මුලු නුගේගොඩ නගරයේම ඇත්තේ කලබලකාරී බවකි, ඊටත් වඩා කොහුවලද ඉන් අඩුවක් නම නැත. ශේන් තම පෙම්වතිය සමඟ පුද්ගලික උසස් අද්‍යාපන ආයතනයක යන්නේ ඒ ලෙවල් වලින් පසු ඉගෙන ගැනීමට අවශ්‍ය යැයි සිතුනු මානව කලමණා කරනය ගැන පාඨමාලාවක් සාදහා ලියාපදිංචි වීමටයි. ඔහුගේ පෙම්වතිය වන ශෙනාලි පැමිණෙනෙන්නේද එම පාඨමාලාව සදහාම එක්ව ලියාපදිංචි වීම සදහාමයි. ඔවුන් සමඟ තවත් පිරිසකි, ඇත්තටම උසස් පෙලින් පසු මෑත කාලිනව එකතුවනු පෙම්වතුන් යුගල කීපයක්ම ඔවුන් හා කඩි මුඩියේ අදාල ආයතනයේ එක්සිබිශන් එක සදහා පිය මනිමින් සිටිය අතර මේ සියල්ලෝම ශේන් ගේ මිතුරන්‍ වේ.
ශේන් , මේ මම කිව්වා නේ මේ.සේරම යාලුවෝ උස්සන් එන්න එපා කියලා, හැම එකටම උන්ව ලොකු කරගෙන හැම තැනම එක්කන් යනවා., කෝස් එකටවත් තනියම යන්ම බැරිද ඔයාට? මේ ශෙනාලිගේ වදන්ය.
ඕයි ඕයි ශේ ඩබල අපිට තමුසෙලා කියන දේවල් ඇහෙනවා, පිටුපෛන් ගමන් කරනා පිරිස අතරින් බෝලයක් සේ සිටින ශේන්ගේ මිතුරියක් වන මහීෂ්කා තම හඩ අවදි කරමින් පැවසුවාය. ඇය පැහැපත් පැන්ඩා ගමනක් ඇති ශේන්ගේ හොදම යෙහෙලියකි, පිට තැනකදී තවන් කෙනෙක් සමග කතා කරන ව්ට ඔබ මහිශ්කා ලඟ සිටියේ නම් හිතෙනේ හරිම නිහඩ තැන්පත් , හිනාවත් හරිම හිමීට පිට කරන කදිම කෙල්ලක් කියා නමුත්. අවරුදු කීපයක් සිට ශෙන් සමඟ එකට සිටි නිසා ඇය තම කට පාලනය කර නොගනී.
ශේන්ට හිනා වෙනවා ඇරෙන්න වෙන කරන්න දෙයක් තිබුනේද් නැත, යහලුවන් කෙතරම් කීවත් නොගැලපෙන බව සග ශේන් සහ ශෙනාලි අතර මෙවැනි දෙබස් කෙතරම් ඇති වුවද ශේන් සිතුවේ තමන්ගේ ජීවිතය මුහුදේ ඔහේ ගහගෙන යන නැවක් නම් ඒ සදහා අවශ්‍ය වන නැංගුරම ශෙනාලි බවයි. කලු පැල්ලම් වලින් බහුල ඔහුගේ පාසල් ජීවිතයේ අවසන් අවුරුදු දෙක ප්‍රශ්නයකින් තොරව ගලා ගියේද ඇයගේ මේ කතාවන් නිසා බව ශේන් තරයේ සිත තුල සනිටුහන් කර ගත් දෙයකි.
කෙසේ හෝ ආයතයට ඇතුල් වූ ක්ශනයෙන්ම එතැන් පටන් දිගටම ඇත්තේ විවිද ආකාරයේ පාඨමාලාවන් සදහා ලියාපදිංචි කරනා පිලි ගැනීම්ව්ව් නිළදාරීන් සග නිළදාරිනියන් වේ. ඇතැමෙක් ශේන් උසස්පෙල ව්‍යාපාර අද්‍යනය සහ ආර්ථික විද්‍යාව සදහා ගිය කොහුවල නගරයේම ඇති ප්‍රමුඛ උපකාරක පන්තියක සිටි පිලි ගැනීම් නිළදාරිනියන්මය.
කඩි මුඩියේ කිහිපදෙනෙක් ගේ පිරවුම් පත් අමුණමින් ඇඩ්ම්ශන් ලබා දෙමින් සිටි කෙනෙක් ලඟට ගිය ශේන් , අහ් චතුරිකා අක්කේ! ඔයත් මෙතනද දැන් ඇහුවේ කලින් කී පන්තියේ මුදල් අයකැමි විදිහට සේවය කල කෙනාම මෙහි සිටිනවා දැකීමෙනි.
ඇය ශේන්ව නමින් නොහදුනන මුත් , පන්ති ගාස්තු ප්‍රමාද වන අයට තාවකාලීකව පන්ති කාඩ් එකේ බාර් කෝඩ් එක අප්ඩේට් කරගෙන චිටි එකක් දමාගෙන යෑමට තිබු නීතිය නිසා ඇයට ශේන්ව හොදට මතකය. අක්කේ ඊළඟ සතියේ ගෙවනවා කිය කිය සාමාන්‍යයෙන් සති තුනක් පමණ ගාස්තු ප්‍රමාද කරන ශේන්ගේ මූණ අමතක වීමට නම් ඉඩක් නැත.
අහ් මල්ලී .. නෑ අනේ මේ කැම්ප්ස් එකත් අපේ සර් ගෙමනේ ඒ නිසා පොඩි ඉන්ටර්නල් ට්‍රාන්ස්ෆර් එකක් වැදුනා මෙහෙට. අහ් මල්ලි මොකෝ කියන්නේ රෙගිස්ටර් වෙනවද අපේ කොම්පියුටර් කෝස් එකට?
අවුලක් නෑ අක්කේ, රිජිස්ට්‍රේශන් එකටවත් සල්ලි නෑ .මම මේ H.R කෝස් එකක් බලන්න ආවේ. ශේන්ගේ මුවින් පිටවුනු වදන්‍ ය.
ඒ අසා සිටි චතුරිකා නම් නිලදාරිනිහ පෑසුවේ.. නෑ මල්ලි සල්ලි ඕන නෑ රෙජිස්ට්‍ර්‍ර්ශන් එකට, ඒක රුපියල් දෙදාහක් නොර්මල් ඒත් අද පන්සීයයි ගන්නෙ , ඒක ෆරට් මන්ත් කලාස් ෆී එකට ඇඩ් කරලා දෙන්නම් යනුවෙනි..
මේ කතා බහ අතරතුරත් ශේන්ට ශෙනාලි ගෙන් එරවුම් කිහිපයක්, සහ කෙනෙත්තුම් වාර කීපයකට මුහුණ දෙන්නටද සිදු වුනු අතර ඒ නිසාම නෑ අක්කේ මම ඉස්සරහට ගිහින් එන්නම් කියා ශේප් වී ඉදිරිය පිය නගන්නට වුනි.
ක්සේ හෝ හතර වෙනි තට්ටුවෙදී දෙදෙනා ඇතුලු අනෙක් කණාඩායමම අවශ්‍ය පාඨමාලාව සදහා ලියපදිංචි කැම්පස් එකෙන් එලියට එන අතර වාරයේ ශේන් එක් වරම නැවතී පැසුවේ චතුරිකා අක්කාට නොකියු බවයි. ශෙනාලි නොරිස්සමින් පිළිතුරු දුන්නේ තමන්ට බඩගිනි බවත් ඇයට ඉකමනින් නිවසට යාමට් ආවශ්‍ය නිසා බස් එකේ තනිවම හරි ඈ ගෙදර යන බවයි.
ශේන් එයට පිළිතුරක් ලෙස හරි එහනම් මම එනකන් ස්ටෑන්ඩ් එකේ විනාඩියක් ඉන්න කියා සෙනඟ අතුරින් නැවතත් නෝපෙනී ගියේ චතුරිකා අක්කව මුණ ගැසීමටයි.
................
කතාව ඉදිරියට ඊලඟ කොටසින්..අංක දෙකෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්න
No comments:
Post a Comment