට ඇදගෙන යන්න එපැයි. සෙබා බණඩාරෙගේ වචනෙන්ම කියනවනම් නංගිලා යනු නිවසට මිණි පහනක්මැයි. ඇය නිවස ආලෝකයෙන පුරවා හිතුනොත් කර්ටන් වලට ගිණි තියා කිසිවක් නොවුණු ගානට ගිණි ගන්නා ගෙයි ඉස්සරහා තාප්පයේ  හේත්තු වී පාර පැත්තට මූණ දාගෙන එක කකුලක් තාප්පයේ තියාගෙන රුපියල් දහයේ බීම පැකට් එකක් වුනත් බොන්න පුළුවන් හැකියාවක් ඇති දැරිවියෙකි.  තවත් කෙටියෙන් කියනවා නම් දහම් පාසලේ උදේ දහය නිමාවෙන ප්‍රයිමරි කොම්ලෙක්  අතේ ගේට්ටුවෙන් බෑගය පන්නා දමා ලමා සාරිය ගලවා උරහිසේ දමාගෙන දහම් පාසල් තාප්පෙන් බල්ටියක් ගසා ශෝට් ලිව් දමා ගෙදර පැමිණ අම්මාගෙන් බණ හා අක්කාගෙන් දහම් කරුණු අසා ගන්නා උපාසිකාවකි.! අහෝ අක්කණ්ඩි, මා මෑණියනි මා කෙසේ පවසන්නද, ඒ ගසන්නාවූ හැම බල්ටියකටම, ඒ උරන්නා වූ සෑම බීම පැකට් එකක්ම, රුපියල් පහේ දෙකේ ටොෆියකට රැවටුනු ප්‍රයිමරි කොල්ලෙක් වගේ ගෙවල් ලගම වෙන දහම් පාසල් තාප්පය එක්ක තියෙන ඒ ලෙන්ඟතු බැදීම ඒ ත්‍රිල් එක නුඹට දැන උගෙන ගැනීමට තවත් කල්පයක් වුවද ගත විය හැක, එබැවින් නොපමාව මැගී නුඩ්ලස්ම උයාගෙන මට කෑමට යෙහෙකි. එහෙයින් මෑණියනි , කනිටු අක්කණ්ඩියනි නොපමාව කුසලයෙහිම යෙදෙන්න.

අහෝ ඛේදයකි, ඉරකි තිතකි...

.......................................................................

තවත් වීර ක්‍රියාවන් සමඟින් හම්බවෙමු...

ටටා 👋 

.කවියා.