මිනිස්සු තීරන ගන්නේම හදවතින් එහෙම අරගෙන මොලයත් එක්ක රණ්ඩු වෙනවා. හදවතට අවංකව තීරණ ගන්න මිනිස්සු කවදත් මුහුණ දෙන්නේ අමුතුම දේවල් වලට.
ආදරේ කරන්න ඕන සීමිත පිරිසකකට. ඒක කොහොමද කියලා පැහැදිලි කරන්න ඕන නෑ!
උදේ පාන්දර ආපු මැසේජ් එකක තියෙන්නෙ පුලුවන් මෙහෙම " අන්න උඹේ ලව් එකක් හනිමූන් ගිහින්" .
සමහර දේවල සමහර මට්ටම් වලින් නැවතිලා තිබුන එකම හොදයි. ඇයි මැසේජ් එක දැකපු වෙලාවෙ ඉදන් හිතනවා ඇයි මෙහෙම දෙයක් ආවෙ කියලා.
එතකොට අවසානයේ යාළුවෙක් විදිහට දකිනවා වෙනුව පිටින් බලන් කෙනෙකුටත් පේන්නේ අමුතුම විදිහකට නම්..ඒක එහෙම වෙන්න සාදාරණ හේතුවක් අත්‍යාවශ්‍ය බව නම් සහතිකයි.
ඇත්තටම කාටවත් ආදරේ කරනවා කියලා පිලි ගන්නවත් එහෙම නෑ කියනනවත් හදවත් සහ මොලය දෙකම ඉඩ දෙන්නෙ නෑ.
ආයෙත් දෙපාරක් තුන් පාරක්ම මැසේජ් එක දිහා බලපු මම හරිම කෙටියෙන් පිළිතුරු දුන්නා. නෑ මම කාටවත් ආදරේ නෑ
ඒක සාදාරණයි මම හිතන විදිහාට. නමුත් අසාදාරණ අර ලේබල් එක. ඒ කියන විදිහට මිනිස්සුන්ට ආදරේ කරන එක වැරැද්දක් වගේම ඒක විවෘතව කියන එකත් වැරැද්දක්. ඒ නිසා මම හිතනවා මම කාටවත් ආදරය කල යුතු නෑ කියලා එක මොහොතකට හරි.
ඇත්තටම ආදරය ප්‍රකාශ කරපු තැන්ල කවුරු හරි හිටියා ඒක වැරදිත් නෑ හරිත් නෑ කියන්න. ඒත් අන්තිමේ මම හොයා ගත්තේ කෑ ගහලා ආදරේ බින්දුවක් වත් ඉතුරු වෙලා නැතුව ඇති කියලා..
එහෙනම් ඌව මැරුවා!
කවී.
No comments:
Post a Comment